ΠΑΝΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ
ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΚΑΙ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: ΠΑΝΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: PETER TAMAS
«Ο Βορράς άνοιξε ένα καρό, ο Νότος αγόρασε ένα χωρίς ατού, όλοι πάσο. Ο Σαγκάς, στην Δύση, βγήκε τον Ρήγα πίκα και ο σύντροφός του έδωσε το 10 (που δείχνει τετράφυλλο αλλ’ αρνείται τον Βαλέ)». Ξεφυλλίζοντας ένα παλιό τεύχος του περιοδικού «Επίκαιρα», στη σελίδα 90, με ημερομηνία 8-14 Ιουλίου 1976, έπεσε το βλέμμα μου πάνω σε έναν διεθνή αγώνα Μπριτζ, το οποίο είχε διεξαχθεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μόντε Κάρλο!
Συνειδητοποίησα ότι τα χαρτιά δεν χρησιμεύουν αποκλειστικά και μόνο για ένα χαλαρωτικό κυριακάτικο απόγευμα μπιρίμπας μεταξύ φίλων, ούτε για να μάθουμε το μέλλον μας, αλλά και για να ανοίξουν οι μαγικές πύλες στο… παράλληλο σύμπαν ενός πνευματικού παιχνιδιού απαιτητικών προδιαγραφών και ατελείωτων, δύσκολων, πολλές φορές και ακατανόητων κανόνων, αν δεν είναι κάποιος μυημένος σε αυτό.
Επισκεφτήκαμε την Εστία Νέας Σμύρνης, ένα μεγαλοπρεπές κτήριο που «φιλοξενεί» κάθε Τετάρτη τους λάτρεις-μυημένους του πιο ευγενούς παιχνιδιού με κάρτες, μιλήσαμε με τον εξαιρετικό δάσκαλο της Ελληνικής Ομοσπονδίας Μπριτζ, Δημοσθένη Τάσσιο, και σας μεταφέρουμε τις εντυπώσεις μας.
Ο Σαγκάς, λοιπόν, κερδίζει με την Ντάμα του και εισπράττει και τον Ρήγα κούπα για το μία μέσα!
Και για να μην χαθούμε στη… μετάφραση του Μπριτζ -το οποίο εκ πρώτης όψεως φαίνεται δυσνόητο, μέχρι να γίνει η πιο όμορφη και υγιής «εξάρτηση» στη ζωή ενός παίκτη- ας συστηθούμε με τον δάσκαλο της Ομοσπονδίας, κ. Δημοσθένη Τάσσιο, ο οποίος διδάσκει επί 20 χρόνια, ενώ παράλληλα είναι διαιτητής σε αγώνες Μπριτζ.
ΠΑΝΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Κύριε Τάσσιο, ποιες είναι οι προϋποθέσεις για να μάθει κάποιος Μπριτζ στην Ελλάδα;
Πάνος Παπαδάκης και Δημοσθένης Τάσσιος
ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ ΤΑΣΣΙΟΣ: Το πρώτο που χρειαζόμαστε είναι η τράπουλα, απαιτείται όμως παράλληλα τόση παρατηρητικότητα και σκέψη, όση απαιτείται και για το σκάκι. Όμως προτού κάποιος ασχοληθεί με αυτό, υπάρχει μία βασική προϋπόθεση: να το μάθει! Αποτελεί πνευματικό παιχνίδι που παίζεται πάντα ομαδικά, με ένα Σπίτι και δύο αντιπάλους -συνολικά τέσσερις σε κάθε τραπέζι. Η αλήθεια είναι ότι δεν διδάσκεται εύκολα, καθώς η λογική του Μπριτζ στηρίζεται στα μαθηματικά, στη στατιστική και στις προσωπικές ικανότητες του κάθε παίκτη.
