ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΑΡΒΑΝΙΤΟΠΟΥΛΟΥ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΨΥΧΟΛΟΓΟ ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΑΡΒΑΝΙΤΟΠΟΥΛΟΥ
Από την κόλαση του Δάντη, ο έρωτας γλιτώνει, δεν καίγεται.
Μάλλον δεν καίγεται η επίκληση του έρωτα, η επιθυμία. Αυτό σκέφτομαι εγώ τώρα. Εσύ τότε απλά ζητούσες κάποιον τρόπο να γίνει το δικό σου, να κάνω τα μαγικά μου να τον έχεις τον αγαπημένο σου…
Εκείνο τον καιρό, εγώ καθισμένη στην πολυθρόνα του θεραπευτή, σου έλεγα ότι δε θα γίνουν όλα αυτά που θέλουμε. Σου είπα να τα ξεχωρίσουμε. Να δούμε επιθυμίες που είναι ζωντανές, που πραγματοποιούνται, αυτές που είναι ημι-λιπόθυμες και οι οποίες θέλουν πολύ οξυγόνο για να σταθούν, και τις πεθαμένες, αυτές που δεν γίνονται πια, τις σκουντάς εσύ και δεν κουνιούνται διόλου εκείνες. Ήμουν πιο μικρή τότε, έλεγα τέτοια.
Εσύ δικαίως δεν τα άκουγες. Υπήρχε κιόλας μπόλικος θόρυβος ανάμεσα μας -μα ναι, εσύ άκουγες τα πεινασμένα άντερα του Χρόνου να γουργουρίζουν.
Αλήθεια είναι ότι η επιθυμία σε τυφλώνει, σαν τους προβολείς που με στρατιωτική βία επιβάλλουν το φως, φορούν χειροπέδες στο μυαλό, είπες κάποια στιγμή, αλλά ήταν άδειες και ξεραμένες οι λέξεις. Σου ξανάπα, δεν μπορείς να δεις όσα μπορείς να κάνεις τώρα, γιατί η επιθυμία σου μένει σφηνωμένη σε κάτι που δεν γίνεται. Εκεί εγώ…
Μα ποιος θα ξεσφίξει τις δαγκάνες που σε κρατούν δεσμώτη, πώς σου έτυχε εσένα; Γιατί τέτοιο κεφαλοκλείδωμα, ρε παιδιά; Σε σένα έτυχε;
Κατάλαβα ότι δεν έπρεπε τίποτα να πω, είχες ανάγκη να τα πεις εσύ, να ακούς τον εαυτό σου. Σώπασα. Όχι επιτηδευμένα και με ύφος. Απλά, ευλαβικά. Ακίνητη και συ.
(Στριγκά παραμιλούσε τις ώρες του ο Χρόνος….)
Αγγελική Αρβανιτοπούλου,
Master in Clinical Psychology,
University of Indianapolis
Τηλ. επικοινωνίας: 690 6896 684