ΜΑΙΡΗ ΓΚΑΖΙΑΝΗ
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: ΜΑΙΡΗ ΓΚΑΖΙΑΝΗ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΣΗ: PETER TAMAS
Η Κατιάνα Στρατηγίου διαθέτει καθαρό βλέμμα, τρυφερή ψυχή, ευγενική συμπεριφορά, ήρεμο λόγο και αναγνωρίζει ότι «η ήττα μπορεί κάποιες φορές να είναι πιο χρήσιμη και από τη νίκη».
Είναι πολυτάλαντη, ακούραστη, κοινωνική, εξωστρεφής. Ασχολείται σχεδόν με όλες τις μορφές τέχνης. Μια εσωτερική διεργασία την «αναγκάζει» να εκφράζεται μέσα από τις τέχνες: «Η ζωγραφική για μένα είναι ξεκούραση, η ποίηση έκφραση και η συγγραφή, εσωτερική ζύμωση» αιτιολογεί η ίδια, κι εγώ θα προσθέσω ότι αυτή η εσωτερική της ζύμωση «γέννησε» τη νουβέλα «Το μυστικό της μαύρης τουλίπας» που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά πριν λίγες ημέρες και κατέκτησε το αναγνωστικό κοινό.
ΜΑΙΡΗ ΓΚΑΖΙΑΝΗ: Κατιάνα, σε ποια ηλικία άρχισαν οι καλλιτεχνικές ανησυχίες σου;
Κατιάνα Στρατηγίου και Μαίρη Γκαζιάνη
ΚΑΤΙΑΝΑ ΣΤΡΑΤΗΓΙΟΥ: Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Μικρό κοριτσάκι όταν άρχισα να μαθαίνω να γράφω, σκάρωνα μικρές φανταστικές ιστορίες. Μετά έγιναν ποιήματα.
Μ.Γ.: Ασχολήθηκες με τον αθλητισμό. Ποιες εμπειρίες απέκτησες ως αθλήτρια και ποιες γνώσεις ως άνθρωπος;
Κ.Σ.: Στην αρχή ασχολήθηκα με το μπαλέτο, αργότερα με κέρδισε η κολύμβηση. Έμαθα στην αυτοπειθαρχία, την ευγενή άμιλλα και τον συνεχή αγώνα για την επίτευξη στόχων. Έμαθα τον υγιή συναγωνισμό και κατάλαβα επίσης πως η ήττα μπορεί κάποιες φορές να είναι πιο χρήσιμη και από τη νίκη.
Μ.Γ.: Εργάστηκες στον ιδιωτικό τομέα, αλλά παράλληλα ζωγράφιζες. Ποια ανάγκη σε ώθησε στη ζωγραφική;
Κ.Σ.: Η ζωγραφική υπήρξε για μένα μια λιγότερο χρονοβόρα διέξοδος, όταν η δουλειά και η φροντίδα της οικογένειας δεν μου άφηναν αρκετό χρόνο για να ασχοληθώ όπως εγώ θα ήθελα με αυτό που αγαπούσα περισσότερο.
Μ.Γ.: Και ποια ανάγκη σε ώθησε προς την ποίηση και τη συγγραφή;
Κ.Σ.: Υπήρχε πάντα μέσα μου μια εσωτερική διεργασία που, αν και εξωστρεφής ως άτομο, δεν μπορούσα να εκφράσω προφορικά. Η αποφόρτισή μου γινόταν πάντα με σκέψεις και λέξεις τις οποίες αποτύπωνα στο χαρτί.
Μ.Γ.: Τι είναι για σένα η ζωγραφική, η ποίηση και η συγγραφή;
Κ.Σ.: Η ζωγραφική για μένα είναι ξεκούραση, η ποίηση έκφραση και η συγγραφή, εσωτερική ζύμωση.
Μ.Γ.: Το 2015 κυκλοφόρησε ποιητική συλλογή σου με τίτλο «Μια σφαίρα στη θαλάμη του όπλου». Τι είδους ποίηση είναι;
Κ.Σ.: Είναι κατεξοχήν ερωτική ποίηση, με κάποιες κοινωνικοπολιτικές προεκτάσεις.
