ΣΕ ΞΕΝΟ ΣΩΜΑ

ΣΚΙΤΣΟ ΚΑΙ ΚΕΙΜΕΝΟ: ΝΙΚΟΣ ΡΑΦΑΗΛΙΔΗΣ

Το μόνο που ευχήθηκα ήταν για μια νύχτα να αγγίξω την καρδιά αυτή σαν λέω καληνύχτα

Τα μάτια σου τα έκλεισες κι εγώ κρυφά κοιτούσα να ακούσω την ανάσα σου – αυτό μόνο ζητούσα

Σε χαιδευα κι ένιωθα πως είμαστε ένα σώμα και τότε σε πλησίασα να κάνω κάτι ακόμα

Ξέρω πως δεν ταιριάζαμε ψυχές από άλλους κόσμους μα η μοίρα μας ενώθηκε, την κάναμε όμως κόμπους…

Φαντάστηκα το βράδυ αυτό πως ήταν η ευκαιρία τα πρόσωπα ενώθηκαν – δεν είχα πια δειλία

Τα χείλια μου σαν άγγιξαν κλεισμένα τα δικά σου τα φίλησα κι αισθάνθηκα όλα τα βάσανά σου

Δεν έφυγα, παρέμεινα σε πήρα αγκαλιά, τα μάτια σου τα άνοιξες μα τα ‘κλεισες ξανά

Άραγε το ήθελες;… μήπως μου ‘χες θυμώσει; Μέσα μου φοβήθηκα πως το ‘χες μετανιώσει

Παρεμεινες στο πλάι μου ήμουν ευτυχισμένος ζούσα το παραμύθι μου…  ήμουν ερωτευμένος

Μα ξάφνου εσύ ταράχτηκες,  μου γύρισες την πλάτη – δεν θέλω να το ερμηνευσες ως μια οφθαλμαπάτη

Ήξερα τον πόθο σου για μια άλλη καρδιά
μα τη δική σου έκανε κομμάτια τώρα πια

Δεν ξέρεις πώς θα ήθελα να συναρμολογήσω το κάθε ένα κομμάτι σου με αγάπη να κολλήσω

Μα εσύ αλλού επέλεξες μοναχα να κοιτάς, αλλού το ενδιαφέρον σου κι όλα όσα ζητάς

Σου εύχομαι ολόψυχα να βρεις αυτό που θες  – εν τέλει όλοι ζήσανε παρόμοιες στιγμές

Μα απόψε εγώ σε χαιρετώ και πάω παρακάτω γιατί αν συνεχίσουμε
θα πάω ευθύς στον πάτο

Γυρίζω και την πλάτη μου να μην σε ξαναδώ, το όνειρο το έζησα κρυφά μες στο μυαλό

Κουρτίνα μιας παράστασης με άσχημο φινάλε, μα χαίρομαι που έπαιξα σαν πρόβα τζενεράλε

Κρατώ λίγο τη μάσκα μου για όταν θα ξυπνήσω να πω το πώς κοιμήθηκα… να σε καλημερίσω

Αλήθειες πάντα έλεγες και πάλι είπες μια πως ένιωσες παράξενα με τουτη τη χημεία

Σε ξένο σώμα κούρνιασες ξένος εγώ για σένα τα αισθήματά μου άρπαξες , δεν άφησες κανένα

Τώρα λοιπόν είμαι έτοιμος, σου λέω και αντίο… θα σβήσω και τη φλόγα μου κι ας έχει έξω κρύο

Τις νύχτες όταν θα έρχεται ξανά το φάντασμά σου, θα ακούω αν είναι ήρεμοι οι χτύποι στην καρδιά σου

Ίσως να μην μιλήσουμε ίσως να μην τα πούμε – ίσως να πήρα μάθημα και δεν θα ειδωθούμε

Υπήρξες σαν κεφάλαιο ωραίο και ενδιαφέρον μα δεν θα κλέψω τίποτα δεν ζω με το συμφέρον

Καθένας έχει εγκέφαλο, καθένας έχει κρίση, επέλεξε τις πράξεις του κι αυτές πάει να ζήσει.