ΜΑΙΡΗ ΓΚΑΖΙΑΝΗ
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: ΜΑΙΡΗ ΓΚΑΖΙΑΝΗ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: PETER TAMAS
Είναι σύνηθες να γίνονται συνεντεύξεις σε πρόσωπα της επικαιρότητας, σε πρόσωπα του lifestyle ή σε πρόσωπα που για κάποιο λόγο, ξεχώρισαν προσωρινά. Είναι σύνηθες να γίνονται συνεντεύξεις σε πρόσωπα που θεωρούνται ήρωες…
Τι γίνεται όμως με αυτούς τους ήρωες που καθημερινά ρισκάρουν ακόμα και τη ζωή τους για το καλό όλων μας και καθενός από εμάς ξεχωριστά; Που φροντίζουν για την τήρηση της ευνομίας και της τάξης; Που δηλώνουν αυταπάρνηση για την πάταξη της εγκληματικότητας; Που διακινδυνεύουν τη ζωή τους για τη σύλληψη ενόχων ή για την απαλλαγή αθώων; Και πόσο προστατευμένοι είναι οι ίδιοι;
Γνώρισα τον Γιώργο Καλλιακμάνη μέσω ενός κοινού μας φίλου. Ευγνωμονώ τον κοινό μας φίλο που ήταν η αφορμή για να γνωρίσω έναν υπέροχο άνθρωπο, έναν ευσυνείδητο αστυνομικό, έναν αγωνιστή συνδικαλιστή, έναν πολίτη με όραμα, και που η γνωριμία μας, μου παρέχει τη δυνατότητα μίας συνέντευξης έξω από τα συνήθη δημοσιογραφικά πλαίσια.
ΜΑΙΡΗ ΓΚΑΖΙΑΝΗ: Είστε Πρόεδρος του Συλλόγου Αστυνομικών Υπαλλήλων Νοτιοανατολικής Αττικής. Τι ήταν αυτό που σας ώθησε να ασχοληθείτε συνδικαλιστικά με τον κλάδο σας;
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΛΛΙΑΚΜΑΝΗΣ: Το γεγονός ότι λόγω χαρακτήρα είμαι ανήσυχο πνεύμα αλλά κι επειδή πάντα ήθελα να προσφέρω σε όποιο μετερίζι κι αν βρισκόμουν, με μόνο γνώμονα την ουσιαστική προσφορά για τον συνάδελφο. Φυσικά καθοριστικός παράγοντας ήταν η προτροπή παλαιότερων συναδέλφων στο να υπάρξει νέο αίμα στον Συνδικαλιστικό χώρο.
Μ.Γ.: Ποια είναι τα καίρια προβλήματα που αντιμετωπίζει το αστυνομικό σώμα;
Γιώργος Καλλιακμάνης και Μαίρη Γκαζιάνη
Γ.Κ.: Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το Αστυνομικό Σώμα, ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα, είναι οικονομικής φύσης, θεσμικά αλλά και Υπηρεσιακά.
Μ.Γ.: Από το 2010 και μετά, παρατηρείτε αύξηση της εγκληματικότητας και σε ποιους τομείς, κυρίως;
Γ.Κ.: Η αύξηση της εγκληματικότητας επιδεινώνεται εν όψει της οικονομικής κρίσης που έχει πλήξει τη χώρα μας, από το 2010. Εντοπίζεται ιδιαίτερα σε διαρρήξεις οικιών, κλοπές οχημάτων και μικρο-διαρρήξεις αλλά και σε πιο σοβαρές μορφές πλέον (βαριά εγκλήματα), μιας και λόγω των ανεξέλεγκτων διαστάσεων του φαινομένου της παράνομης μετανάστευσης αλλά και του νομικού πλαισίου που στερείται άμεσης εφαρμογής, έχουν δημιουργηθεί προϋποθέσεις κάτω από τις οποίες ευδοκιμεί το έγκλημα και η παρανομία.