Μ.Γ.: Πρόσφατα κυκλοφόρησε, από τις εκδόσεις Πνοή, η πρώτη νουβέλα σου με τίτλο «Το μυστικό της μαύρης τουλίπας». Σε τι αναφέρεται;
Κ.Σ.: Στις ανθρώπινες σχέσεις και αξίες, μέσα από το πέρασμα του χρόνου από εποχή σε εποχή και τη δύναμη της αγάπης και της φιλίας. Είναι η πεποίθησή μου, κατά κάποιο τρόπο, ότι υπάρχει ελπίδα.
Μ.Γ.: Η ηρωίδα σου, Ηλέκτρα, φεύγει απρόσμενα για ένα ταξίδι στην Ολλανδία. Γιατί επέλεξες την Ολλανδία και το Άμστερνταμ;
Κ.Σ.: Γιατί μου έχουν λείψει τα ταξίδια τα τελευταία χρόνια και δεν έχω πάει ποτέ στο Άμστερνταμ. Έτσι επέλεξα να «ταξιδέψω» με αυτόν τον τρόπο.
Μ.Γ.: Η Ηλέκτρα έχει στη ζωή της έναν πολύ καλό φίλο από τα παιδικά της χρόνια. Μέχρι πού μπορεί να φτάσει ένας πιστός φίλος;
Κ.Σ.: Μια πραγματική φιλία, μπορεί να «φτάσει» πολύ μακριά. Η φιλία εμπεριέχει την αγάπη, η αγάπη είναι θυσία και αυταπάρνηση, οπότε και η φιλία δεν θα μπορούσε να είναι κάτι διαφορετικό.
Μ.Γ.: «Για να ακυρώσεις το πραγματικά ύπουλο και το κακό πρέπει να το προλαμβάνεις, ακόμα κι αν χρειαστεί να φορέσεις για λίγο το προσωπείο του…», αναφέρεις σε κάποιο σημείο του βιβλίου. Το κακό εξουδετερώνεται με κακό ή έστω με προσωπείο κακού;
Κ.Σ.: Δεν θα έλεγα ακριβώς με το κακό, αλλά με τη δύναμη που μπορεί να απορρέει από τη μίμησή του. Στην ουσία δείχνεις κάτι που δεν είσαι για να μπορείς φαινομενικά να αναμετρηθείς επί ίσοις όροις. Μια μάχη χωρίς τα κατάλληλα όπλα είναι από πριν χαμένη.
Μ.Γ.: «Σ’ ένα διαζύγιο πέφτουν οι μάσκες και σε μάχονται πολλές φορές άνθρωποι που θεωρούσες φίλους…», γράφεις σε ένα άλλο σημείο. Τι οδηγεί τους φίλους σ’ αυτήν τη συμπεριφορά;
Κ.Σ.: Σε ένα διαζύγιο καταλύεται εκτός των άλλων και το κοινωνικό σου στάτους. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα κάποιοι από τους γύρω σου να αρχίσουν να σε βλέπουν διαφορετικά. Σε άλλες περιπτώσεις υπάρχει και μια σύγχυση για το ποιο από τα δυο μέρη να ακολουθήσουν. Οι περισσότεροι κρατούν ουδέτερη στάση, πράγμα που σημαίνει εν τέλει απόσταση-απομάκρυνση.
Μ.Γ.: «Το ευχαριστιόταν κιόλας να προκαλεί τους φίλους του (σ.σ.: με το ντύσιμό της)», γράφεις για την Ηλέκτρα. Τι είδους ευχαρίστηση έβρισκε με αυτήν την πρόκληση;
Κ.Σ.: Ένιωθε ότι έσπαγε κάποια στερεοτυπικά πρότυπα ως προς τα «πρέπει» της εποχής, θεωρούσε πως έκανε ένα είδος «επανάστασης».
