ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΙΩΤΑ ΚΛΟΥΤΣΟΥΝΗ

Φλόγες τυλίγουν απόψε τη νύχτα
Θεέ μου μην πάψεις εδώ να κοιτάς
Χέρια ζητούν από σένα βοήθεια
Ρίξε το βλέμμα σου κάτω, σε ‘μας

Γίνανε πάλι τα δάση μας στάχτες
Οι πυροσβέστες παλεύουν σκληρά
Βάλτε όσους θέλετε ακόμα φράχτες
Εμένα η καρδιά μου θα έχει φτερά

Παρανάλωμα γίνανε όλα
Οι φλόγες σα φίδια χορεύουν ψηλά
Δάκρυσε ακόμα κι εκείνο τ’ αστέρι
Που κάθε βραδάκι γελούσε γλυκά

Πώς να μπορέσω να δώσω κουράγιο
Να στείλω αγάπη και μια αγκαλιά;
Να δώσω όσα δύναμη έχω για μένα
Να μην κυνδυνέψουν απόψε παιδιά

Η σκέψη μου θα ‘ναι φεγγάρι αναμένο
Τη νύχτα να φέγγει σα να ‘ναι πρωί
Να σβήσουν οι φλόγες κι ο ήλιος να φέρει…
Μια ελπίδα και πάλι για νέα ζωή.

 

Η Γιώτα Κλουτσούνη γράφει για τη μαύρη νύχτα της 3/8/2021

*Πρώτη δημοσίευση στο περιοδικό μας: 4/8/22

Books and Style

Books and Style