ΑΛΙΚΗ ΝΑΣΣΗ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΙΚΗ ΝΑΣΣΗ
Αξιότιμε Πρωθυπουργέ της χώρας μου,
πέρασαν πολλά χρόνια από τότε που ονειρεύτηκα έναν Πρωθυπουργό που δεν θα επιτρέψει ο απλός Έλληνας πολίτης να επαιτεί το δίκιο του σε γραφεία βουλευτών, υπουργείων και κομματικών στελεχών.
Έναν Πρωθυπουργό που θα θέσει ως στόχο του να βλέπει τους πολίτες περήφανους διεκδικητές των δικαιωμάτων τους και όχι αμήχανους και περιδεείς, συνωστισμένους σε διαδρόμους δημοσίων υπηρεσιών, εκλιπαρούντες την «από μηχανής» λύση στα προβλήματά τους.
Έναν Πρωθυπουργό που θα απαγορεύει στα στελέχη και τους βουλευτές του κάθε εξυπηρέτηση που ζημιώνει και αδικεί συμπολίτη τους.
Ονειρεύτηκα έναν Πρωθυπουργό που θα παρέχει τη δυνατότητα σε ΑΜΕΑ να περιθάλπονται στα δημόσια αλλά και τα ιδιωτικά νοσοκομεία με τα έξοδά τους πληρωμένα από το ελληνικό κράτος και όχι εξαθλιωμένους ζητιάνους των πενιχρών επιδομάτων τους και κάθε είδους εξυπηρετήσεων, απαραίτητων για την επιβίωσή τους.
Έναν Πρωθυπουργό με ευαισθησίες και αμέριστη συμπαράσταση προς τους καρκινοπαθείς και τους πάσχοντες από ανίατα νοσήματα με δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ψυχολογική στήριξη και δωρεάν βοήθεια στο σπίτι.
Έναν Πρωθυπουργό με σεβασμό στην ανύπανδρη μητέρα, τη μονογονεϊκή και πολύτεκνη οικογένεια, τα παιδιά με ιδιαίτερες ικανότητες.
Έναν Πρωθυπουργό που θα θεωρήσει όνειδος για τον ίδιο να υπάρχουν άποροι στη χώρα του και θα λάβει άμεσα μέτρα και γι’ αυτό.
Ονειρεύτηκα έναν Πρωθυπουργό που δεν θα επιτρέπει να διαβιούν γέροντες και γερόντισσες κάτω από άθλιες συνθήκες με συντάξεις ντροπής και θα προσφέρει την ευκαιρία αλλά και τα οικονομικά κίνητρα σε φοιτητές και σπουδαστές των πόλεών μας και νέα παιδιά των κωμοπόλεων και των χωριών μας, προκειμένου να τους προσφέρουν βοήθεια στα ψώνια, την καθαριότητα και τις πρώτες βοήθειες, στο πλαίσιο των σπουδών τους και της κάλυψης και των δικών τους αναγκών, θεσμός που ισχύει πολλά χρόνια σε χώρες της Ευρώπης.
Ονειρεύτηκα έναν Πρωθυπουργό που θα θέσει ως υψηλό στόχο της κυβερνητικής πολιτικής του την αναβάθμιση των δημόσιων σχολείων και την μετατροπή τους σε «κυψέλες» γνώσης και ελεύθερης κριτικής σκέψης, με «τα βιβλία σαν κρίνα και τους δασκάλους ποιητές».
Έναν Πρωθυπουργό με κύριο μέλημά του και την αναβάθμιση των Πανεπιστημίων και των ΤΕΙ της χώρας μας.
Ονειρεύτηκα έναν Πρωθυπουργό που θα επισκέπτεται, όταν οι υποχρεώσεις του το επιτρέπουν, κάθε πόλη και απομονωμένο χωριό και θα ξυπνήσει ένα πρωί, για να ακολουθήσει τον κτηνοτρόφο μία ολόκληρη ημέρα στον δρόμο για τον σταύλο, τη βοσκή και τις υπόλοιπες ασχολίες του, τον γεωργό στον αγρό του, τον εκπαιδευτικό στο σχολείο, τον μαθητή στην τάξη, τον γιατρό στο δημόσιο νοσοκομείο, τον ελεύθερο επαγγελματία στη δουλειά του και θα διαπιστώνει βιωματικά τα προβλήματα και τις ανάγκες του λαού του.
