ΝΙΚΟΣ ΡΑΦΑΗΛΙΔΗΣΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΚΑΙ ΣΚΙΤΣΟΓΡΑΦΟ ΝΙΚΟ ΡΑΦΑΗΛΙΔΗ
Αχ… Χριστούγεννα! Τι ωραία αλλά συνάμα και καταθλιπτική εποχή! Είναι αυτή η περίοδος κατά την οποία, οι θετικοί αλλά και οι αρνητικοί άνθρωποι έχουν την ευκαιρία να περάσουν καλά ή άσχημα.
Ήρθε ο καιρός των παραπανίσιων κιλών, της ανακάλυψης γλυκών μέσα στο σπίτι, των δικαιολογιών ότι «το ρούχο έχει προσωπικότητα και στένεψε» και ο στολισμός εκείνου του ελαττωματικού δέντρου που η βάση είναι χαλασμένη, με αποτέλεσμα κάθε χρόνο να βρίζουμε τους εαυτούς μας, που δεν την αφήσαμε έτοιμη από πέρυσι και τώρα την ξαναφτιάχνουμε γκρινιάζοντας πως μας πονάει η μέση και ο αυχένας…
Όλα γύρω γιορτινά, χριστουγεννιάτικα τραγούδια, παιδάκια να τρέχουν στην πλατεία καταλήγοντας να πέφτουν πάνω σου˙ κι εσύ με ένα πλατύ χαμόγελο να τους λες: «Δεν πειράζει, θα μεγαλώσεις μια μέρα…».
Μέρες Νηστείας, αναμονής για το φαγοπότι στο τέλος της… Τραπέζια οργανωμένα από τους παππούδες με συγγενείς που έπαψες να χαιρετάς ακόμη και στο δρόμο.
Ερωτήσεις του τύπου:
-Τι κάνεις τώρα;
-Πού δουλεύεις;
-Τι θα γίνει;
-Θα βρεις έναν άνθρωπο να φτιάξεις την ζωή σου; Περνούν τα χρόνια και οι κρέμες δεν σε σώζουν.
Εσύ, όμως, πρέπει να απαντήσεις κατάλληλα, ούτως ώστε να μην χαλάσεις την ευχάριστη αυτή ομήγυρη που θυμίζει εμποροπανήγυρη.
Βραδιές με τις παρέες στις ταβέρνες τραγουδώντας, πίνοντας, καπνίζοντας, φλερτάροντας με τον/την απέναντί σου, γιατί νομίζεις πως σε κοιτάζει ενώ στην πραγματικότητα είναι απλά αλλήθωρος/η και αφού το συνειδητοποιήσεις, κάνεις ανάμειξη τσίπουρου-ούζου-κρασιού μαθαίνοντας κολύμβηση στα προβλήματά σου, την οποία φυσικά πληρώνεις ως τίμημα της διασκέδασής σου το επόμενο πρωί με πονοκέφαλο.
Πέρα όμως από τα τόσο θετικά πράγματα…
Οι Άγιες μέρες που έρχονται, είναι μία καλή ευκαιρία ενδοσκόπησης, κατανόησης, διόρθωσης σφαλμάτων την περσινής και φετινής προσωπικότητας μας.
Θέτουμε νέους στόχους, ελπίζουμε σε καινούργια πράγματα/
Θα σκληρύνω! Θα γίνω πιο θετικός/ή.
Θα αλλάξω και τα πλακάκια του μπάνιου που το ’χω και μεράκι!
Βραδινά χουχουλιάσματα στις κουβέρτες στριφογυρνώντας σαν γύρος μέχρι να βολευτούμε, με αποτέλεσμα να χάσουμε τον ύπνο μας.
Εκδρομές σε χιονοδρομικά κέντρα, κάνοντας σκι και προσπαθώντας να βγάλουμε μία σέλφι (selfie) για να μάθουν όλα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης το πού βρισκόμαστε, καταλήγουμε χιονόμπαλα που κατρακυλά προς το χωριό, ακούγοντας παράλληλα το «Last Christmas» στο mp3 από το οποίο χάλασε το ένα ακουστικό.
