ΓΡΑΦΕΙ Η ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΚΑΤΣΙΚΟΓΙΑΝΝΗ-ΜΠΑΣΤΑ
Οι λέξεις προσδιορίζουν συνεχώς το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον.
Καθορίζουν και εκφράζουν τα αισθήματα και τις αισθήσεις. Μερικές φορές τις χρησιμοποιούμε λάθος ή εκφραζόμαστε λάθος.
Όμως οι λέξεις είναι η έκφραση της ζωής μας, το χάδι στ’ αυτιά του αγαπημένου μας, η έκφραση της δυσαρέσκειας, η χαρά μας, ο πόνος μας.
Οι λέξεις είναι οι ίδιες, πώς τις παντρεύεις είναι η διαφορά. Στον προφορικό ή στον γραπτό λόγο οι λέξεις κάνουν την έκφραση να είναι ολοκληρωμένη. Σε χαροποιούν ή σε θλίβουν.
Τις ίδιες λέξεις ο ποιητής βάζει στο λόγο του και σε πάει ψηλά, οι ίδιες λέξεις στο στόμα ενός άθλιου είναι ύβρις.
Οι προσλαμβάνουσες προσδιορίζουν τον λόγο και ο λόγος αυτός είναι ερωτικός, εξομολογητικός, διερευνητικός, προσδιοριστικός.
Λόγος, η δημιουργία του ανθρώπου που τον οδηγεί στην αιωνιότητα, την ομορφιά, στο κάλλος και στην αγάπη.
Ο λόγος μας μένει και εκφράζει το πάθος μας για το ευ ζην και την αγάπη.
Αναστασία Κατσικογιάννη-Μπάστα