Πάνω από όλα όμως ονειρεύτηκα έναν Πρωθυπουργό που θα σέβεται την Ιστορία της χώρας του και δεν θα επιτρέπει σε κανέναν και για κανένα λόγο να την εκχωρεί και να την απαξιώνει, μη υπολογίζοντας το τίμημα της περήφανης εξωτερικής πολιτικής του.
Έναν περήφανο Έλληνα Πρωθυπουργό με πυγμή και αποφασιστικότητα, να υπερασπίζεται τα εθνικά δίκαια και να ενημερώνει με γενναιότητα και όπλο του την Αλήθεια τον λαό του, εμπιστευόμενος την κρίση του και λαμβάνοντας έτσι και την αμέριστη συμπαράστασή του.
Έναν Πρωθυπουργό που θα τιμά τη βούληση του λαού του και δεν θα κλίνει τον αυχένα, πιεζόμενος από τους «ισχυρούς» και τα συμφέροντά τους.
Έναν Πρωθυπουργό που θα πείσει με τον λόγο, τις γνώσεις και τη δύναμη της καρδιάς του κάθε δύσπιστο ξένο και πολέμιο των θέσεων και τω συμφερόντων της χώρας του και θα τον μετατρέψει σε φανατικό υποστηρικτή του.
Ονειρεύτηκα έναν ΠΘ που θα σέβεται τις πατρίδες, τη θρησκεία και τον πολιτισμό των άλλων λαών, αλλά δεν θα συναινεί στη μετατροπή της χώρας του σε ένα απέραντο στρατόπεδο εξαθλιωμένων και εν καιρώ ειρήνης αιχμαλώτων.
Έναν Πρωθυπουργό που θα εισηγηθεί στην Ευρώπη των κλειστών συνόρων των συμφερόντων της και στις ΗΠΑ των αισχρών τειχών τους να παράσχουν την οικονομική στήριξη στις χώρες από τις οποίες μεταναστεύουν ή προσφυγοποιούνται, αντί να την χορηγούν σε οργανώσεις, δέσμιοι των αποφάσεων του Ερντογάν και των πάσης φύσεως συμφερόντων τους.
Έναν Πρωθυπουργό που θα ζητήσει το αυτονόητο, να επιστρέψουν όλοι αυτοί οι κατατρεγμένοι στις χώρες τους και με τη στήριξη Ευρώπης και Αμερικής να εργαστούν για το μέλλον των παιδιών τους στη δική τους χώρα και στον δικό τους πολιτισμό.
Ονειρεύτηκα έναν Πρωθυπουργό πρότυπο για τα παιδιά μας, έναν Πρωθυπουργό της διπλανής πόρτας, δικό μας άνθρωπο που θα εμπιστευόμαστε, αφού αυτή την εμπιστοσύνη θα την έχει κερδίσει με την αξία του, τον τρόπο ζωής του και τις ενέργειές του.
Ένα Πρωθυπουργό όλων των Ελλήνων αλλά και όσων βρέθηκαν να κατοικούν νόμιμα σε τούτη τη χώρα του Ξένιου Δία και του σεβασμού προς κάθε ξένο που σέβεται με τη σειρά του τους δικούς μας νόμους, τη θρησκεία και τον πολιτισμό.
Ονειρεύτηκα έναν Πρωθυπουργό που θα φέρει επιτέλους την αξιοκρατία, τη δικαιοσύνη και την χαμένη αξιοπρέπεια όλων των Ελλήνων.
Έναν Ηγέτη που θα μας ξαναδώσει πίσω τις χρυσές αρετές των προγόνων μας, την αισιοδοξία και την εθνική μας περηφάνια.
Αυτόν τον Πρωθυπουργό ονειρεύτηκα και αυτόν θέλω να έχω στο τιμόνι της χώρας μου, ευχόμενη να μην απογοητευθώ για μία ακόμη φορά…