ΑΛΙΚΗ ΝΑΣΣΗ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΙΚΗ ΝΑΣΣΗ
Αξιότιμε Πρωθυπουργέ της Αλβανίας,
Zoti Kryeministër i Shqipërisë,
διερωτώμαι, ένας Πρωθυπουργός που επαίρεται ότι γνωρίζει την Ιστορία της χώρας μου και ανατρέχει σε υποσημειώσεις, ώστε να φέρει στο προσκήνιο τη σωτηρία της Ακρόπολης από αλβανικής καταγωγής επίσκοπο, πόσο δικαιολογημένο και φρόνιμο είναι να επιδιώκει να την επαναλάβει σαν φάρσα, λειτουργώντας σε βάρος μίας φιλικής γειτονικής χώρας και διαπράττοντας ένα ακόμη λάθος;
Ας ανατρέξουμε λοιπόν, Έντι Ράμα, στην Ιστορία και στα λάθη που διέπραξαν οι πρόγονοί σου, και αυτή τη φορά όχι στις υπό αμφισβήτηση υποσημειώσεις σου.
Θα μου επιτρέψεις να σε πάω ένα ταξίδι πίσω στο σωτήριο για την Ελλάδα έτος 1912-13, όταν Αλβανοί πολέμησαν στο πλευρό των Τούρκων εναντίον μας, είτε ως τακτικός είτε ως άτακτος στρατός.
Ένας λαός συγγενικός φυλετικά όχι με τους Τούρκους αλλά με τους Έλληνες και ομόγλωσσος, αφού ομιλεί την ίδια με εμάς γλώσσα, μία γλώσσα η οποία στην πλειοψηφία των λέξεων ταυτίζεται ή είναι συγγενική με την αρχαία ελληνική, επέλεξε να συμπράξει με τον φαινομενικά ισχυρότερο και ατύχησε.
Ο τότε βασιλιάς Κων/νος συμπεριφέρθηκε ανθρώπινα σε όσους από τους Αλβανούς επέλεξαν να παραμείνουν στη χώρα μας και στον τόπο, στον οποίο τότε διαβιούσαν με τις οικογένειές τους, και με γενναιοδωρία ψυχής να τους συγχωρήσει και να ικανοποιήσει αυτό τους το αίτημα. Υποσχέθηκαν δε οι αγάδες και μπέηδες της Τσαμουριάς εγγράφως ότι στο εξής θα πολεμούν για την κοινή πατρίδα Ελλάδα μαζί με τα αδέλφια τους, τους Έλληνες (26 Φεβρουαρίου 1913).
Και δεν παρήλθαν πολλοί χρόνοι, όταν το 1940 διαπράχθηκε το επόμενο λάθος. Αποδείχθηκε ότι η περίφημη μπέσα και η τόκα των Αλβανών και δή των Τσάμηδων, για την οποία θα έδιναν και τη ζωή τους ακόμη για να την τηρήσουν, μετατράπηκε σε εξυπηρέτηση συμφερόντων και πάλιν τρίτων (βλ Ιταλοαυστριακών).
Για μία ακόμη φορά στράφηκαν προς τον φαινομενικά ισχυρότερο, τον Ιταλό και Γερμανό, με όλες τις γνωστές σε όλους μας δυσάρεστες και τραγικές και για τους ίδιους και για εμάς συνέπειες. Και αυτή τη φορά έχασαν και τα χωριά τους και τα σπίτια τους, στα οποία μεγάλωναν τα παιδιά και τα εγγόνια τους…
Και σήμερα τι πράττεις, Ζότι Έντι Ράμα;
Επιλέγεις για μία ακόμη φορά τη συμμαχία του φαινομενικά ισχυρότερου, δηλαδή των Τούρκων, αναλαμβάνοντας έναν ύποπτο και ανθελληνικό ρόλο στην περιοχή μας. Παραχώρησες τον ναύσταθμο του Αυλώνα, εξ όσων πληροφορούμαστε, στον τουρκικό στόλο, σε μία προσπάθεια να φανείς αρεστός και ίσως και να ανταμειφθείς γι’ αυτή την «εξυπηρέτηση» από τον εξ ανατολών «σύμμαχό» σας.
Κανείς δεν έχει το δικαίωμα, Έντι Ράμα, να σου υποδείξει και να σου επιβάλει πώς θα διαχειριστείς το κράτος και τον λαό σου, αλλά φοβούμαι πως η συγκυρία που επέλεξες να εξωτερικεύσεις με αυτόν τον τρόπο τα φίλια συναισθήματά σου προς την Τουρκία και να λάβεις βοήθεια οικονομική, δεν είναι η κατάλληλη.
Σε μία περίοδο τεταμένων ελληνοτουρκικών σχέσεων και ενώ διακρίνεται στον τουρκικό ορίζοντα η πρόθεσή του να μας κηρύξει τον πόλεμο και να χρησιμοποιήσει και τον ναύσταθμο του Αυλώνα για την εξυπηρέτηση αυτών των σχεδίων, αποτελεί πρόκληση για μας αυτή σου η ενέργεια.
Δεν θα επεκταθώ στις ασύνετες και ανάρμοστες και για την ηλικία του και για την έως τώρα επιτυχημένη πορεία του στο τιμόνι της χώρας του ενέργειες του Τούρκου ηγέτη. Είναι θέμα της δικής του αξιοπρέπειας και του λαού του και δεν αφορά εμάς, όσο περιορίζεται σε ακίνδυνες προκλήσεις και δεν επιτίθεται στην πατρίδα μου, επιβουλευόμενος την εθνική μας κυριαρχία.
