ΓΡΑΦΕΙ Η ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΣΥΡΡΗ-ΣΤΕΦΑΝΙΔΟΥ

Όποια κι αν είναι η απόφαση, η Ελένη δεν γυρίζει πίσω.

Όποια κι αν είναι, οι βιαστές-δολοφόνοι την τιμωρία που τους αξίζει δεν θα την πάρουν.
Όποια κι αν είναι, θα υποδεικνύει για άλλη μια φορά πως η γυναίκα εξακολουθεί να θεωρείται ανδρικό σεξουαλικό παιχνίδι που όταν διεκδικήσει την ανθρώπινή της υπόσταση και την δική της απαίτηση για τον σεβασμό του στην δική της σεξουαλικότητα μ‘ ένα ΟΧΙ, τότε, θεωρείται μη ικανοποιητικό ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ, άρα πρέπει να καταστραφεί και μάλιστα διαστροφικά για να ικανοποιήσει αν μη τι άλλο την ανδρική λίμπιντο του χρήστη, την ανδρική του υπεροψία και τη μεγάλη του ιδέα για τον εαυτό του.

Αχ Ελένη…
Κι η άλλη συνονόματή σου που αποφάσισε να αυτοδιαθέσει τον εαυτό της στον Πάρη, θα το ‘μαθες βέβαια, πως έγινε το σύμβολο της μοιραίας άμυαλης και αδιάντροπης γυναίκας, της οποίας η πρωτοβουλία έστειλε λαούς σε μακρόχρονες εκστρατείες, κατέστρεψε πλούσια και ισχυρά βασίλεια κι ενέπνευσε με την αποκοτιά της τραγωδούς και βάρδους.

Θα το είχες ακουστά βέβαια πως, ακόμη και σήμερα, η γυναίκα που αρνείται να γίνεται ένα εργαλείο στα χέρια του ίδιου της του συντρόφου, είτε γιατί δεν θέλει να τον υπηρετεί μόνο σαν σκλάβα χωρίς καμιά ανταμοιβή κι ανταπόκριση ή ακόμη και γιατί δεν δέχεται τις όποιες ιδιαιτερότητες και τις απαιτήσεις του, κατηγορείται από την προοδευτική και μοντέρνα μας κοινωνία για πωρωμένη φεμινίστρια και στρίγγλα που καλά κάνει ο καημένος κι αγαναχτισμένος να της ρίχνει που και που μερικές μπουνιές και κλωτσιές, και να την στέλνει στα επείγοντα για να την συνετίζει.
Βέβαια θα τα είχες ακούσει και τα της Κασσιανής που έκανε την έξυπνη στον Αυτοκράτορα του Βυζαντίου τον Θεόφιλο, του οποίου ήταν ερωμένη χρόνια στα κρυφά και φανερά, κι όταν της είπε για να την πικάρει και προκειμένου να την εκλέξει για γυναίκα του «εκ γυναικός ερύει τα χείρω…» εννοώντας τα καμώματα της Εύας κι εκείνη αμέσως θίχτηκε και του απάντησε αγέρωχα «εκ γυναικός πηγάζει τα κρείττω».

Πάει το στέμμα Ελένη μου…
Πάει κι εσένα η ζωούλα σου και των γονιών σου η ζωή κι η χαρά επίσης,
Αλίμονο στη γυναίκα που αντιστέκεται στου ισχυρότερου τα προαιώνια προνόμια διεκδικώντας σεβασμό και αποδοχή και στα δικά της δικαιώματα, τα ΘΕΛΩ και τα ΟΧΙ της.
Αυτά και τα περί αυτών πραγματεύεται και το τελευταίο βιβλίο μου, το οποίο έγραψα κι εγώ να φωνάξω το ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!

ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΣΥΡΡΗ-ΣΤΕΦΑΝΙΔΟΥ

Books and Style

Books and Style