ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΘΕΝΟ (ΕΚΕΙΝΗ ΠΟΥ ΠΟΝΕΣΕ ΑΛΗΘΙΝΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΡΙΝΟ ΑΦΑΝΙΣΜΟ ΤΟΥ ΓΙΟΥ ΤΗΣ)

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΑ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ-ΛΙΑΝΟΥ

Γυναίκα
τα ουσιώδη πράγματα
όπως ένα δάκρυ παρηγοριάς,
κατάντησε φτηνό
γιατί τα δάκρυα είναι γιομάτα αρμύρα,
κι όχι καμωμένα από χρυσό ή ασήμι.

Γυναίκα,
την πρώτη αγάπη
κράτα την
σαν την πρώτη αναπνοή σου.

Εκείνοι που ήρθαν
με χαμόγελα
χάρισαν λίγες ώρες ευτυχίας και ηδονής
ήσαν απλά ρόλοι δεύτεροι,
δεύτεροι άνθρωποι
κομπάρσοι της σκηνής.

Ποιήση
η γυναίκα,
μια φωνή που από την κοιλιά
ζητά ικανοποιήση.

Μια λέξη, μια πράξη
άπειρα θαυμαστικά,
δημιουργία από το Α ως το Ω
ενός σύμπαντος.

Γυναικείες αντιπαλότητες
σε ενα κόσμο
από ημίθεους
και ανθρώπινες αποφάσεις.

Γυναίκα,
η ελεύθερη βούληση των συναισθημάτων,
ο καθρέφτης του πάθους,
η ολοκλήρωση της δημιουργίας