Μ.Γ.: Με ποια μέσα την αντιμετωπίζετε;
Γ.Κ.: Η Ελληνική Αστυνομία, καθώς δεν διαθέτει τον κατάλληλο σύγχρονο εξοπλισμό και κατά συνέπεια την τεχνογνωσία που είναι απαραίτητη, βασίζεται κατά κύριο λόγο στο φιλότιμο και στη συνέπεια του προσωπικού της. Ευτυχώς, το επίπεδο είναι αναβαθμισμένο αφού εδώ και πολλά χρόνια, η εισαγωγή των Αστυνομικών στις Αστυνομικές σχολές γίνεται με αξιοκρατικό τρόπο μέσω των Πανελληνίων εξετάσεων. Λόγω των προαπαιτούμενων, όμως, ο αριθμός των εισαχθέντων Αστυνομικών πλέον είναι μειωμένος, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται κενά στην κάλυψη των αναγκαίων θέσεων. Η εμπειρία του προσωπικού παρόλ’ αυτά και η διάρθρωση των Υπηρεσιών της Ελληνικής Αστυνομίας είναι ιδιαίτερα σημαντικοί παράγοντες που συμβάλουν καθοριστικά στην αντιμετώπιση της εγκληματικότητας. Από την άλλη, βέβαια, τα μέσα που χρησιμοποιεί (οχήματα, εξοπλισμός, αλεξίσφαιρα) είναι απαρχαιωμένα, με αξιοσημείωτη όμως την προσπάθεια που γίνεται το τελευταίο χρονικό διάστημα να διορθωθεί η υπάρχουσα κατάσταση η οποία δημιουργήθηκε λόγω έλλειψης χρημάτων, αλλά και της μη εκμετάλλευσης κάποιων ευρωπαϊκών κονδυλίων που θα μπορούσαν κάλλιστα να αξιοποιηθούν ως προς την αντικατάσταση του παλαιού στόλου των οχημάτων της Ελληνικής Αστυνομίας και να δώσουν μια μικρή ανάσα.
Μ.Γ.: Ανησυχείτε με την αύξηση των παράνομων μεταναστών;
Γ.Κ.: Πάντα υπάρχει ανησυχία, διότι όπως γνωρίζετε η χώρα μας είναι στην ουσία ένα πέρασμα των παράνομων μεταναστών προς τις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, λόγω των χερσαίων και υδάτινων συνόρων της. Πρόκειται στην πλειονότητά τους για απελπισμένους ανθρώπους, που κανείς δεν ξέρει ως πού μπορεί να φτάσουν. Η Ελληνική Αστυνομία όμως απέδειξε ότι κάνει καλά τη δουλειά της διότι διαχειρίζεται αυτό το μείζον ζήτημα με μεγάλη επιτυχία. Σημειωτέον δε ότι το διεθνές δίκαιο ήταν και είναι ελλιπές, ενώ και η γείτονα χώρα Τουρκία ουδέποτε δέχτηκε να εφαρμόσει τους κανόνες για την επανεισδοχή των παράνομων μεταναστών.
Μ.Γ.: Προτείνετε αλλαγές στον τομέα αντιμετώπισης του εγκλήματος;
Γ.Κ.: Θεωρώ ότι η απόκτηση του σύγχρονου εξοπλισμού και τεχνογνωσίας, η αναβάθμιση του προσωπικού της ΕΛ.ΑΣ. με εκπαιδεύσεις καθώς και η εξειδίκευση, θα δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις εκείνες οι οποίες θα βελτιώσουν την ποιότητα της απόδοσης, και κατά συνέπεια θα δημιουργήσουν μία Αστυνομία πιο αποτελεσματική. Όμως, είναι γεγονός ότι η Ελληνική Αστυνομία θεωρείται από τις καλύτερες στον κόσμο, όσον αφορά στην καταπολέμηση του εγκλήματος αλλά και στην εξιχνίαση των περιστατικών, παρά τις αντιξοότητες τις οποίες ανέφερα πρωτύτερα.
