ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΙΚΗ ΝΑΣΣΗ
Ο πολιτισμός ενός λαού καθρεφτίζεται και στον τρόπο που ψυχαγωγείται και διασκεδάζει.
Και οι Ισπανοί έχουν αποδείξει χιλιάδες χρόνια τώρα, ότι εκτός από εξολοθρευτές των αθώων Ινδιάνων της Αμερικής κατατρύχονται και από το σύμπλεγμα του Κόμοδου και συρρέουν στα κολαστήρια αθώων ταύρων, για να χορτάσουν αίμα. Το κακό είναι ότι βρίσκουν πολλούς ακόμη συμπλεγματικούς από πολλά κράτη της Ευρώπη – και όχι μόνο – και στο βωμό (και) του χρήματος συνεχίζουν το κτηνώδες έργο τους, σε ένα θέαμα κατάλληλο μόνο για θεατές με ζωώδη ένστικτα.
Μου θυμίζει τα χρόνια του Μεσαίωνα, όταν ορισμένοι ιερείς της εν Χριστώ καθολικής Εκκλησίας, αναίσχυντα και ενώπιον και μικρών παιδιών, έκαιγαν στην πυρά τους, κατ’ αυτούς θεωρούμενους, μάγους και μάγισσες, στο όνομα Εκείνου που δίδαξε την αγάπη και σταυρώθηκε γι’ αυτήν! Άραγε, δεν θα υπάρξει ένας ηγέτης αυτής της χώρας να δώσει τέλος σ’ αυτό το παγκόσμιο αίσχος;
Όσο τέλος έδωσαν, θα μου πείτε, και οι άλλοι ηγέτες στην αιχμαλωσία των άγριων ζώων και πτηνών, στους πολέμους, στην πείνα, την εκμετάλλευση και την τρομοκρατία σε όλον τον κόσμο. Εξοργισμένη αλλά και τόσο ανήμπορη να αντιδράσω, νιώθω ακόμη πιο βαριά πάνω μου τη σκιά του Κάιν.