ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΤΗ ΤΟΥ BOOKS AND STYLE ΣΤΟ ΛΟΝΔΙΝΟ, ΡΟΚΚΟ ΒΕΝΙΖΕΛΟ
Tι είναι τελικά αυτό που μας οδηγεί σε αυτήν την παράνοια; Ο φόβος της αλλαγής.
Η αλλαγή μάς τρομάζει καθώς απαιτεί τη διατάραξη της εξωτερικής και εσωτερικής μας ομοιόστασης, κάτι που φυσικά απαιτεί δουλειά, η οποία θα μας οδηγήσει αρχικά σε μια κατάσταση χάους (δεν είναι απαραίτητα αρνητικός ο όρος) και εν τέλει σε μία νέα ομοιόσταση η οποία ελπίζουμε να είναι πιο λειτουργική από την προηγούμενη.
Ομοιόσταση, κατά την βιολογική ερμηνεία του όρου, είναι η ικανότητα του οργανισμού μέσα από κάποιους μηχανισμούς αυτορρύθμισης να διατηρεί το εσωτερικό του σώματός μας σε ισορροπία.
Ομοιόσταση στην ψυχολογική της υπόσταση είναι η διατήρηση της ψυχικής ευεξίας (όπως αυτή ερμηνεύεται από τον καθένα) με κάποιες βασικές συνιστώσες όπως το να είναι κάποιος αρεστός, να ανήκει κάπου, να αισθάνεται αγάπη και ασφάλεια.
Η Αλλαγή επέρχεται μεν ως γνωστική διαδικασία αλλά επισφραγίζεται και με την εκμάθηση νέων τροπών συμπεριφοράς και αλληλεπίδρασης με το περιβάλλον. Δεν γίνεται να ξυπνήσουμε ένα πρωί και, ως εκ θαύματος, να έχουν αλλάξει όλα.
Χρειάζεται και κόπο και τρόπο.
Και για να ξεκινήσουν όλες οι διαδικασίες και για να επιτρέψουμε σε μια αλλαγή να διαμορφώσει νέες συνθήκες στη ζωή μας, χρειάζεται επιμονή, συνέπεια και ένα ΓΙΑΤΙ.
Η κατάσταση του χάους που αναφέρω παραπάνω μόνο και μόνο σαν λέξη τρομάζει, αλλά δεν είναι τίποτα άλλο από το άγνωστο, το καινούριο. Και εδώ είναι η μαγεία. Αυτό είναι που μας φρενάρει. Σκέψεις και ανησυχίες για το κοινωνικό status, φόβος μήπως η προσπάθεια αποτύχει, τι θα πουν οι άλλοι, δεν βαριέσαι καλά είμαι κι έτσι, έλα, όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε και πολλές άλλες… Μην αφήνετε την άποψη του άλλου (όπως είπε και ο Κλίντ Ίστγουντ, «όλοι έχουν και από μία…») να γίνεται η πραγματικότητά σας.
Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι δεν υπάρχει αποτυχία για αυτόν που προσπάθησε και δεν τα κατάφερε. Η μη κατάκτηση του στόχου είναι μάθημα και πολύτιμη εμπειρία. Αν κάποιος επιμείνει χρησιμοποιώντας παραγωγικά τη γνώση από τις μη επιτυχημένες προσπάθειες, είναι βέβαιο πως θα πετύχει σταδιακά τον στόχο του.
Πόσο πολύ εντυπωσιάζομαι με τα μωρά που κάνουν τα πρώτα τους βήματα! Πέφτουν και χωρίς να περάσει δευτερόλεπτο, προσπαθούν ξανά και ξανά και τελικά τα καταφέρνουν. Εσύ γιατί σκέφτεσαι ότι δεν θα τα καταφέρεις; Να ακολουθήσεις μια διατροφή, να χάσεις κιλά, να βάλεις κιλά, να ακολουθήσεις ένα πρόγραμμα γυμναστικής, να κάνεις ένα κατακόρυφο, να κάνεις διπλά στο σχοινάκι, να κάνεις μια ανατροπή (Muscle Up), Αρασέ, Επολέ Ζετέ, μαραθώνιο, και μπορώ να συνεχίσω μέχρι αύριο…
Αν δεν μπουσουλάς τη στιγμή που διαβάζεις το παρόν κείμενο, σημαίνει πως κάποτε επέμεινες και τα κατάφερες, άρα μπορείς να επιμείνεις και τώρα!