Π.Π.: Χρησιμοποιείται μια απλή τράπουλα, έτσι δεν είναι;
Δ.Τ.: Στο Μπριτζ χρησιμοποιείται όντως μια απλή τράπουλα των 52 φύλλων, χωρίς τον Μπαλαντέρ. Κάθε παίκτης παίρνει 13 φύλλα, ενώ οι συνδυασμοί είναι άπειροι. Δισεκατομμύρια, θα έλεγα. Πρέπει πάντα να είσαι έτοιμος να παίξεις αυτό που πρέπει να παίξεις.
Π.Π.: Τι είναι αυτό που «πορώνει» τους παίκτες;
Δ.Τ.: Ο πρώτος λόγος είναι ότι αποτελεί ένα ατελείωτο παιχνίδι.
Π.Π.: Δεν το βαριέσαι και δεν το παρατάς, λοιπόν, ποτέ…
Δ.Τ.: Ακριβώς. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι στο Μπριτζ, ο παράγοντας «τύχη» είναι εντελώς ανύπαρκτος, καθώς τα φύλλα που κρατάς εσύ, τα κρατούν ακριβώς τα ίδια και οι υπόλοιποι παίκτες. Δεν λες, για παράδειγμα, αυτή είναι η άμυνα, αυτή είναι η επίθεση, ακολουθώ ένα επίπεδο και κερδίζω. Συναγωνίζεσαι με τους υπόλοιπους που έχουν τα ίδια χαρτιά μ’ εσένα. Ανακατεύονται τα φύλλα στην αρχή του τουρνουά και ως το τέλος, τα παίζουν όλοι μία φορά.
Π.Π.: Με άλλα λόγια, δεν υπάρχει ανταγωνισμός με την κλασική έννοια του όρου.
Δ.Τ.: Το θέμα δεν είναι να παίξεις εσύ καλά, αλλά πώς θα παίξεις με τους υπόλοιπους παίκτες. Και η τύχη παίζει έναν πολύ μικρό ρόλο. Πάρτε για παράδειγμα το σκάκι. Αν, ας υποθέσουμε, πονάει η κοιλιά ενός παίκτη, μπορεί να κάνει κάποια λάθος κίνηση.
Π.Π.: Πόσο παλιό είναι αυτό το άθλημα;
Δ.Τ.: Παίζεται εδώ και 150 χρόνια. Όσο για την Ελλάδα, ο τότε πρωθυπουργός Γεώργιος Ράλλης το εισήγαγε ως άθλημα μέσω της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού. Ήταν μάλιστα ο ίδιος φανατικός παίκτης του Μπριτζ. Έπαιζε μέχρι την τελευταία μέρα, προτού φύγει από τη ζωή.
Π.Π.: Ανήκει στα Ολυμπιακά Αθλήματα;
Δ.Τ.: Το Μπριτζ ήταν να προστεθεί στα Ολυμπιακά Αθλήματα, ωστόσο αυτό δεν έχει επιτευχθεί μέχρι αυτή τη στιγμή που μιλάμε. Γίνονται ωστόσο διάφορα ελληνικά και διεθνή τουρνουά και μάλιστα για όλες τις ηλικίες.
Π.Π.: Πόσα είναι τα μέλη της Ελληνικής Ομοσπονδίας Μπριτζ;
Δ.Τ.: 12.000, ενώ τα ενεργά μέλη αγγίζουν τους 5.000.
Π.Π.: Εντυπωσιακός αριθμός. Ποια είναι η διαδικασία έτσι ώστε κάποιο μέλος της Ομοσπονδίας σας να αγωνιστεί σε διεθνές επίπεδο;
Δ.Τ.: Τον Φεβρουάριο γίνεται αγώνας σε εθνικό επίπεδο, για να οριστεί η ομάδα που θα εκπροσωπήσει τη χώρα μας στους διεθνείς αγώνες του Ιουνίου, στους οποίους περιλαμβάνονται και αγώνες Μπριτζ για παιδιά.