Μ.Γ.: Πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος της EUROPOL και της INTERPOL στην πάταξη του εγκλήματος;
Γ.Κ.: Ο ρόλος τους φυσικά και είναι καθοριστικός. Η Ελληνική Αστυνομία βασίζεται στην Ευρωπαϊκή και Διεθνή συνεργασία, διότι μόνο τότε μπορούν να αξιοποιηθούν οι πληροφορίες οι οποίες λαμβάνονται, έτσι ώστε να υπάρξει το καλύτερο αποτέλεσμα. Όπως καταλαβαίνετε, όταν δεν υπάρχει πληροφορία είναι αδύνατον και να αξιοποιηθεί.
Μ.Γ.: Πόσο φοβάται ένας αστυνομικός, όταν έχει να αντιμετωπίσει καθημερινά επικίνδυνες καταστάσεις;
Γ.Κ.: Ο φόβος γνωρίζουμε ότι είναι έμφυτο συναίσθημα στους ανθρώπους και φυσικά είναι η αιτία που προκαλεί αντίδραση. Θα έλεγα ότι ο φόβος είναι απαραίτητος σε ανεκτά βέβαια επίπεδα, και η άγνοια φόβου – ειδικά στο επάγγελμα του Αστυνομικού – δεν συγχωρείται. Ο Έλληνας Αστυνομικός, επειδή εκτίθεται καθημερινά στον κίνδυνο, εκπαιδεύεται ενστικτωδώς για να διαχειρίζεται το φόβο του. Η διαχείριση αυτή είναι μια διαδικασία ιδιαίτερα ψυχοφθόρα, γι’ αυτό και το επάγγελμα του Αστυνομικού κατατάσσεται στατιστικά σε ένα από τα πιο ψυχοφθόρα επαγγέλματα και, κατά συνέπεια, σ’ εκείνα με υψηλούς δείκτες θνησιμότητας.
Μ.Γ.: Ποιοι είναι οι κυριότεροι κίνδυνοι για έναν αστυνομικό;
Γ.Κ.: Ο Αστυνομικός εκτίθεται καθημερινά, όπως σας προείπα, στον κίνδυνο˙ κι οποιαδήποτε κατάσταση την οποία αντιμετωπίζει, από ένα οικογενειακό επεισόδιο μέχρι μια ένοπλη ληστεία, μπορεί να αποβεί μοιραία για τον ίδιο.
Μ.Γ.: Με βάση την επικινδυνότητα του επαγγέλματός σας, πόσο ικανοποιημένος είναι μισθολογικά ο κλάδος σας;
Γ.Κ.: Αυτοί που εκτίθενται ιδιαίτερα στον κίνδυνο, είναι εκείνοι που υπηρετούν στην ομάδα ΔΙ.ΑΣ., στην Άμεση Δράση και στα ΜΑΤ. Επίσης, όσοι υπηρετούν στα αστυνομικά τμήματα καθώς και στις υπηρεσίες ασφαλείας, κεντρικές ή περιφερειακές. Ο Έλληνας Αστυνομικός εκτελεί λειτούργημα και καθημερινά κινδυνεύει να τραυματιστεί ελαφρά ή θανάσιμα, ακόμα και να χάσει τη ζωή του για μισθούς της τάξεως των 700 ευρώ, κατά μέσο όρο. Το παράλογο φυσικά είναι ότι μέχρι και σήμερα, το επάγγελμα του Αστυνομικού δεν έχει χαρακτηριστεί από την επίσημη πολιτεία ως «επικίνδυνο». Τώρα, αν σκεφτεί κανείς ποιος θα πρέπει να είναι ο μισθός ενός ανθρώπου – ο οποίος καθημερινά κινδυνεύει να χάσει ακόμη και τη ζωή του – θα μπορούσαμε να πούμε ότι δεν υπάρχει απάντηση σε αυτό το ερώτημα. Αυτό λοιπόν που ζητάμε, είναι μισθούς αξιοπρεπείς. Όμως, αντ’ αυτού, έχουν φροντίσει όλες οι κυβερνήσεις που πέρασαν μέχρι τώρα να κακοπληρώνουν τον Έλληνα Αστυνομικό.
