ΑΝΑ ΖΑΧΑΡΗ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑ ΖΑΧΑΡΗ
Από «Τα Παραμύθια της Μεμέλας», της Άνας Ζάχαρη.
Μέσα σε ένα σπήλαιο, στην αγκαλιά του βουνού, μια κρύα νύχτα, ένα θεϊκό μωρό γεννήθηκε. Τ’ αστέρια απ’ όλα τα μέρη τ’ ουρανού συγκεντρώθηκαν δείχνοντας το μέρος. Οι ψυχές που παράστεκαν, το τύλιξαν σ’ ένα λεπτοϋφασμένο μαντίλι και το απίθωσαν απαλά κάτω από τα κλαδιά ενός δέντρου.
Τα ζώα ήρθαν και ζέσταναν με το χνώτο τους το μωρό, πυγολαμπίδες κάθησαν πάνω στα κλαδιά του δέντρου, προσφέροντας το αχνό τους φως κι ένας άγγελος στάθηκε στην κορφή, σαλπίζοντας τη θεία γέννηση.
Σοφοί μάγοι ήρθαν φέρνοντας χρυσάφι, αντάξιο δώρο για ένα βασιλιά, τον βασιλιά του κόσμου, λιβάνι για να δείξουν πως αναγνωρίζουν το θεό και σμύρνα για να δείξουν πως αναγνωρίζουν τη βασιλεία του πάνω στη γη.
Οι άνθρωποι πλησίασαν φέρνοντας δώρα στο μικρό θεό και τα κρέμασαν στα κλαδιά σαν στολίδια, να τα βλέπει το μωρό και να χαίρεται. Κι αυτά, τα μικρά δώρα ήταν πιο πολύτιμα απ’ όλο το χρυσάφι, το λιβάνι και τα σμύρνα.
Τότε, το παιδί γέλασε και το γέλιο του ακούστηκε σα να ήχησαν χιλιάδες καμπάνες, που μετέφεραν παντού το χαρμόσυνο νέο της γέννησης του θεού των μικρών παιδιών, των ζώων, της χαράς και της αγάπης!