ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑ ΖΑΧΑΡΗ
ΜΙΑ ΜΑΥΡΗ…
Έκλαιγε καθώς κατέβαζε ένα-ένα τα στολίδια από το δέντρο και τα δάκρυα, καυτά, στάλαζαν πάνω στη μαύρη μπλούζα.
Άκουσε να χ...
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΙΚΗ ΝΑΣΣΗ
(Αφήγηση: Βασιλική Παπαζήση-Νικολάου, Καστρί Πρέβεζας)
«Πίσω στα χρόνια τα παλιά και κάθε Χριστούγεννα τις άγιες μέρες, έβγαιναν οι Παγα...
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΙΚΗ ΤΣΙΑΤΑ
Το κουδούνι χτύπησε κι εκείνη έτρεξε να ανοίξει την πόρτα. Δύο χαρούμενα πρόσωπα την ρώτησαν με μια φωνή «να τα πούμε;», και χωρίς να περι...
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΙΚΗ ΤΣΙΑΤΑ
Απόψε θα σου πω ένα παραμύθι. Το ξέρω πως δεν είσαι πια παιδί, αλλά κι εγώ δεν είμαι ένα κοινό μαξιλάρι. Σε νοιάζομαι και θέλω να περνάμε ...
ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΑΔΑΚΗ
Οι πιο μεγάλοι σίγουρα θα θυμούνται το παιχνίδι «Σπασμένο τηλέφωνο». Ξεκινούσε κάποια η κάποιος και έλεγε μια λέξη ή φράση στο αυτί του δ...
ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΙΚΟ ΡΑΦΑΗΛΙΔΗ
Ορισμένες στιγμές, συγκεκριμένες ημέρες, νιώθουμε μια στασιμότητα. Μία πλήξη, πως τίποτα δεν θα αλλάξει.
Η αλλαγή φέρνει θετικές, αλλ...
ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ ΘΑΝΑΣΗ ΞΑΝΘΟ
Γράφω για τους φίλους, περίεργο μου φαίνεται. Συνήθως μιλώ γι’ αυτούς και πολύ περισσότερο με αυτούς. Δεν συνηθίζω να γράφω γ...
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΙΚΗ ΤΣΙΑΤΑ
Όταν το μαξιλάρι σου έχει λόγο, μπορεί να πει πολλά. Άκουσέ το. Μπορεί να είναι οι ίδιες σου οι σκέψεις, μπορεί να είναι κι ο άλλος σου εα...
ΕΝΑ ΔΙΗΓΗΜΑ ΤΟΥ ΠΑΝΟΥ ΠΑΠΑΔΑΚΗ
ΣΚΙΤΣΟ: ΝΙΚΟΣ ΡΑΦΑΗΛΙΔΗΣ
Η Νάντια κοίταξε τη μητέρα της στα μάτια, μ’ αυτό το ενοχλητικό βλέμμα που υποδηλώνει έκπληξη ανακατεμ...
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑ ΖΑΧΑΡΗ
Αααχχχ! Πού ’ναι τα χρόνια εκείνα τα παλιά! Τότε που με μια κίνηση, σου έχτιζα παλάτια! Τώρα, τίποτα. Κουνάω το χεράκι μου, τίποτα. Σκέφτομα...