Κάποιοι θα πουν, «δεν είναι εύκολο» (σώπα!) γιατί υπάρχουν πολλοί αστάθμητοι παράγοντες. Ναι, το είδαμε παραπάνω στο διάγραμμα περί χάους. Θα τύχουν πολλά! Σας το υπογράφω. Ένας τραυματισμός, ένας θάνατος, μια απόλυση, ένας χωρισμός, ένα σπασμένο νύχι, ένας πόντος στο καλσόν, ένα σκασμένο λάστιχο, κέρδισε η ΑΕΚ το πρωτάθλημα (αμήν), η Ελλάδα έχει κρίση (πάντα είχε), δεν έχω χρόνο, δεν έχω παρέα, είμαι κουρασμένος, βρέχει, χιονίζει, γιατί δεν βρέχει, γιατί δεν χιονίζει, και μπορώ να βρω άλλα τόσα.
Το ότι θα αντιμετωπίσουμε προβλήματα είναι δεδομένο. Το θέμα είναι να το αποδεχτούμε! Η παραδοχή ότι συχνά τα προβλήματά μας προέρχονται όχι από τις αντικειμενικές καταστάσεις γύρω μας, αλλά από τον τρόπο που εμείς τις κατανοούμε, τις ερμηνεύουμε και στην συνέχεια αντιδρούμε απέναντι σε αυτές. Ίσως μας βοηθήσει στη διαχείριση όλου αυτού το κυκεώνα, μιζέριας, αναβλητικότητας και στο να μοιράζουμε ευθύνες σε όλους γύρω μας, πάρα στον ίδιο μας το εαυτό.
Εύκολο; Φυσικά και όχι! Τι υπάρχει όμως που να αξίζει στη ζωή χωρίς προσπάθεια και χωρίς «ιδρώτα»; Τι μπορεί να συμβεί με ευκολία; Όπως μου είχε πει και ένας πολύ ξεχωριστός άνθρωπος στην ζωή μου, «δεν υπάρχει τίποτα εύκολο στη ζωή, τουαλέτα πας και σφίγγεσαι». Μπορεί να ακούγεται αστείο, αλλά το υπονοούμενο είναι σαφές και αδιαμφισβήτητο.
Υπάρχουν τόσα πολλά ερεθίσματα και διασπαστικά στοιχεία στην καθημερινότητά μας που μας απομακρύνουν ολοένα και περισσότερο από την αλλαγή, από τους στόχους μας, τα σχέδια μας, από τη σκληρή δουλειά με το εαυτό μας. Έχουμε όλα αυτά τα χρονοδιψή βαμπίρ όπως Facebook, twitter, YouTube, Instagram, Pornhub (τουλάχιστον αυτό γυμνάζει τον προστάτη!). Αναλογιστείτε πόσες ώρες καταναλώνουμε στα παραπάνω, και θα εκπλαγείτε από το αποτέλεσμα. Συνάμα, έχουμε την παρέα μας, τη σχέση μας, τις κοινωνικές μας συναναστροφές και την οικογένειά μας που μπορούν εν δυνάμει να αποτελέσουν διασπαστικά στοιχεία.
Όλα τα παραπάνω δεν ευθύνονται για την αναβλητικότητα, αλλά προσφέρουν φοβερό άλλοθι αφού έτσι δεν μπορούμε να ρίξουμε την ευθύνη στον εαυτό μας. Άρα καταλήγουμε και πάλι σε εμάς (wow!). Από εμάς ξεκινάει και σε εμάς καταλήγει.
Λόγω αυτών λοιπόν, απαιτείται περισσότερη προσωπική δουλειά και αυτοπειθαρχία από εμάς στο να τα διαχειριστούμε. Όταν, για παράδειγμα, χρειάζεται να αφιερώσω χρόνο για να φτάσω πιο κοντά στον στόχο μου είτε σε μια εργασία, είτε στην προπόνησή μου, είτε στις καθημερινές μου ρουτίνες, χρειάζεται να ακολουθήσω κάποια βήματα. Αρχικά, να απομονώσω όσο μπορώ τις «σειρήνες». Για παράδειγμα, να βάλω το «χαζοφόν» στο αθόρυβο και χωρίς ενημερώσεις. Κατά τη διάρκεια της προπόνησης να μείνω συγκεντρωμένος και εστιασμένος στο πρόγραμμά μου (μπορώ να βάλω την selfie στο Instagram αφού τελειώσω). Οι «σειρήνες» προσφέρουν βραχυπρόθεσμη ευχαρίστηση ενώ παράλληλα ξοδεύουν το πολυτιμότερο αγαθό στη ζωή το οποίο δεν αποταμιεύεται και αυτό που χάθηκε δεν μπορούμε να το πάρουμε πίσω: τον ΧΡΟΝΟ μας!
