ΑΝΘΗ ΠΑΓΚΑΛΗΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΘΗ ΠΑΓΚΑΛΗ
Η γνώση – και δη η εφαρμοσμένη γνώση – είναι δύναμη. Αυτό πιστεύει ο Στέφανος Λεων. Βαούτης, ο εισηγητής του διήμερου σεμιναρίου Αυτοΰπνωσης που πραγματοποιήθηκε τον Οκτώβριο στην Αθήνα.
Έχοντας συνεχώς το βλέμμα του προς την αναζήτηση γνώσης, όχι θεωρητικής αλλά εκείνης που μπορεί να εφαρμοστεί από τον καθένα στην καθημερινή του ζωή, ο κ. Βαούτης παρακολούθησε εξειδικευμένους δασκάλους στην Αγγλία και τη Γαλλία από όπου «έφερε» μαζί του, κατά την επιστροφή του στην Ελλάδα, πολύτιμα εργαλεία και γνώσεις τα οποία και μοιράζεται με όσους το επιθυμούν και έχουν αποφασίσει να αλλάξουν τον εαυτό τους και τη ζωή τους.
Στο συγκεκριμένο σεμινάριο, έδειξε στους ανθρώπους που το παρακολούθησαν συγκεκριμένες τεχνικές αυτοΰπνωσης, τρόπους δηλαδή με τους οποίους μπορούν να επιτύχουν βαθιά χαλάρωση και μέσω αυτής, να ενεργοποιήσουν τη δύναμη της φαντασίας και όλες τις εσωτερικές πηγές γνώσης που ο καθένας διαθέτει, για την καλύτερη και αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση των συγκρούσεων ή προβλημάτων που βιώνουν στην καθημερινή ζωή.
Η λέξη «αυτοΰπνωση», στον τίτλο του σεμιναρίου, ήταν αυτή που αρχικά μού είχε προκαλέσει κάποια δυσπιστία γιατί είναι μια λέξη που πολύ λίγοι γνωρίζουν την πραγματική σημασία της και ίσως ακόμα λιγότεροι θα έμπαιναν στον κόπο να την μάθουν. Οι περισσότεροι ωστόσο από εμάς γνωρίζουμε τι είναι ο διαλογισμός, το «mind programming» ή ο δημιουργικός οραματισμός τα οποία χρησιμοποιούνται από επαγγελματίες – και μη – του χώρου της προσωπικής ανάπτυξης.
Στους εργαζομένους της Google έχει δοθεί ένα δεκάλεπτο μέσα στην ημέρα, το οποίο μπορούν να χρησιμοποιήσουν για χαλάρωση και διαλογισμό˙ και αυτό προβλέπεται από την ίδια την εταιρία η οποία έχει προφανώς συμβουλευτεί τη γνώμη ειδικών πάνω στο θέμα της ανθρώπινης ψυχολογίας και της αποδοτικότητας κατά τη διάρκεια της εργασίας. Αυτός ο δεκάλεπτος διαλογισμός ή χαλάρωση, έχει τόσα πολλά οφέλη για τον εργαζόμενο αλλά και για την εταιρία η οποία έχει αντιληφθεί τη σημασία του well-being, δηλαδή της ψυχικής και σωματικής ευεξίας που μπορεί να επιτευχθεί για τον άνθρωπο, αν για δέκα μόνο λεπτά μέσα στην ημέρα στρέψει το βλέμμα του προς τα μέσα, προς τον εαυτό του και τον ακούσει.
Αυτό ακριβώς επιτυγχάνεται και με τη διαδικασία της αυτοΰπνωσης μόνο που γίνεται με έναν τρόπο πιο συστηματικό και αποτελεσματικό, καθώς το άτομο μαθαίνει να την χρησιμοποιεί ως εργαλείο στην καθημερινή του ζωή. Έτσι, η λέξη «ύπνωση» παύει να έχει αυτή την αρνητική χροιά, ως κάτι το μεταφυσικό ή μυστηριώδες και γίνεται πολύτιμο εργαλείο για αλλαγή, επίτευξη στόχων και επίλυση συγκρούσεων.