Μ.Γ.: Ποιες αλλαγές θεωρείτε απαραίτητες στο Αστυνομικό Σώμα;
Γ.Κ.: Αλλαγές φυσικά στο μισθολόγιο και στο βαθμολόγιο, αλλά και δημιουργία μιας δίκαιης βάσης, ούτως ώστε να υπάρξει εξέλιξη του προσωπικού, σύμφωνα πάντα με τα προσόντα του εκάστοτε Αστυνομικού. Αξιοπρεπείς οικονομικές απολαβές αλλά και κατάλληλο εξοπλισμό, ώστε να μπορεί ο Έλληνας Αστυνομικός να εκτελεί τα καθήκοντά του με ασφάλεια και αποτελεσματικότητα. Θεσμικό πλαίσιο τέτοιο, ώστε να δίνει τη δυνατότητα στον εργαζόμενο να έχει και ιδιωτική ζωή αλλά και ώρες ξεκούρασης τις οποίες δικαιούται ως άνθρωπος, κάτι που δεν συμβαίνει μέχρι τώρα.
Μ.Γ.: Τι ζητάτε ως κλάδος από την κυβέρνηση και την Πολιτεία;
Γ.Κ.: Αναγνώριση του επαγγέλματός μας ως επικίνδυνο, εξέλιξη βαθμολογική αλλά και οικονομική, υλικοτεχνικό εξοπλισμό και ένα θεσμικό πλαίσιο που θα διασφαλίζει τα δικαιώματα του εργαζομένου.
Μ.Γ.: Πώς σας αντιμετωπίζουν οι πολίτες στο καθημερινό έργο σας;
Γ.Κ.: Οι ευυπόληπτοι πολίτες αγκαλιάζουν τον Έλληνα Αστυνομικό και την Ελληνική Αστυνομία γενικότερα ως οργανισμό, κι αποζητούν προστασία αλλά και τη δημιουργία ενός ασφαλούς περιβάλλοντος για τους ίδιους και τις οικογένειές τους. Οι πρώτοι παράνομοι είναι αυτοί που τρέφουν αρνητικά συναισθήματα.
Μ.Γ.: Η εκπαίδευση του αστυνομικού είναι η κατάλληλη, ώστε να προστατεύει τους πολίτες και τον εαυτό του;
Γ.Κ.: Η εκπαίδευση των υπαλλήλων βρίσκεται σε ανεκτά επίπεδα, όμως είναι σίγουρο ότι θα πρέπει να αναβαθμιστεί. Η εκπαίδευση, όπως γνωρίζουμε, θεωρείται σε όλους τους τομείς το άλφα και το ωμέγα, έτσι ώστε ο εργαζόμενος να είναι σε θέση να ανταποκριθεί στα καθήκοντά του αποτελεσματικά, στην περίπτωση που θα πρέπει να προστατεύσει τους πολίτες αλλά και τον ίδιο του τον εαυτό.
Μ.Γ.: Ένας αστυνομικός ακούει πολύ συχνά «βοήθεια, τρέξτε!». Το «ευχαριστώ», πόσο συχνά το ακούει;
Γ.Κ.: Ο Έλληνας Αστυνομικός ακούει τη λέξη «ευχαριστώ», όταν οι πολίτες αντιλαμβάνονται την επικινδυνότητα και την προσωπική ευθύνη του επαγγέλματος. Το ζήτημα είναι ότι πολλές φορές, προβάλλονται αρνητικά γεγονότα από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, διότι το αρνητικό πάντα «πουλάει» σε σχέση με το θετικό, κι όπως γνωρίζετε ζούμε σε μία κοινωνία όπου τα πάντα έχουν πλέον εμπορευματοποιηθεί.
Μ.Γ.: Τι σημαίνει για εσάς η ιδανική Πολιτεία και πώς αντιλαμβάνεστε την τάξη;
Γ.Κ.: Η ιδανική Πολιτεία είναι εκείνη που δημιουργεί προϋποθέσεις ισότητας, νομιμότητας και ασφαλούς διαβίωσης των πολιτών της. Η ισότητα, η νομιμότητα και ο σεβασμός διδάσκεται και δεν επιβάλλεται σ’ εκείνες τις περιπτώσεις όπου η Πολιτεία αλλά και η κοινωνία έχουν αποτύχει. Εκεί έρχεται η Αστυνομία με την πρόληψη ή ακόμη και με την καταστολή, για να προστατέψει τα τρία αυτά αγαθά. Θα μπορούσαμε κάλλιστα να πούμε ότι ο ρόλος της Αστυνομίας είναι πολλές φορές… άχαρος αλλά επιβεβλημένος.