Είναι η περίοδος των χριστουγεννιάτικων εθίμων…
Εκδηλώσεις στην πόλη, φιλανθρωπίες, ψώνια, οι δεσμευμένοι ζουν τον έρωτα τους…
Οι αδέσμευτοι σκουντάνε και σκουντιούνται με χρήστες του facebook, μπας και βρεθεί μια αγκαλιά να τους ζεστάνει το βράδυ την Πρωτοχρονιάς.
Είναι εμφανής η τάση της αναγκαστικής προόδου. Πρέπει να κάνω αυτό! Πρέπει να κάνω εκείνο…
Πάψαμε να νιώθουμε και να ευχαριστιόμαστε τις γιορτές, γιατί ασχολούμαστε αποκλειστικά με τα προβλήματά μας.
Ξέρετε κάτι;
Ακόμη και το ευτυχισμένο, υγιέστατο, πλούσιο, αξιοζήλευτο, πανέμορφο ζευγάρι, δεν έχει κάτι το οποίο το έχετε εσείς.
Όλα ζυγός είναι!
Δεν χρειάζεται να ταλαιπωρούμαστε ή να νιώθουμε πως όλοι προχωράνε ενώ εμείς μένουμε στάσιμοι.
Αυτό που χρειάζεται, είναι να κατανοήσουμε το νόημα.
Χριστούγεννα! Αλλαγή ενός έτους. Αναγέννηση, αν θέλετε.
Μετά τις δύο εβδομάδες των εορτών,, θα επιστρέψει ο καθένας στην καθημερινότητά του.
Εκμεταλλευτείτε την ευκαιρία να χαλαρώσετε.
Εξωτερικεύστε ό,τι σας τρώει εσωτερικά.
Γνωρίστε ανθρώπους, βγείτε, χαρείτε, γελάστε!
Είναι λίγες και μετρημένες οι ευχάριστες στιγμές. Μας δίνουν όμως την απαραίτητη δύναμη να αντέξουμε τις επικείμενες λύπες.
Μπορούμε να γίνουμε ξανά εκείνα τα παιδιά, που όλη τη χρονιά προσπαθούσαν να έχουν άριστη συμπεριφορά, μόνο και μόνο για το πολυπόθητο δώρο κάτω από το δέντρο; Εκείνα που αν έκαναν κάποια αταξία, έφτιαχναν κουλουράκια κι έβαζαν γάλα στο τραπέζι με στόχο να καλοπιάσουν τον Άγιο Βασίλη να τους κάνει δώρο;
Ας προσπαθήσουμε. Άσχετα που δεν υπάρχει.
Όπα, κάτσε: Κι αν υπάρχει; Αν με αυτά που είπα με θεώρησε κακό παιδί και δεν μου κάνει φέτος δώρο; Μένω σε διαμέρισμα, δεν έχω καμινάδα, πώς θα μπει εκατό κιλά άνθρωπος;
Από την άλλη, η ανεργία δεν μου επιτρέπει να κάνω ψώνια. Ούτε έχω χρήματα για τα παιδάκια που θα με ξυπνήσουν απ’ τα χαράματα για να πουν τα κάλαντα.
Δεν έκατσε και η ευκαιρία με το κοινωνικό μέρισμα για να μου επιστραφούν χρήματα που πλήρωσα σε φόρους.
Άρα:
1) Άφραγκος.
2)Μπακούρι.
3)Αρνητικός.
Μπα. Ξέρετε κάτι; Αφήστε το! Και του χρόνου νέος χρόνος θα μπει. Δείτε τον σαν δίαιτα. Από το επόμενο έτος και βλέπουμε… Πού μυαλό τώρα, να κάτσουμε να σκεφτούμε και να αναλύσουμε το «εγώ» με το «υπερ-εγώ» μας. Ή το τι θέλει να πει ο Ποιητής μέσα μας;
Ήμουν ο Ζώης Ρουσφέτις και μοιράστηκα ένα ερώτημα που, ναι μεν απάντησα, αλλά δεν διάλεξα στρατόπεδο. Από την άλλη, αν διαλέξω είμαι διπολικός, κι άρα θα αλλάξω γνώμη. Αν σκεφτώ λίγο παραπάνω, θα το κάψω εντελώς!
Λοιπόν…
Καλά Χριστούγεννα σε όλους με υγεία!
Σας αφήνω, γιατί στο κέντρο με περιμένει ο Άγιος Βασίλης να του δώσω το γράμμα μου!