ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΜΠΛΕΤΑ, ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ/ΔΙΑΝΟΗΤΡΙΑ

Το παραμύθι αποτελεί μια επινοητική μυθιστοριογραφία που εμπεριέχει πολλή φαντασία και αρκετές μεταφορές.

Όπως χαρακτηριστικά, η Στέλλα Δεναξά η οποία χρησιμοποιεί στο δικό της παραμύθι, μεταφορικά, την κουρτίνα «Νεφέλη» ως κεντρικό χαρακτήρα και μας περιγράφει το ταξίδι της στον κόσμο, ως μια ανατρεπτική ιστορία απέναντι στο κατεστημένο που θέλει το μαγικό να μην είναι εφικτό.

Προσωποποιεί, λοιπόν, την κουρτίνα σε «Νεφέλη» και αδιαφορώντας για τη λογική του χώρου και του χρόνου, επεκτείνεται από τον οργανικό στον ανόργανο κόσμο, από την μικρή Ελενίτσα στους ανέμους, στα ποτάμια, στα πουλιά, στις βάρκες…

Ένα παραμύθι συμβολιστικό στην ελευθερία και το ταξίδι της ζωής, με ποιητικές και λυρικές αλληγορίες.
Περιγράφει τη μορφολογία του ανθρώπινου ψυχισμού μέσα από μια φανταστική διήγηση με πολλά και διαδοχικά μοτίβα, που δεν έχουν για βάση τους την ηθική διδασκαλία, αλλά την απελευθέρωση και το ταξίδι του νου.

Τα πρόσωπά του είναι φανταστικά και ο τόπος και ο χρόνος υπερβατικές μεταβλητές, που ακουμπούν στο παντού και στο πάντα.

Μέσα από μια σειρά απίθανων γεγονότων, θέλει να μας υπενθυμίσει πως ο αληθινός κόσμος του ανθρώπου είναι αυτός που ο ίδιος θέλει να βλέπει μέσα από τα όνειρά του και τις ανησυχίες του για τη ζωή.

Δεν αποτελεί παραδοσιακό λαϊκό παραμύθι, αλλά μια ψυχαναλυτική αφήγηση, καθώς το κοινό στο οποίο απευθύνεται δεν τρέφεται με δοξασίες και μύθους, αλλά με την αέναη περιήγηση του ανθρώπου στον κόσμο.

Έτσι λοιπόν, καθώς αποτελεί προϊόν της γραπτής λογοτεχνίας και όχι της προφορικής παράδοσης, ανήκει στην κατηγορία του λόγιου παραμυθιού που εξυπηρετεί ατομικούς στόχους, όπως την ενδοσκόπηση του ανθρώπου.

Ξεκινά με μια ήρεμη εισαγωγή, συνεχίζει με την κορύφωση της ιστορίας που έχει να κάνει με το εύκολο αλλά και το δύσκολο πέταγμα της κουρτίνας «Νεφέλης», και κλείνει τον κύκλο του με το φθάσιμο στην Ιθάκη που είναι οι εκβολές του ποταμού, το σημείο του στόχου δηλαδή.

Το φυσικό και το υπερφυσικό στοιχείο συνυπάρχουν και αλληλεπιδρούν. Έτσι η κουρτίνα παίρνει ανθρώπινη μορφή και όταν βρίσκει στο τέλος το στόχο της, αποκτά και μαγικές ικανότητες.

Η τοποθέτηση υποκειμενικού βάθους στην ιστορία, αναδεικνύει τη λογοτεχνική αξία του παραμυθιού και την πνευματική έκφραση της συγγραφέως.

Έντονες οι αποχρώσεις της υπερβολής, μέσα στο απλό – κατά τα άλλα καλοδουλεμένο – του ύφος, επαυξάνουν το τελικό μήνυμα του παραμυθιού που δεν είναι άλλο από την αυτοπραγμάτωση του ανθρώπου.

Η πραγματοποίηση δηλαδή των πνευματικών και ψυχικών δυνατοτήτων του ανθρώπου. Η ισορροπία αποτελεί υποκειμενικό μέγεθος, καθώς αυτή υπολογίζεται με βάση την πληρότητα των εσωτερικών του αναγκών.

Εξαιρετική προσέγγιση σε ένα αόριστο μέγεθος χρόνου και τόπου, που ισοδυναμεί με αυτοτελή αξία στο βάθος του χρόνου που επιχειρεί να επικοινωνηθεί με ψυχαγωγικό τρόπο στις νεότερες γενιές.

Συγχαρητήρια, Στέλλα Δεναξά. Καλοτάξιδο να είναι!

* Το βιβλίο «Το ταξίδι της Νεφέλης» της Στέλλας Δεναξά, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κομνηνός.

Books and Style

Books and Style