ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΑΡΒΑΝΙΤΟΠΟΥΛΟΥΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΑΡΒΑΝΙΤΟΠΟΥΛΟΥ
Πολλοί πιστεύουν ότι η κατάθλιψη υποκινείται και υποβαστάζεται από τις ορμονικές αλλαγές που υφίσταται μία γυναίκα στην πορεία της ζωής της.
Πρόκειται για στερεότυπο που σέρνει πίσω του ένα «κάρο» από παρεμφερείς λανθασμένες υπεργενικεύσεις. Στην ουσία, όμως, οι ορμονικές διακυμάνσεις από μόνες τους δεν είναι ικανές να προκαλέσουν την νόσο, και αυτό είναι επιστημονικά εμπεριστατωμένο και τεκμηριωμένο.
Από την άλλη, είναι γεγονός ότι οι γυναίκες εμφανίζουν σε μεγαλύτερο ποσοστό και βαθμό τα κλινικά συμπτώματα της κατάθλιψης. Αυτό εξηγείται απόλυτα, αν λάβουμε υπόψη ότι για τις γυναίκες είναι κοινωνικά επιτρεπτό να εκδηλώνουν συναισθηματικά τη θλίψη τους, ενώ για τους άντρες κάτι τέτοιο θεωρείται αδυναμία: οι γυναίκες κλαίνε, οι άντρες συγκρατούν τον πόνο, και το πολύ-πολύ να δακρύσουν, σε ορισμένες πάλι περιστάσεις ή περιπτώσεις που ορίζει το κοινωνικό πρωτόκολλο.
Ως αποτέλεσμα, οι άντρες είναι υποσυνείδητα καθοδηγούμενοι να εκδηλώσουν τα συμπτώματα της κατάθλιψης διαφορετικά από τις γυναίκες. Αυτό που πολλές φορές βλέπουμε σ’ έναν άντρα που πάσχει από κατάθλιψη, είναι μια αυξημένη επιθετικότητα. Ωστόσο η επιθετικότητα αυτή δεν είναι απολύτως ένα μασκάρεμα της νόσου, μιας και από μόνη της πρόκειται για κλινικό σύμπτωμα της κατάθλιψης.
Είναι, όμως, αυτό που επιτρέπεται να εκδηλώσει ένας άντρας, προκειμένου να μην αντιμετωπίσει επιπρόσθετα προβλήματα κοινωνικής απόρριψης…