ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΣΥΡΡΗ - ΣΤΕΦΑΝΙΔΟΥΑΠΟ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΚΑΙ ΠΟΙΗΤΡΙΑ ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΣΥΡΡΗ-ΣΤΕΦΑΝΙΔΟΥ
Αγωνίστηκα πολύ για να ʼχω το κρεβάτι μου, το τραπέζι, την καρέκλα που κάθομαι, το πιάτο που τρώω.
Αγωνίστηκα να μάθω τα βασικά γράμματα, για να διαβάσω των άλλων τις γνώμες και τις αλήθειες μέχρι να κατασταλάξω σ’ αξίες που δεν είχαν στολίδια και καλοπιάσματα, μα ήταν θεμελιωμένες και τεκμηριωμένες.
Αγωνίστηκα για να κτίσω τον εαυτό μου, να τον δυναμώσω, να τον περιφρουρήσω, να τον πιστέψω και να τον εκτιμήσω.
Αγωνίστηκα να μεγαλώσω τα παιδιά μου να τους δώσω παραδείγματα, να τα μάθω ν’ ακούνε, να ξεδιαλέγουν και να πιστεύουν μόνο στον αγώνα και τις προσπάθειές τους.
Αγωνίστηκα για να κάνω όσους εκτιμούσα κι ήθελα την εκτίμησή τους, να διαβάσουν τις πέντε αράδες που ʼγραψα κι ύστερα, αγωνίστηκα να πείσω τον εαυτό μου κι εκείνους πως μόνο σ’ ό,τι μ’ ευχαριστούσε και σ’ όσα πίστευα θα έμενα πιστή εσαεί.
Αγωνίστηκα δίκαια για τα δίκαια και γι’ αυτά θ’ αγωνίζομαι, έστω κι αν ο αγώνας μου άνισος κι οι ήττες πιο πολλές από τις νίκες μου θα ʼναι.
Μα… άδικα αγωνίστηκα για τα πρέπει που με κράτησαν πίσω, για τα δεδομένα που έκρυβαν τις εκπλήξεις, για τα υπεσχημένα που αποδείχτηκαν κάλπικα, για τα ονειρεμένα που δεν ενηλικιώθηκαν, για των άλλων -όσων δεν με λυπήθηκαν- τις ανάγκες και τα κέρδη, για αγάπες που μου χρεώθηκαν με τόκους κι απανοτόκια, για τα περιττά -τα ουσιαστικά και τ’ αφηρημένα- που είναι από χρόνια πεταμένα στα σκουπίδια, για συναναστροφές και φιλίες φούσκες, για σκέψεις και πεποιθήσεις που αναθεωρήθηκαν από τ’ αποτελέσματα.
Πάνω απ’ όλα όμως, άδικα αγωνίστηκα, πρώτα για τα άδικα κι ύστερα για τα δίκαια̇ κι αυτό δεν μ’ αφήνει να χαρώ το δίκιο μου.