Ο κ. Βαούτης, ως εισηγητής του σεμιναρίου, κράτησε τη λέξη αυτή στον τίτλο υπερασπιζόμενος και μένοντας «πιστός» στο αρχικό του όραμα να «αποδαιμονοποιηθεί» η Ύπνωση στην Ελλάδα και να αποκτήσει αντίστοιχη θέση με αυτήν του εξωτερικού όπου είναι διαδεδομένη και κατοχυρωμένη επιστημονικά από επαγγελματίες του ευρύτερου χώρου της ψυχικής υγείας.
Η Ύπνωση είναι μία απολύτως φυσική κατάσταση, κατά την οποία επιτυγχάνεται βαθιά σωματική και νοητική χαλάρωση, έτσι ώστε το άτομο να είναι σε θέση να επικοινωνήσει με τον ασυνείδητο νου και να χρησιμοποιήσει τις γνώσεις και το δυναμικό που διαθέτει. Αυτό είναι σημαντικό γιατί κατά την ύπνωση, η κριτική σκέψη και όλοι οι περιορισμοί που μπορεί να υπάρχουν στη σκέψη του ατόμου σε συνειδητό επίπεδο, παρακάμπτονται και το άτομο μπορεί να οδηγηθεί στην επίλυση προβλημάτων και συγκρούσεων αλλά και στην επίτευξη στόχων.
Στους εργαζομένους της Google έχει δοθεί ένα δεκάλεπτο μέσα στην ημέρα, το οποίο μπορούν να χρησιμοποιήσουν για χαλάρωση και διαλογισμό
Ιδιαίτερα για το κομμάτι των στόχων, ο κ. Βαούτης τόνισε στο σεμινάριο τη σημασία ανάληψης προσωπικής ευθύνης, διαλύοντας έτσι τον μύθο των «εύκολων» και «δύσκολων» στόχων και δίνοντας συγκεκριμένους τρόπους, «κανόνες προγραμματισμού» για να θέσουμε σε λειτουργία τον μηχανισμό επίτευξης στόχων που δεν είναι άλλο από το μυαλό μας.
Ωστόσο, είναι ο συνδυασμός σκέψης και πράξης που φέρνει το επιθυμητό αποτέλεσμα σε όλα στη ζωή και οι στόχοι δεν αποτελούν εξαίρεση. Δεν είναι αρκετός ο οραματισμός, δεν είναι η σκέψη ούτε καν και η έντονη επιθυμία για κάτι, και αυτό φρόντισε να το κάνει κατανοητό σε όλους όσοι βρίσκονταν εκεί. Για αυτό τους έδειξε τρόπους με τους οποίους μπορούν να προσεγγίζουν τους στόχους που θέτουν καθώς και όλη τη διαδικασία επίτευξής τους, έτσι ώστε να έχουν το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Αυτό που κράτησα εγώ και μου άρεσε περισσότερο είναι ότι οι στόχοι πρέπει να εκφράζονται θετικά, συγκεκριμένα και στον παρόντα χρόνο. Δηλαδή εκφράζουμε αυτό που θέλουμε να έχουμε, να συμβεί, να είμαστε, όσο πιο συγκεκριμένα γίνεται και το εκφράζουμε σαν να το έχουμε, να έχει συμβεί, να είμαστε ήδη. Πόσοι άνθρωποι δεν επικεντρώνονται σε όλα όσα δεν θέλουν να έχουν στη ζωή τους προσπαθώντας να τα αποφύγουν με κάθε κόστος;
Αυτή ακριβώς η συμπεριφορά «κρύβει» τρία σημαντικά λάθη: το «δεν», το «προσπαθώντας» και το «αποφύγουν». Για το πρώτο μιλήσαμε, όσον αφορά την προσπάθεια, αυτή είναι σαν να «ακυρώνει» την πράξη: δεν «προσπαθώ» αλλά «κάνω» και, τέλος, φροντίζω αυτό που κάνω να είναι γιατί θέλω να πετύχω κάτι, να έχει δηλαδή όπως είπε, μία «θετική κατεύθυνση» και όχι για να αποφύγω κάτι άλλο, καθώς σε αυτήν την περίπτωση όλη η ενέργειά μου θα πάει προς αυτό ακριβώς που θέλω να αποφύγω και – ω, ναι! – θα πραγματοποιηθεί τελικά στη ζωή μου. Περίεργη, αυτή η «ροή των πραγμάτων», αλλά και τόσο απλή όταν την καταλάβεις!