Προπόνηση:
Το σώμα μας είναι ένα ίσως το πιο εκπληκτικό μηχάνημα που υπάρχει. Καθημερινά γίνονται πάρα πολλές διεργασίες για να βρίσκεται σε ομοιόσταση. Όπως σε εμάς, έτσι και σε αυτό δεν του αρέσουν οι αλλαγές. Μόνο όμως όταν επέρχεται κάποιο ερέθισμα αντιδράει, αναπτύσσεται και στη συνέχεια βρίσκει ισορροπία στα νέα δεδομένα που του δώσαμε.
Ας μιλήσουμε λοιπόν για την προπόνησή μας. Σε συζητήσεις μου, είτε με αθλούμενούς μου είτε με φίλους, βλέπω τη δυσκολία στην αλλαγή: «Ρόκκο, άσε δεν γίνεται τίποτα, προσπαθώ, κάνω προπόνηση, τα δίνω όλα, αλλά δεν βλέπω αλλαγή». Συνήθεις αιτίες που μου αναφέρουν είναι ο σωματότυπος και ο κακός μεταβολισμός. Επίσης, μου λένε για το τι είδαν σε κάποια σελίδα στο διαδίκτυο σχετικά με σούπερ μυστική διατροφή ή για κάποιο προπονητικό πρόγραμμα που το κοιτάς και γίνεσαι fit ή για μαγικές λύσεις κάποιων συμπληρωμάτων διατροφής που άκουσαν για να φτιάξουν σώμα. Το άλλο φοβερό που λένε, είναι για «απαγορευμένες» ασκήσεις τύπου Squat (καθίσματα) με τη δικαιολογία ότι προκαλούνται προβλήματα στα γόνατα. Παρεμπιπτόντως, δείτε το φοβερό άρθρο του Nick Vardavas ¨Η Περίπτωση του Squat Mέρος Πρώτο¨.
Χρειάζεται λοιπόν να εξετάζουμε, αν οι πληροφορίες που λαμβάνουμε είναι έγκυρες και αξιόπιστες. Υπάρχουν πολλοί αλχημιστές εκεί έξω που το χρυσώνουν το χάπι. Καθημερινά βομβαρδιζόμαστε από άπειρες λάθος πληροφορίες που πραγματικά δεν έχουν καμία επιστημονική τεκμηρίωση και συνήθως είναι εκεί για να μας οδηγήσουν να αγοράσουμε κάτι. Δεν υπάρχουν μαγικές συνταγές. Δεν υπάρχουν μαγικά προγράμματα. Δεν υπάρχουν ασκήσεις που σε 3 βδομάδες θα σας κάνουν σαν τον Άρνολντ. Καλά αυτά τα παραμύθια, αλλά δεν έχουν δράκο. Χρειάζεται δουλειά, έρευνα και συνεργασία με ανθρώπους που βασίζονται στην επιστήμη για να έχουμε αποτελέσματα.
Είναι σημαντικό να θέτουμε στόχους στην προπόνησή μας οι οποίοι να ακολουθούνται από έναν λεπτομερή προπονητικό προγραμματισμό. Το επόμενο και καταπληκτικό μυστικό (μην το πείτε πουθενά), είναι να πάμε για προπόνηση και να προπονηθούμε πάνω σε αυτόν τον προγραμματισμό. Στη συνέχεια, βλέποντας το χρονοδιάγραμμα που έχω φτιάξει για τις επιδόσεις μου, κι αν χρειαστεί κάνω προσαρμογές. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τον προπονητικό προγραμματισμό, δείτε τα άρθρα του γυμναστή Φώτη Χατζηνικολάου ¨Κατασκευη ανδρικου προγραμματος¨ και ¨κατασκευή γυναικείου προγράμματος¨ .
Διατροφή:
Τι θέμα κι αυτό! Καταρχήν δεν φταίει ο μεταβολισμός, τα άτιμα γονίδια και η κακή σου τύχη, ο ανάδρομος Ερμής, τα άστρα και τα ζώδια που έχουμε παραπάνω κιλά ή που δεν μπορούμε να τα χάσουμε.
Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Για να μειώσουμε το βάρος μας, πρέπει να λαμβάνουμε λιγότερες θερμίδες από αυτές που καταναλώνουμε συνολικά. Ανάλογα με τον στόχο μας, χρειάζεται να διαμορφώσουμε μια σωστή ισορροπία μακροσυστατικών στη διατροφή μας (πρωτεΐνη -υδατάνθρακας-λιπαρά) για να τον πετύχουμε. Για να ξεκινήσετε μια δομημένη διατροφή που θα επιφέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα, καλό είναι να επισκεφτείτε έναν διαιτολόγο/διατροφολόγο έτσι ώστε να σας καθοδηγήσει και να σας λύσει πιθανές απορίες.
Πολλοί αναρωτιούνται, αν ξεκινώντας ένα πρόγραμμα διατροφής, θα πεινάσουν. Η απάντηση είναι πως αν είστε σε σωστό πρόγραμμα, δεν θα πεινάσετε. Σε μια συζήτησή μου με το Διατροφολόγο-Διαιτολόγο Ανδρέα Ζουρδό, μου είχε επισημάνει να διαχωρίζω αν η πείνα που νιώθω είναι από το λαιμό και πάνω ή από το λαιμό και κάτω. Πολλές φορές τρώμε είτε λόγω συνήθειας είτε για να καλύψουμε άλλες ανάγκες και όχι επειδή χρειαζόμαστε τροφή. Ένα κυρίαρχο θέμα που μας απασχολεί είναι οι κοινωνικές μας έξοδοι που συχνά μας κάνουν να αισθανόμαστε άβολα για τη διατροφή μας. Καλέ/ή μου φίλε/φίλη, αν δεν κοιτάς εκεί που θες να πας, θα πας όπου κοιτάς. Είναι πρόκληση να μην πιούμε πέντε μπύρες αλλά μία, να μην φάμε μια πίτσα, τον σεφ, τον σερβιτόρο και την Άρτα με τα Γιάννενα, αλλά να μείνουμε πιστοί στη διατροφή μας. Φυσικά, σκοπός δεν είναι η καταπίεση και τήρηση ενός προγράμματος διατροφής χωρίς ευελιξία, συνεπώς οι αναπροσαρμογές είναι θεμιτές.
Κίνητρα:
Το συναίσθημα είναι αυτό που μας οδηγεί σε «παραστρατήματα». Αν δεν τo ελέγξουμε ως ένα βαθμό, τότε είμαστε έρμαιο των καταστάσεων γιατί το συναίσθημα είναι μια μεταβλητή που αλλάζει συνέχεια. Είναι βασικό λοιπόν, να φτιάξουμε μια ασπίδα προστασίας η οποία να μας παροτρύνει να επιμείνουμε. Η ασπίδα μας είναι το κίνητρό μας.
Σύμφωνα με την ετυμολογία της λέξης κίνητρο, είναι οτιδήποτε υποκινεί, κινεί, ωθεί, ή παρακινεί σε δράση το άτομο. Ως κίνητρα ορίζονται παράγοντες εσωτερικοί ή εξωτερικοί που ανεβάζουν το επίπεδο δραστηριοποίησης του ανθρώπινου οργανισμού και το προωθούν να πραγματοποιήσει κάποιο σκοπό πού έθεσε.
Από τον ορισμό φαίνεται ότι το κίνητρο μπορεί να δημιουργήσει ή να τροποποιήσει μία συγκεκριμένη συμπεριφορά, ωθώντας ή απομακρύνοντας το άτομο από ορισμένες πράξεις προκειμένου να επιτύχει τους επιθυμητούς στόχους. Τα κίνητρα προκαλούν, κατευθύνουν και ενισχύουν την ενέργειά μας για αυτό που έχουμε αποφασίσει να κάνουμε.
Κίνητρα, κατά συνέπεια, είναι τόσο οι εσωτερικές αιτίες συμπεριφοράς, όπως ένστικτα, ανάγκες, ορμές, προθέσεις και επιθυμίες, όσο και οι εξωτερικές αιτίες όπως αμοιβές, επιβραβεύσεις, επιδοκιμασίες ή αποδοκιμασίες.
Θα δανειστώ τα λόγια το μεγάλου δασκάλου, του Δ. Λιαντίνη, στο βιβλίο του «Τα Ελληνικά», όπου αναφέρει:
«Μας προτρέπω να κάνουμε πράξη τις παραπάνω βασικές αρχές θέτοντας πλώρη προς τη Ιθάκη. Θυμηθείτε να απολαμβάνετε την διαδρομή και να αντιμετωπίζετε τις Σειρήνες».