Ούτε θα αναφερθώ στον τρόπο που επέλεξε να αποχαιρετήσει την εξουσία, συμπεριφερόμενος σαν ανώριμος έφηβος.
Όμως από εσάς τους Αλβανούς που εγώ θεωρώ αδέλφια μου, όταν σέβεστε την πατρίδα μου και την ελληνική μειονότητα της ΒΗπείρου, αφού την ίδια με εσάς γλώσσα πρωτάκουσα στα χρόνια μου τα παιδικά και με τον ίδιο ήχο του κλαρίνου χόρεψα στους ίδιους για τους λαούς μας ρυθμούς, αναμένω σοβαρότερη και συνετότερη στάση, γνώση της Ιστορίας, επίγνωση των λαθών και τήρηση της ιερής μπέσας και στην πράξη για μία χώρα που σας υποδέχτηκε ως ισότιμα μέλη της, όταν σε αυτήν καταφύγατε, οι περισσότεροι λαθραία, στη μεγάλη σας ένδεια.
Ο Τούρκος σχεδιάζει ή έτσι δείχνει, έχε το υπόψη σου και αυτό, Έντι Ράμα, και μη βιάζεσαι. Θα γνωρίζεις ότι βασικό προτέρημα ενός ηγέτη είναι να μη βιάζεται…
Ο Ταγίπ ξέρει καλύτερα από τον καθένα πως ένας πόλεμος με την Ελλάδα δεν θα περιοριστεί μεταξύ των δύο δικών μας κρατών. Γνωρίζει ακόμη κάτι που εσύ, μολονότι γνώστης της Ιστορίας μας, παραβλέπεις. Πως οι Έλληνες δεν είναι εύκολος αντίπαλος, όσο πολυάριθμος κι αν είναι ο στρατός του, όσο σύγχρονα τα πολεμικά όπλα του.
Οι Έλληνες, αγαπητέ μου Έντι, έχουν αποδείξει ότι, όταν κινδυνεύει η πατρίδα τους, ενώνονται σε μία ατσάλινη γροθιά. Και αυτή η γροθιά δεν θα θέλαμε να βρει και εσένα και τον λαό σου, πρωθυπουργέ της γειτονικής χώρας, αν για μία ακόμη φορά κάνεις εσύ αυτή τη φορά το λάθος. Ούτε θα ήταν ιδιαίτερα τιμητικό εκ μέρους σου να επαιτείς, εσύ ένας περήφανος Αλβανός, ανταλλάγματα για την εκδούλευση που κατά τα φαινόμενα σχεδιάζεις να προσφέρεις στον σύμμαχό σου, απολύτως κατανοητή, αν δεν απέβαινε εκ των πραγμάτων σε βάρος μίας άλλης γειτονικής σου χώρας τη δεδομένη στιγμή.
Θα σε συμβούλευα επομένως να το ξανασκεφτείς και με σύνεση και περίσκεψη αντάξια του αξιώματος και της καταγωγής σου, να αναθεωρήσεις τη στάση σου και να στραφείς προς τη σωστή κατεύθυνση που είναι η ΕΕ, διεκδικώντας όσα ως χώρα δικαιούσαι και ως λαός, όπως έπραξαν και οι Βαλκάνιοι γείτονές σου.
Ο περήφανος αλβανικός λαός δικαιούται να ζήσει σε μία χώρα δημοκρατική, μεγάλη και ισχυρή στην οικονομία, φιλική και συνεργάσιμη με όλους τους γείτονες και όχι σαθρό δεκανίκι ονείρων και υπόπτων σχεδίων ενός Τούρκου ηγέτη που ακόμη και η ηλικία του είναι αποτρεπτική γι’ αυτού του είδους τις φιλοδοξίες, τα σχέδια ή τα τερτίπια της ανασφάλειάς του.
Σοφό θα ήταν να σταθείς ρεαλιστής και συμβουλευτικός, όπως θα έπραττες για έναν φίλο που κινδυνεύει να φύγει από την εξουσία ντροπιασμένος και όχι περήφανος για την επί πολλά έτη αγάπη του λαού του.
Κανένας σώφρων ηγέτης δεν αγαπά τον πόλεμο, Έντι Ράμα. Μονάχα οι συμπλεγματικοί και άφρονες έχυσαν το αίμα των παιδιών τους στον βωμό της δικής τους ανασφάλειας. Οι διαφορές των λαών λύνονται στο τραπέζι με συμφωνίες και όχι με αίμα. Και στη δεύτερη περίπτωση κανείς δεν θα είναι κερδισμένος…
Εύχομαι και ελπίζω να είσαι εσύ εκείνος ο ηγέτης της χώρας σου που δεν θα διαπράξει το τρις εξαμαρτείν, διότι και στην περίπτωση που εμείς θα συνεχίσουμε να πορευόμαστε ειρηνικά με τους εξ ανατολών γείτονές μας, στη συνείδησή μας θα καταγραφεί η δική σου αδικαιολόγητη ενέργεια στην πιο ακατάλληλη συγκυρία…
Με εκτίμηση
Αλίκη-Φρειδερίκη Νάσση