Εκτός από τη θεωρία η οποία είναι σημαντική αλλά όχι πρωτεύουσα, το διήμερο αυτό σεμινάριο είχε και έντονο βιωματικό χαρακτήρα. Κατά το δεύτερο κομμάτι του, ο Στέφανος καθοδήγησε μία τριαντάλεπτη πρακτική, κατά την οποία τα άτομα είχαν την ευκαιρία να βιώσουν την ύπνωση ως μία φυσική κατάσταση σωματικής και νοητικής χαλάρωσης. Κατά τη διάρκεια, τους ζητήθηκε να φανταστούν και να νιώσουν συγκεκριμένα συναισθήματα και να «εκτελέσουν» με το μυαλό τους κάποιες πράξεις σύμφωνα με το «σενάριο» της επαγωγής το οποίο ήταν σχεδιασμένο για ενδυνάμωση.
Όλοι το περιέγραψαν ως μία πολύ ευχάριστη και θετική εμπειρία και ανέφεραν ότι μπόρεσαν με ευκολία να ακολουθήσουν τις «υποβολές», που δεν είναι άλλο από θετικές δηλώσεις και οδηγίες για τον ασυνείδητο νου τις οποίες και θα χρησιμοποιήσει προς το μέγιστο όφελος του ατόμου.
Κάποιοι το βίωσαν πιο έντονα από κάποιους άλλους, όλοι ωστόσο ανακάλυψαν ότι είναι κάτι που μπορούν να εφαρμόσουν και να χρησιμοποιήσουν ως εργαλείο στην καθημερινή τους ζωή για ό,τι επιθυμούν να αλλάξουν ή να επιτύχουν. Επίσης, τα άτομα θα είχαν την ευκαιρία να κάνουν μια συνεδρία ως follow-up, με τον εισηγητή του σεμιναρίου, όπου θα τους δινόταν η δυνατότητα να κατανοήσουν καλύτερα το πώς να χρησιμοποιήσουν και να κάνουν πράξη όλα όσα έμαθαν κατά τη διάρκεια του σεμιναρίου. Ο Στέφανος Λεων. Βαούτης ήταν εκεί για να τους μάθει και να τους δώσει προς χρήση ένα εργαλείο το οποίο, ανάλογα με τη χρήση, θα γίνει πιο «κοφτερό» και όσο αποτελεσματικό του επιτρέψει αυτός που το έχει στα χέρια του.
Και αυτό είναι το δεύτερο πράγμα που μου άρεσε πολύ και ξεχώρισα σε αυτό το σεμινάριο. Η προσέγγιση και η «διδασκαλία» του ήταν αντίστοιχη με αυτή ενός αληθινού ανθρώπου και ταυτόχρονα επαγγελματία, που έχει ως σκοπό να βοηθήσει, με τρόπο απλό και αποτελεσματικό όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους να ανακαλύψουν τη δύναμη που έχουν μέσα τους και να αλλάξουν τον εαυτό τους και τη ζωή τους, εφόσον το επιθυμούν.
Σε αντίθεση με την τάση της εποχής, αυτής που ευνοεί την ύπαρξη «γκουρού» σε κάθε χώρο και κατ’ επέκταση την απόδοση ευθύνης για αλλαγή στον «ειδικό», εκείνος ακολουθεί τόσο προσωπικά όσο και επαγγελματικά, τον δρόμο της ατομικής ευθύνης για προσωπική αλλαγή η οποία θα επιφέρει οποιαδήποτε άλλη αλλαγή χρειάζεται. Και αυτό εμπνέει και τους άλλους να κάνουν, στον βαθμό και στο μέτρο που ο καθένας το θέλει.