Μ.Γ.: Πριν λίγο καιρό εγκαινιάστηκε το «Μνημείο Πεσόντων Αστυνομικών». Τίνος ιδέα ήταν και ποιος το χρηματοδότησε;
Γ.Κ.: Το συνδικάτο μας έχει αναλάβει την πρωτοβουλία για τη δημιουργία μνημείων πεσόντων Αστυνομικών, αν είναι δυνατόν, σε κάθε Διεύθυνση. Τιμούμε τους νεκρούς μας και αυτά τα μνημεία είναι σημεία αναφοράς και τιμής, διότι αλίμονο σε εκείνους που λησμονούν τους ήρωες που χάθηκαν, εκτελώντας το καθήκον τους.
Δεν θα μπορούσα, όμως, να παραλείψω τη σημαντική συνεισφορά του αγαπητού φίλου Γιώργου Τσούκαλη. Η συμβολή του ήταν καθοριστική στην επίτευξη του Μνημείου, αφού ο ίδιος μας στήριξε με κάθε τρόπο. Να σημειωθεί δε, ότι ο Γιώργος έχει ήδη διασώσει 15.000 αρχαιότητες και συνεχίζει με γοργούς ρυθμούς για το καλύτερο!
Μ.Γ.: Ο Σύλλογός σας, εκτός από τα συνδικαλιστικά ασχολείται και με τα πολιτιστικά. Το 2017 κυκλοφόρησε ένα ημερολόγιο με εικόνες από γλυπτά αγάλματα. Ποιος ήταν ο σκοπός του ημερολογίου;
Γ.Κ.: Με το ημερολόγιο αυτό, η Ένωσή μας συμμετέχει ενεργά στην εκστρατεία για την επιστροφή των γλυπτών του Παρθενώνα, μια εκστρατεία που ξεκίνησε το 1982 από την Μελίνα Μερκούρη και που μας αφορά όλους! Η κλοπή της πολιτιστικής κληρονομιάς μας, είναι ένα εθνικό ζήτημα που αφορά όλους τους Έλληνες και δεν πρέπει ν’ αφήσουμε τη φλόγα να σβήσει, διότι τότε είναι σαν να αποδεχόμαστε την κλοπή, την καταπάτηση και την αδικία. Το ημερολόγιο εκδόθηκε υπό την αιγίδα της UNESCO.
Μ.Γ.: Στις επόμενες εκλογές του συλλόγου σας, ποια λόγια θα πείτε στα μέλη σας ώστε να επιλέξουν να σας ξαναψηφίσουν;
Γ.Κ.: Θα ήθελα να τους προτρέψω να επιλέξουν τους καλύτερους, αυτούς που θα νιώθουν περήφανοι που θα τους εκπροσωπούν και αυτούς που θα έχουν την δυνατότητα να διεκδικήσουν και να κερδίσουν πράγματα, έτσι ώστε να βελτιωθούν οι συνθήκες εργασίας μας σε όλους τους τομείς.
Μ.Γ.: Και ποια λόγια ψυχής απευθύνετε προς όλους τους πολίτες;
Γ.Κ.: Θα ήθελα να τονίσω στους πολίτες ότι οι Έλληνες Αστυνομικοί είναι παιδιά της διπλανής πόρτας, παιδιά που προέρχονται μέσα από τις ίδιες τις οικογένειές τους κι είναι εδώ για να προστατέψουν το κοινωνικό σύνολο και να εξασφαλίσουν συνθήκες ειρήνης και ασφαλούς διαβίωσης, τόσο για το κοινό καλό όσο και για τις οικογένειές τους.
Μ.Γ.: Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο που διαθέσατε προκειμένου να πραγματοποιηθεί αυτή η συνέντευξη και σας εύχομαι κάθε επιτυχία στο αστυνομικό-συνδικαλιστικό-πολιτιστικό έργο σας.
