ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΜΠΛΕΤΑ

Το βιβλίο της Ελένης Μπάλιου «Η ΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΦΙΛΟΜΗΛΑΣ» αποτελεί ωδή στην γυναικεία προσωπικότητα, στο ασυμβίβαστο πνεύμα και στην αγωνιστικότητα των γυναικών που σήκωσαν το βάρος όχι μόνο της δικής τους οντότητας αλλά και των άλλων. Γυναικών που πρωτοπόρησαν και έσπασαν τα γκέμια της καθεστηκυίας τάξης που έζεβε τη γυναίκα υποζύγιο των ορέξεων και του παλμού της εξουσίας της.

Υμνεί τις γυναίκες που άνοιξαν δρόμους φτιάχνοντας τη ζωή στα μέτρα τους. Τις γυναίκες αερικά που κυοφορούσαν τον αέρα της επανάστασης στα σπλάχνα τους. Γυναίκες δυσνόητες για πολλούς αμετανόητους, εκούσια τυφλούς στην ανθρώπινη φύση. Γυναίκες ειλικρινείς τόσο με τον εαυτό τους όσο και με τους άλλους.

Γυναίκες που αναλαμβάνουν την ευθύνη ακόμη και για τους δήμιους τους. Γυναίκες  που κοιτούν την κόλαση στα μάτια και αυτή φοβάται μην τηn απομυθοποιήσουν.

Γυναίκες που δεν επιθυμούν σωτήρες γιατί είναι οι ίδιες σωτήρες. Γυμνές θεότητες που ξεχνούν κάποιες φορές πόσο σημαντικό είναι να αγαπάνε τον εαυτό τους. Γυναίκες που κάνουν λάθη. Γυναίκες που βρέθηκαν στο λάκο των λεόντων όταν κανείς δεν πάλευε με τα λιοντάρια. Γυναίκες που η αξία τους ήταν αγκάθινο στεφάνι και το αίμα τους τροφή για να αλλάξει η ανθρωπότητα.

Γυναίκες χωρίς φύλο. Γυναίκες σύμβουλοι ενός Θεού κάτω από τα σωθικά της θάλασσας και πάνω από την κουβέρτα του ουρανού.

Γυναίκες που κοιμήθηκαν σε λασπωμένα σεντόνια γνωρίζοντας την ομορφιά τους. Γυναίκες που η σιωπή τους είναι βαρύ ζειμπέκικο.

Γυναίκες από φίλτισι που σπάει και ξανασυντίθεται. Γυναίκες που παίζουν στο πολύ του έρωτα και στην ταραχή της ζωής. Γυναίκες που τα σημάδια τους τα κάνουν τροφή για τις μελλοντικές γενιές. Γυναίκες που πετάνε ψηλά για να ποτίσουν τα στερεμένια ποτάμια του κόσμου.

Μία από αυτές είναι και η Φιλομήλα.

Φιλομήλα τύπος μποέμ. Μια τσιγγάνα παντός καιρού, χωρίς τη φροντίδα και τη σκέψη του αύριο.

Μια καλλιτέχνης της ζωής και του ξειμπέκικου.

Της αρέσει να ζει ελεύθερα και δημιουργικά, χωρίς αυστηρούς κανόνες και όρια.

Η ανεμελιά της ζωής και της σκέψης της αντιστρατεύεται όλα τα στερεότυπα της εποχής, την ήσυχη και βολεμένη ζωή.

Μια αντιταξική φιγούρα βγαλμένη από τα καφενεία του Καρτιέ Λατέν.

Ρομαντική ταξιδιώτισσα  ενός χωροχρόνου χωρίς κοινωνικές συμβάσεις.

Πρόβαλλε την επιμελώς ατημέλητη εμφάνισή της ως αντίσταση στις συμβάσεις ενός καιρού που το  ισχυρό ταξικό πλαίσιο χώριζε τους ανθρώπους σε πολίτες δεύτερης και τρίτης κατηγορίας.

Αδιαφορούσε για τις έγνοιες της ζωής, όχι γιατί δεν συμμεριζόταν τον πόνο, τον μόχθο, αλλά γιατί αρνούνταν την άρνηση. Πίστευε πως η ζωή πρέπει να είναι μια διαρκής κατάφαση, ένα διαρκές χαμόγελο, μια ευθυμία που να ανεβαίνει από τον άνθρωπο στον ουρανό και όχι το αντίθετο.

Στον κόσμο της Φιλομήλας τα όνειρα δεν έχουν ταβάνι και οι άνθρωποι δεν είναι άνθρωποι είναι στοιχεία της φύσης.

Οι Φιλομήλες δεν έχουν γήινους γονείς, γεννιούνται από την ίδια τη φύση και τριγυρνούν σαν τα ξωτικά που άλλος τα θεωρεί καλά και άλλος κακά πνεύματα ανάλογα με τα απωθημένα του…

Η Φιλομήλα είναι η ίδια η φύση για αυτό και μπορεί και εμπνέει και δίνει δύναμη σε γυναίκες και άνδρες. Για αυτό και μπορεί να απενοχοποιεί το σκοτάδι.

Η Φιλομήλα είναι μια μάγισσα που βγαλμένη μέσα από τους στίχους του «Μποέμη» των Στ. Περπινιάδη και Στρ. Παγιουμτζή, στίχοι του Δ. Σέμση.

«Τώρα τ΄ αποφάσισα μποέμης για να γίνω

και για το κόσμο στο εξής δεκάρα πια δε δίνω

Σ΄ αυτό το ψεύτικο ντουνιά μποέμικα θα ζήσω

τη λεβεντιά, τα νειάτα μου να τα ευχαριστήσω

Στο κόσμο πια μποέμικα τώρα διασκεδάζω

και πόνο μέσα στη καρδία κανένα πια δε βάζω».

Και πολλές άλλες Φιλομήλες, ανεξαρτήτως φύλου, τριγυρνούν και μας παραδίνονται μέσα από το βιβλίο της Ελένης.

Στο κέντρο όλων αυτών των ανατρεπτικών φιγούρων όμως είναι η ίδια η Ελένη που εμπνέεται και εμπνέει, που ξεκουράζει στο στήθος της τον καημό όλων τους.

Είναι η Ελένη που απαθανατίζει τον εαυτό της σε πολλές διαφορετικές στιγμές στο πριν, στο τώρα, στο αύριο, στις σκιές των στοχασμών, των αποφασιστικών λυγμών, στο «δεν σου ανήκω».

Είναι η ψυχή της Ελένης που θεριεύει μέσα από το μοίρασμα και έρχεται και κουρνιάζει στη σκέψη μας σαν φυλαχτό. Είναι η παρακαταθήκη που μας αφήνει να φυλάξουμε στο νου μας αυτές τις φιγούρες μιας παρενθετικής διανόησης που δεν διστάζουν να σε σηκώσουν όταν πέσεις…

Συγχαρητήρια Ελένη μου. Να είναι καλοτάξιδες οι Φιλομήλες σου!

ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΜΠΛΕΤΑ – ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ, ΔΙΑΝΟΗΤΡΙΑ
Email: bletas.p1@gmail.com
Facebook/Twitter: Panagiota Bletas

Books and Style

Books and Style