ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΑΔΑΚΗ
ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΑΔΑΚΗ
Οι πιο μεγάλοι σίγουρα θα θυμούνται το παιχνίδι «Σπασμένο τηλέφωνο». Ξεκινούσε κάποια η κάποιος και έλεγε μια λέξη ή φράση στο αυτί του διπλανού πολύ γρήγορα, έτσι ώστε να μην είναι πλήρως κατανοητή, κι όπως ήταν φυσικό μεταδιδόταν στον επόμενο κάπως παραποιημένη. Μέχρι να φτάσει στον τελευταίο ήταν πια εντελώς παραφρασμένη και αλλοιωμένη.
Κάτι παρεμφερές γίνεται στην εποχή του ψηφιακού «πολιτισμού» που ο 21ος αιώνας εκπροσωπεί. Λέγεται μια λέξη ή φράση σε μια μεγάλη πρόταση και οι «παίχτες» απομονώνουν ό,τι τους ενδιαφέρει για να παραφράσουν τα λεγόμενα και να εκθέσουν ή να προβάλουν εντελώς διαφορετικά πράγματα. Εξού και τα fake news που κατακλύζουν κυριολεκτικά τα media μεταμφιεσμένα και ερμαφρόδιτα!
Περνώντας τα χρόνια φαίνεται να έχει εγκατασταθεί στα κοινωνικά δρώμενα το «Σπασμένο τηλέφωνο» και δίνεται μεγάλη σημασία στο τι είπε κάποιος ή κάποια, που φυσικά όταν δημοσιεύεται είναι άκρως παραποιημένο, σα να το χώσανε σε τσουβάλι με δέκα αγριεμένες γάτες και βγήκε αγνώριστο! Η συνηθισμένη έκφραση που ακούγεται είναι «άκουσες τι είπε αυτός» ή «άκουσες τι είπε αυτή;» Κουτσομπολίστικη διάθεση και βουτιά στις ζωές των άλλων, αφού πια η ζωή αυτών που ρέπουν στο να σκαλίζουν τα κακώς ή καλώς κείμενα της κοινωνίας, που μετατρέπονται κι αυτά με τη μαγική σκόνη της ζήλειας σε κακά, μόνο κουτσομπόληδες του χειρίστου είδους μπορεί να χαρακτηριστούν. Κενή ζωή ίσον… πόρτα για το… τίποτα! Και το… τίποτα γενά ανάγκη για περίπλου στη θάλασσα αυτών που συμβαίνουν σε φίλους, συγγενείς, γνωστούς, διάσημους κ.λ.π… Γινόμαστε παρατηρητές της ζωής! Όμως… ένας απλός παρατηρητής τείνει σιγά σιγά να μοιάζει με νεκρό, που δεν αντιδρά, απλά κοιτά με άδειο βλέμμα τον ορίζοντα… Πρωταγωνιστές του βίου πρέπει να είμαστε! Να ρέει το αίμα στις φλέβες μας και να μας κρατά εν εγρηγόρσει!
Είναι σίγουρο ότι φράσεις, λόγια και προτάσεις, στον προφορικό λόγο είναι πολύ δύσκολο έως αδύνατο να μεταφερθούν αυτούσιες ή να αποδώσουν αυτά που ήθελε κάποιος να τονίσει ή τέλος να εκφράσει, και πάντα περιέχουν τον κίνδυνο της παράφρασης και της μεταφοράς του λόγου ανάλογα με συμπάθειες ή αντιπάθειες.
Βέβαια… το «Σπασμένο τηλέφωνο» είναι η αγαπημένη τακτική και της κομματικής αντιπαράθεσης. Πολύ συχνά διαβάζουμε ή ακούμε στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης λόγια πολιτικών, που είτε παραφράζονατι είτε εκφράζονται αποκομμένα, και δεν έχουν καμιά σχέση με το τι ήθελε να πει ο ομιλών. Εκεί είναι που οι «ειδικοί» του κομματικού μηχανισμού δίνουν ρεσιτάλ παράφρασης και κακοποίησης των λόγων του αντιπάλου.
Μα τα λόγια είναι αέρας… Σβήνουν σαν καπνός στο βάθος του ορίζοντα ή τα παραποιεί η βουή των διαφόρων άλλων «θορύβων». Είναι λοιπόν σημαντικό να κρίνουμε από τα Έργα και όχι από τα λόγια. Πάντα επίκαιρο αυτό που είπε ο Μεγάλος Νίκος Καζαντζάκης…
«Ποιο είναι πάνω από τα λόγια; Η πράξη. Ποιο είναι πάνω από την πράξη; Η σιωπή»
Κι αυτή είναι η μεγάλη πραγματικότητα που πρέπει να εμπεδώσουμε και να υιοθετήσουμε. Δεν λέμε πολλά! Μιλάμε με τις πράξεις μας! Κι ύστερα… σιωπούμε, αφού οι πράξεις μας τα είπαν όλα για μας! Δεν πρέπει να μας ενδιαφέρει τι λέγεται αλλά τι πράττεται!!