Π.Π.: Ποια είναι η πορεία του Μπριτζ μέσα στον χρόνο, φτάνοντας στο τώρα; Παρατηρείται το ίδιο, αμείωτο ενδιαφέρον όπως κάποτε;
Δ.Τ.: Υπάρχει σίγουρα άνοδος. Κάποτε η διάδοσή του γινόταν από στόμα σε στόμα. Ο πατέρας μου, μου έμαθε ότι υπάρχει το Μπριτζ και στη συνέχεια ασχολήθηκα σοβαρά με αυτό. Τώρα όμως, χάρη στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, η εξάπλωσή του είναι γρηγορότερη και πιο εύκολη. Θα έλεγα, μάλιστα, ότι το Twitter και το Facebook βοηθούν αφάνταστα στην εξέλιξή του.
Π.Π.: Και υποθέτω ότι ταυτόχρονα αποτελεί ένα είδος διασκέδασης…
Δ.Τ.: Και μάλιστα τη φθηνότερη. Για να πας κάπου, θα ξοδέψεις κάποια χρήματα.
Π.Π.: Άρα το Μπριτζ δεν θεωρείται ακριβό άθλημα για λίγους.
Δ.Τ.: Το αντίθετο! Οι παίκτες έρχονται για 3 με 4 ώρες, πρωί, βράδυ, 365 μέρες τον χρόνο και, κυρίως, σχεδόν ανέξοδα. Κάθε φορά είναι απρόβλεπτο. Κάθε φορά έχεις διαφορετικά φύλλα. Ο παίκτης λοιπόν βγαίνει από το σπίτι του, κοινωνικοποιείται. Και η τιμή του μαθήματος είναι τόσο χαμηλή, που εκ των πραγμάτων θεωρείται ως η πιο οικονομικά φθηνή διασκέδαση, προσφέροντας παράλληλα πολλά προσωπικά οφέλη.
Π.Π.: Μπορείς στο Μπριτζ να μπλοφάρεις;
Δ.Τ.: Απαγορεύεται αυστηρά!
Π.Π.: Σε ποιες ηλικίες απευθύνεται;
Δ.Τ.: Έχω τρία κορίτσια, 14, 10 και 7 χρονών. Τα δύο μεγαλύτερα μαθαίνουν Μπριτζ εδώ και 5 χρόνια. Η μικρότερη κόρη μου ξεκίνησε από τη Δευτέρα Δημοτικού. Οι παίκτες του είναι 8 έως… 98 ετών! Τον Γεώργιο Ράλλη τον γνώρισα όταν ήμουν διαιτητής. Ο Κεφαλογιάννης, μεταξύ πολλών άλλων, έπαιζε φανατικά Μπριτζ. Επίσης, μπορεί να βοηθήσει τον εγκέφαλο. Μπορεί ακόμη και να επιβραδύνει την εξέλιξη του Αλτσχάιμερ, και όσο πιο νωρίς το ξεκινήσει κανείς, τόσο το καλύτερο για εκείνον.
Π.Π.: Πώς βλέπετε την εξέλιξη του Μπριτζ μετά από 20 ή 50 χρόνια; Θεωρείται, άκουσα, ένα παιχνίδι το οποίο εξελίχθηκε με την πάροδο των δεκαετιών. Αναφέρομαι στους κανόνες του…
Δ.Τ.: Στη εποχή μας, υπάρχουν παίκτες που παίζουν online, ωστόσο αυτή η πρακτική καταστρέφει την κοινωνικοποίηση του παίκτη. Όμως βλέπω το μέλλον του Μπριτζ ανθηρό.
Π.Π.: Σας ευχαριστώ πολύ.
Δ.Τ.: Εγώ σας ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σας και σας περιμένουμε σε ένα από τα μελλοντικά τουρνουά μας.
* Ευχαριστούμε την Fulya Tezkosar για την αμέριστη βοήθειά της, στην πραγματοποίηση αυτού του ρεπορτάζ.
Περισσότερα:
*Μάθετε περισσότερα για το Μπριτζ:
https://www.hellasbridge.org/
*Μαθήματα και τουρνουά διοργανώνονται στην Εστία Νέας Σμύρνης:
https://estia-ns.gr/