ΓΕΡΑΚΙΝΑ ΜΠΟΥΡΙΚΑ
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: ΓΕΡΑΚΙΝΑ ΜΠΟΥΡΙΚΑ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΣΗ: CHRISTOS XENITOPOULOS
Μακριά από τα φώτα της πρωτεύουσας, μικρές ερασιτεχνικές θεατρικές ομάδες δίνουν τον δικό τους αγώνα για τη στήριξη του θεάτρου στην επαρχία. Μία από αυτές τις ομάδες είναι και εκείνη του Θεάτρου Περι-Τεχνών, στην όμορφη πόλη της Χαλκίδας. Μιλήσαμε με την Πέρη Καραμούζη, πρόεδρος αυτού του θεατρικού συλλόγου, και πήραμε μία γεύση από το πάθος αυτών των ανθρώπων.
ΓΕΡΑΚΙΝΑ ΜΠΟΥΡΙΚΑ: Καταρχάς θα σου ζητήσω να συστηθείς στους αναγνώστες μας όπως επίσης να μας συστήσεις και το θέατρό σου.
ΠΕΡΗ ΚΑΡΑΜΟΥΖΗ: Γερακίνα μου, καλώς ήρθατε στο θέατρο Περι-Τεχνών. Είμαι η Πέρη Καραμούζη, Πρόεδρος του θεατρικού συλλόγου Περι-Τεχνών στη Χαλκίδα και ερασιτέχνης ηθοποιός. Το θέατρο Περι-Τεχνών ιδρύθηκε το 2015 και είμαι πολύ περήφανη που δημιούργησα από το μηδέν (από μία αποθήκη) ένα πολυχώρο τέχνης όπου τίποτα δεν έχει να ζηλέψει από θεατρικές σκηνές της πρωτεύουσας -γι’ αυτό εξάλλου και είναι αγαπημένος τόπος πολλών αθηναϊκών σκηνών που έρχονται να παίξουν στην πόλη μας.
Γ.Μ.: Πώς μπορεί να επιβιώσει ένα θέατρο μακριά από τα φώτα της πρωτεύουσας;
Π.Κ.: Με επιμονή, κυρίως, με την ποιότητα των ανθρώπων που πλαισιώνουν μία ομάδα καθώς και με την ποιότητα των έργων που επιβάλλεται να προσφέρει ένα θέατρο στο κοινό του. Εμάς, χάρη όλων αυτών, μας έχουν κατατάξει πλέον σε μία από τις καλύτερες θεατρικές ομάδες της πόλης. Αυτό που προσπαθήσαμε να δώσουμε απλόχερα σε κάθε ερασιτεχνική παράστασή μας, είναι το άρωμα του επαγγελματισμού στη σκηνοθεσία, στα σκηνικά και στα κουστούμια, όπως φυσικά και στην εκπαίδευση ερασιτεχνών ηθοποιών. Το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι οι ηθοποιοί να αποδίδουν στη σκηνή σαν επαγγελματίες που αυτό είναι το ζητούμενο για κάθε θεατή και όχι η έδρα του θεάτρου. Βέβαια το βασικότερο συστατικό για να λειτουργήσει ένα θέατρο σε οποιαδήποτε πόλη της Ελλάδας είναι η αγάπη για το θέατρο, γιατί τη δική μας ομάδα αυτό την ενώνει και είναι η κύρια δύναμή μας που μας κάνει να συνεχίζουμε.
Γ.Μ.: Το κράτος στηρίζει την προσπάθειά σας; Υπάρχουν επιχορηγήσεις που να απευθύνονται σε εσάς;
Π.Κ.: Η θεατρική μας ομάδα είναι ΜΚΟ, οι πόροι της προέρχονται από συνδρομές μελών, χορηγίες από επαγγελματίες της πόλης μας και κουπόνια ενίσχυσης συλλόγου. Μέχρι τώρα κατά αποκλειστικότητα ό,τι και αν έχει ανέβει στη θεατρική σκηνή του Περι-Τεχνών, είναι εσωτερική παραγωγή και είμαστε περήφανοι γι’ αυτό. Θα ήμαστε όμως ευτυχείς εάν έστω και για μία φορά κάποιος κρατικός φορέας μπορούσε να σταθεί αρωγός μας, ανεβάζοντας μια θεατρική παράσταση ή οτιδήποτε άλλο που θα προήγαγε πολιτισμό στην πόλη μας.
