ΑΓΚΑΛΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ

ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΜΠΑΣΤΑ

Με τις πρώτες ανάσες των εορτών,
με τα πρώτα μηνύματα της αγάπης
βλέπουμε ψηλά στα σύννεφα
την ανάγκη αγκαλιασμένη με την
αιωνιότητα και την απαντοχή.

Δικαιούσαι την στοργή, έχεις την
αίσθηση μιας φλύαρης καθημερινότητας.
Έχεις τους αμήχανους ψιθύρους τα
χειμωνιάτικα βράδια, αλλά όμως η αίσθηση
μιας έλλειψης φωτός σβήνει
όταν έρχεται ο ήλιος.

Να σκέφτεσαι!
Λατρεύω την αγάπη γιατί με κάνει να σκέφτομαι.
Λατρεύω τη σκέψη γιατί με οδηγεί στην πράξη.
Λατρεύω την πράξη γιατί με κάνει ελεύθερο
να σκέφτομαι και να αγαπώ!

Έχεις γεμάτο το μέλλον σου με αποθέματα
αγάπης και αρπάζεις τη μέρα σου, εξορίζοντας
τις αναμνήσεις με τις αιώνιες αγωνίες.

Ευχή μου, να είσαι δυνατή,
να χαμογελάς, να αισθάνεσαι,
να μυρίζεις, να αφουγκράζεσαι.
Να απολαμβάνεις τις χαρές σου, να είσαι
γεμάτη και πλήρης.

Από την ποιητική συλλογή «Λόγοι Άτακτοι για σώφρονες» της Αναστασίας Κατσικογιάννη-Μπάστα