ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΚΑΙ ΠΟΙΗΤΡΙΑ ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΣΥΡΡΗ-ΣΤΕΦΑΝΙΔΟΥ

Ανακούφιση επικρατεί γιατί ο αφέντης διέταξε να βγάλουν οι πολίτες τα κοπάδια από τις χαμοκέλες τους…

Παλιά η ιστορία του Ναστραδήν Χότζα, θα μου πεις, αλλά ποιος την θυμάται;
Άλλωστε, τα άκουσες τα νέα αθώε και καλοπροαίρετε ακρίτα νησιώτη κι ανακουφίστηκες…
«Δεν θα αλλάξει ο μειωμένος Φ.Π.Α. στα ακριτικά νησιά όσο είμαι στην εξουσία», σου μήνυσε κι εσύ καταχαρούμενος άρχισες να κάνεις όνειρα και σχέδια θερινής νυκτός έστω και ληξιπρόθεσμα.

Πάμε, είπες, για τα μπάνια μας κι έχει ο Θεός…
Αδιόρθωτε κι ωχαδερφιστή, εύκολε και πειθήνιε, αφελή κι εργαλείο εύχρηστο και αναλώσιμο καλέ μου συνάνθρωπε.
Τι; Σε πρόσβαλα;
Έλα καλέ που προσεβλήθης από τη δική μου κριτική…
Εδώ δε σου κακοφαίνεται που η ζωή σου και το αύριό σου θα εξαρτάται από το πόσο θα μείνει ο Πολυχρονεμένος μας στην εξουσία…

Κι ύστερα;
Ε, ύστερα βλέπομε πάλι… θα μου απαντήσεις…
Σωστά.
Μα σαν έλθει κι ο Άλλος κι ο Επόμενος και σου πει: «Μέχρι εδώ το διάλειμμα… Τα κεφάλια μέσα στο βόθρο τώρα» -άλλη ιστορία κι αυτή- θα κάθεσαι πάλι να σκούζεις και να καταριέσαι τη μοίρα σου…

Αλλά, γκρινιάζω πάλι καλοκαιριάτικα;
Γνωστό πως ο άνθρωπος δεν μαθαίνει, μόνο επαναλαμβάνει τα λάθη και τις αποφάσεις του με πάθος μιας και τα θεωρεί σωστά αφού πάνω απ’ όλα στηρίζουν και προβάλουν το εγώ του το μοναδικό, το τέλειο, το καλλιτερότερο όλων.
Κι έτσι, θα σέρνεται μετά και πάντα γονατιστός μπρος στην εξουσία των επιλογών του, εκλιπαρώντας όσους διάλεξε να του υπηρετούν τα συμφέροντα, αλλά τον εξαπάτησαν αδιάντροπα, πράγμα που παραδέχεται εν τέλει κι έτσι παίρνει ελαφρά τη καρδία άφεση με παράπονα και γρίνιες και θαρρεί πως απαλλάσσεται των ευθυνών και των λαθών του κι εξακολουθεί να ελπίζει και να ξανακάνει εσαεί τα ίδια και τα ίδια.

Θα τρίζουν πάλι τα κόκκαλα του Χότζα αλλά… δεν βαριέσαι…
Άνθρωποι είμαστε και σφάλματα κάνουμε…
Καλό μας καλοκαίρι κι έχει ο Θεός…

Books and Style

Books and Style