Γ.Μ.: Πες μου, εσύ γιατί κάνεις θέατρο;
Π.Κ.: Γιατί νοιώθω πληρότητα. Το θέατρο μου επιτρέπει να βουτάω στην ψυχή μου, να αναζητώ τη λύτρωση του εαυτού μου μέσα από τα κείμενα, γιατί η σκηνή είναι η ασφάλεια και η συνέχειά μου για να ζω.
Γ.Μ.: Στα παιδιά τι θέλεις να επικοινωνήσεις μέσα από τα μαθήματα θεάτρου;
Π.Κ.: Το θέατρο έχει τη δύναμη να μπορεί να κάνει το παιδί να κοινωνικοποιηθεί μέσα από την ομάδα, να καλλιεργηθεί αισθητικά και διαισθητικά. Το θέατρο θα του μάθει τις ηθικές αξίες της ζωής και θα αναπτύξει τη φαντασία του. Νοιώθω υπέροχα κοντά τους, μέσα από το παιδί γίνομαι κι εγώ παιδί.
Γ.Μ.: Πόσο πάθος κρύβεται μέσα σε έναν άνθρωπο που το πιθανότερο είναι να μην πληρωθεί για τη συμμετοχή του σε μία παράσταση, όμως παρόλα αυτά το υποστηρίζει θυσιάζοντας τον πολύτιμο προσωπικό του χρόνο;
Π.Κ.: Κοίταξε να δεις. Ο καθένας έρχεται να κάνει θέατρο για τον δικό του λόγο και σκοπό. Είναι μια αλυσίδα πραγμάτων όλο αυτό. Κάποιος θα κάνει εθελοντικά θέατρο γιατί νοιώθει ότι το αγαπά. Κάποιος άλλος γιατί θέλει να δουλέψει με τα συναισθήματά του, κάποιος τρίτος γιατί θέλει να κάνει κάτι δημιουργικό στη ζωή του. Ίσως κάποιος άλλος θέλει να ανήκει σε μια ομάδα. Εμείς με τη σειρά μας θα του δείξουμε τον τρόπο να ανέβει στη σκηνή, το πως στήνεται όλο αυτό γιατί είναι συλλογική όλη η δουλειά μέχρι την παράσταση. Για να κάνεις θέατρο τα βασικά συστατικά είναι το πάθος, ο χρόνος και η υπομονή. Σαφώς και δεν είναι εύκολο, όταν όμως κάτι το κάνεις με συνείδηση και αγάπη,, τα πάντα προχωράνε και το αποτέλεσμα πίστεψέ με, σε δικαιώνει για όλες τις θυσίες σου.
Γ.Μ.: Κατά την γνώμη σου είναι σωστός ο χαρακτηρισμός «ερασιτεχνικό θέατρο» που χρησιμοποιούν συνήθως όταν μιλούν για το θέατρο στην ελληνική περιφέρεια;
Γερακίνα Μπουρίκα και Πέρη Καραμούζη
Π.Κ.: Ερασιτεχνικό θέατρο είναι το θέατρο που παίζεις χωρίς να πληρώνεσαι. Μόνο αυτό κάνει τον χαρακτηρισμό κατά την γνώμη μου και τίποτε άλλο. Φαντάσου πόσο αγάπη και πάθος κρύβει αυτό. Να δουλεύεις το ίδιο με άλλους χωρίς αμοιβή.
Γ.Μ.: Η κλειστή κοινωνία μιας επαρχιακής πόλης επηρεάζει την επιλογή των έργων που ανεβάζετε; Θα τολμούσες να δοκιμάσεις κάτι ακραίο παρόλη την πιθανή αποδοκιμασία του συντοπίτη σου;
Π.Κ.: Γερακίνα μου, η τέχνη του θεάτρου δεν έχει μέτρο. Τολμάς με σεβασμό, δουλεύεις σκληρά και με πειθαρχία και δίνεις την ψυχή σου. Οι θεατές όταν μπορούν και αναγνωρίζουν όλα τα παραπάνω, τίποτα δεν είναι ακραίο.
