ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΕΤΡΙΔΗΣ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΡΗΣΤΟ ΠΕΤΡΙΔΗ
Όση ώρα βρισκόμουν στην πλατεία του θεάτρου, μια σκέψη μόνο κυριαρχούσε στο μυαλό μου, ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο…
Στη σκηνή του θεάτρου «Από Mηχανής» διαδραματιζόταν το έργο «Νεκρασόφ» του Jean-Paul Sartre, από την ομάδα ΘΕ.ΑΜ.Α που αποτελείται κυρίως από ηθοποιούς με αναπηρία.
Η Άντζελα και ο Κωνσταντίνος με είχαν προσκαλέσει στη σημερινή πρεμιέρα. Είχα ιδιαίτερα χαρά που θα τους έβλεπα. Ο Κωνσταντίνος επάνω στη σκηνή και εμείς από κάτω να παρακολουθούμε την ψυχή που έδιναν όλοι αυτοί οι άνθρωποι πάνω στο σανίδι, την αρμονία με την οποία κινούνταν, τη λαχτάρα τους να μας δείξουν όλα αυτά που κατάφερναν, εξαφανίζοντας από τα μάτια μας την οποιαδήποτε «αδυναμία» τους. Η ώρα περνούσε, οι σκηνές άλλαζαν και μαζί άλλαζαν σταδιακά και γρήγορα πολλές πεποιθήσεις για τη ζωή.
Η ζωή σχεδόν πάντα μας φέρνει στον δρόμο μας ανθρώπους και καταστάσεις μέσα από τις οποίες μαθαίνουμε πολλά. Εσκεμμένα θεωρώ ότι το Σύμπαν συντελεί με τρόπο τέτοιο, ώστε οι άξονες της μοίρας των ανθρώπων να συναντηθούν και να σχηματίσουν μία ευθεία πάνω στη οποία θα χαραχτούν στιγμές κοινές και καθόλου τυχαίες. Το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον, είπε ο Πλάτωνας.
Η παράσταση τελείωσε και μπροστά μου είχα παραταγμένους όλους εκείνους τους αξιοθαύμαστους ανθρώπους που φαινομενικά κάποιος θα χαρακτήριζε ως «ανθρώπους με ειδικές ανάγκες». Κι όμως, μέσα από τα χαμόγελά τους, το σθένος τους, το εκκωφαντικό χειροκρότημα και το αποτέλεσμα της δουλειάς τους, συνειδητοποίησα ότι αυτή ή ενδεχομένως «άλλη» κατηγορία ανθρώπων ήμασταν… εμείς. Εμείς που είδαμε κατάματα ότι ο άνθρωπος εάν θέλει, τότε μπορεί, εμείς που ίσως δεν τολμούμε να κάνουμε την υπέρβαση και δεν καταφέραμε να εκτιμήσουμε όλα αυτά που θεωρούμε δεδομένα και πάγια. Πάγια μπορεί να είναι μόνο η κάθε στιγμή που ζούμε και βιώνουμε. Αλήθεια, πόσα «θέλω» έχουμε πει, αλλά ποτέ δεν τολμήσαμε να τα φτάσουμε, δίνοντας αξία σε ευτελείς πόθους;
Μετά τη σημερινή παράσταση, κατάλαβα πως ένα αναπηρικό αμαξίδιο ή ένα λευκό μπαστούνι δεν «δικαιούνται» να διαχωρίζουν τους ανθρώπους σε κατηγορίες.
Ο Κωνσταντίνος και τα υπόλοιπα παιδιά του θιάσου -που αντιμετωπίζουν προβλήματα αναπηρίας- μας απέδειξαν για ακόμη μία φορά, πως η ανθρώπινη δύναμη φτάνει ως τον Ουρανό, εκεί που καθόλου τυχαία ζουν οι άγγελοί μας!
«Νεκρασόφ»,
στο θέατρο «Από Μηχανής»,
Ακαδήμου 13 Μεταξουργείο,
Αθήνα.
Yπέρτιτλοι στην Ελληνική και Αγγλική Γλώσσα
Ακουστική περιγραφή
Ταυτόχρονη διερμηνεία της Ελληνικής Νοηματικής Γλώσσας
Προγράμματα σε μεγαλογράμματη σειρά και σε γραφή Braille
Προσβασιμότητα χώρου