Μ.Γ.: «Με ρωτήσατε αν γουστάρω τον κόσμο σας, έτσι που τον καταντήσατε κιόλας;» απευθύνεται η Ηλέκτρα στους γονείς της. Πόσο συχνά ακούγεται αυτή η ερώτηση στη σημερινή εποχή;
Κ.Σ.: Έχω την αίσθηση πως είναι χαρακτηριστικό ερώτημα των περισσότερων νέων, στην εποχή μας. Η οικονομική κρίση έφερε κρίση και στις αξίες και συναισθήματα των ανθρώπων. Νομίζω πως τώρα, περισσότερο από ποτέ, βιώνουμε την απαξία της ανθρώπινης ύπαρξης, μέσα από το υπόβαθρο μιας καταρρακωμένης κοινωνίας σε όλες της τις προεκτάσεις.
Μ.Γ.: «Η φαντασία τις περισσότερες φορές μας προδίδει», γράφεις. Η φαντασία είναι δημιουργική ή καταπιεστική;
Κ.Σ.: Η φαντασία είναι δημιουργική όταν βρίσκει διέξοδο και γίνεται καταπιεστική όταν φυλακίζεται στα στερεοτυπικά δεδομένα.
Μ.Γ.: «Το ψυχικό της φευγιό από τη ζωή είχε αίτιο, μα και πολλές αφορμές», γράφεις για την Ηλέκτρα. Αφορμές δίνονται εύκολα, ποιο ήταν όμως το αίτιο που την ανάγκαζε σε «ψυχικό φευγιό» από τη ζωή;
Κ.Σ.: Οι γυναίκες είμαστε πολυδιάστατα όντα, πολλές φορές έχουμε κατηγορηθεί ότι δεν γνωρίζουμε τι είναι αυτό που θέλουμε. Όμως δεν είναι αλήθεια. Είμαστε απλώς παραπάνω τελειομανείς από τους άντρες και έχουμε περισσότερα από ένα, μέτρα και σταθμά. Η Ηλέκτρα, λοιπόν, ήθελε την ευτυχία κι όταν έβλεπε πως δεν μπορούσε να την έχει, αποφάσισε να «ξεβολευτεί» με κάθε κόστος, όπως θα έκανε ο οποιοσδήποτε άνθρωπος που σέβεται τον εαυτό του.
Μ.Γ.: Εσένα ποιο αίτιο ή έστω αφορμή, σου ενέπνευσε την ιστορία της νουβέλας;
Κ.Σ.: Η αγάπη και η φιλία, δύο από τις σημαντικότερες αξίες στη ζωή μου. Κι επειδή η ελληνική κοινωνία περνάει κρίση αξιών όπως προείπα, θέλησα να δώσω ελπίδα ότι τίποτα δεν χάνεται αν το πρεσβεύεις και το πιστεύεις με σθένος.
Μ.Γ.: Αφού σε ευχαριστήσω και σου ευχηθώ καλοτάξιδο, θα σου ζητήσω να κλείσεις αυτή τη συνέντευξη με μια αγαπημένη σου φράση, μέσα από το βιβλίο.
Κ.Σ.: «ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ». Nα σε ευχαριστήσω κι εγώ με τη σειρά μου, αγαπητή Μαίρη, για την ευκαιρία που μου έδωσες να πω κάποια πράγματα για το βιβλίο μου.
* Το βιβλίο «Το μυστικό της μαύρης τουλίπας» της Κατιάνας Στρατηγίου κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πνοή.
* Ευχαριστούμε θερμά το London Hotel (Λ. Ποσειδώνος 38, Γλυφάδα) για τη φιλοξενία.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Η Κατιάνα Στρατηγίου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα όπου ζει και δραστηριοποιείται μέχρι σήμερα. Εργάστηκε για πολλά χρόνια στον ιδιωτικό τομέα. Λατρεύει το κολύμπι και υπήρξε αθλήτρια του Ν.Ο. Βουλιαγμένης. Ασχολείται με τον χορό, το θέατρο, τη ζωγραφική και αγαπά κάθε μορφή τέχνης. Είναι παντρεμένη και μητέρα μιας κόρης. Το 2015 εκδόθηκε από τις εκδόσεις «Εντός», η πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο «Μια σφαίρα στη θαλάμη του όπλου».