Γ.Μ.: Μίλησέ μου για τα έργα που ανεβάζετε.
Π.Κ.: Από το παγκόσμιο θεατρικό ρεπερτόριο επιλέγουμε κάθε χρόνο διαφορετικά είδη θεάτρου για κάθε θεατή που θέλει να δει κωμωδία, δράμα, μονόλογο, θέατρο για παιδιά. Η επιλογή των θεατρικών έργων γίνεται μετά από διάβασμα και συζήτηση με τον σκηνοθέτη μας Γιώργο Νικολαΐδη. Έτσι, ανάλογα με τον αριθμό των ηθοποιών και το πόσο εύκολη η δύσκολη μπορεί να είναι μια παραγωγή, πράττουμε.
Γ.Μ.: Υπάρχουν θεατές που έπειτα από μία παράσταση να τόλμησαν να δοκιμάσουν και τον ίδιο τους τον εαυτό πάνω στη σκηνή ζητώντας να συμμετέχουν σε παράστασή σου;
Π.Κ.: Φυσικά. Το ερασιτεχνικό θέατρο δίνει την ευκαιρία σε ανθρώπους να ανέβουν στη σκηνή είτε από μεράκι, απωθημένο είτε για μια νέα αρχή στο χώρο του θεάτρου -ιδιαίτερα σε νέα παιδιά που ίσως θελήσουν να δώσουν εξετάσεις στο υπουργείο όπου εμείς έχουμε τη δυνατότητα αυτής της προετοιμασίας μέσα από καταξιωμένους δασκάλους του θεάτρου και της τηλεόρασης.
Γ.Μ.: Η καταξιωμένη και αγαπημένη ηθοποιός Μαρία Αλιφέρη παραδίδει μαθήματα υποκριτικής στο θέατρό σου. Πες μου ποια ήταν η πρώτη της αντίδραση όταν της πρότεινες να συνεργαστείτε.
Π.Κ.: Εντυπωσιάστηκε με το πόσο καλά είναι στημένο όλο αυτό για ερασιτεχνικό θέατρο. Η Μαρία έχει δώσει όλη της την ψυχή στην διδασκαλία της υποκριτικής τέχνης και έτσι καταλαβαίνεις ότι μετά από την συνάντησή μας εξηγώντας της και το τι θέλω εγώ η ίδια να προσφέρω στους δικούς μου μαθητές, δώσαμε τα χέρια.
Γ.Μ.: Τι θεωρείς ότι θα σου προσφέρει που πριν από εκείνη δεν το είχες;
Π.Κ.: Όλοι οι άνθρωποι του θεάτρου Περι-Τεχνών αφήνουν το δικό τους λιθαράκι για να μπορέσουμε να είμαστε ψηλά στις προσδοκίες των μαθητών και των θεατών μας. Κάθε νέο μας βήμα ελπίζουμε ότι θα μας πάει ακόμη πιο ψηλά στους στόχους μας.
Γ.Μ.: Κάνε μία ευχή για την καλυτέρευση των συνθηκών στο θέατρο όχι μόνο στην Χαλκίδα, αλλά και γενικότερα σε όλη την ελληνική επαρχία. Τι θα σας βοηθούσε;
Π.Κ.: Τις συνθήκες Γερακίνα μου, άλλοτε τις φτιάχνουμε εμείς και άλλοτε κάποιος τοπικός φορέας. Το θέμα είναι να υπάρχει πολιτιστικό έργο όχι μόνο θεατρικό αλλά οποιασδήποτε μορφής πολιτιστικό έργο σε κάθε επαρχιακή πόλη της χώρας μας, γιατί μόνο έτσι θα μπορέσουμε να αναδείξουμε της υπέροχες πτυχές μας σαν λαός. Προτεραιότητα έχει η καθαρότητα και ο σκοπός ενός έργου. Δεν με ενδιαφέρει να κλιθώ για την Επίδαυρο και δεν θα ευχόμουν ποτέ κάτι τέτοιο. Το μόνο που με ενδιαφέρει και εύχομαι είναι όλο αυτό να το στηρίζει ο κόσμος για να μπορώ εγώ να τους προσφέρω θέαμα και τέχνη.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
