ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΜΠΛΕΤΑ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΜΠΛΕΤΑ
Οι εκλογές στην Ισπανία καταδεικνύουν το πολιτικό μπέρδεμα που υφίσταται συνολικά η Ευρώπη.
Η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία έχει εξαντλήσει τα ιδεολογικά της αποθέματα και ανακυκλώνεται.
Η ευρωπαϊκή κεντροδεξιά ψάχνει να βρει χώρο μεταξύ της ακροδεξιάς και της αριστεράς.
Η ακροδεξιά γνωρίζει την μαζικότερη άνθηση που είχε ποτέ.
Ενώ η αριστερά προσπαθεί να αποφασίσει με ποιόν τελικά είναι με το λαό ή την εξουσία, καθώς αδυνατεί να διαχειριστεί την εξουσία ως γνήσια αριστερά προς όφελος του λαού. Το αποτέλεσμα είναι να λειτουργεί σαν μηχανή αφομοίωσης και εκτόνωσης της φωνής των πολιτών και ως τέτοια να χρρησιμοποιείται.
Η εξάρτηση από τα διεθνή οικονομικά καρτέλ εμποδίζει οποιαδήποτε ιδεολογική σπορά να αποδώσει πρακτικά στους λαούς.
Για αυτό οι ανατροπές πρέπει να γίνονται εκ βάθρων, στη ρίζα της «αναπτυγμένης οικονομίας» ακόμη και αν αυτό συνεπάγεται αίμα. Σίγουρα δεν θα είναι περισσότερο από αυτό που ήδη χύνεται στους δρόμους των πόλεων.
Πιο αναλυτικά, για την Ισπανία έχουμε:
-Επικράτηση των σοσιαλιστών με δύο εκατ. περισσότερους ψηφοφόρους, που δανείστηκαν από τους Podemos. Ο ένας δανείζει στον άλλον για να καταλήξουν που; Ποιες θα είναι οι αλλαγές που αναμένονται απέναντι στη λιτότητα;
-Την ενίσχυση των αυτονομιστικών κομμάτων στην Καταλονία και τη Χώρα των Βάσκων, που αποτέλεσαν καθαρή αντίδραση απέναντι στις λάθος οικονομικές πολιτικές που επιβλήθηκαν από την Ευρώπη και εφαρμόστηκαν από τις εκάστοτε κυβερνήσεις.
-Την αποτυχία της συμμαχίας ανάμεσα στο Podemos και την Ενωμένη Αριστερά. Η πτώση τους, από το 21% στο 14%, προκειμένου για την ενίσχυση των σοσιαλιστών και τη δυνητική συμμετοχή τους στην κυβέρνηση, τους κατατάσσει στα στενά όρια της παραδοσιακής Αριστεράς.
– Τον καταποντισμό του Λαϊκού Κόμματος που είχε το χειρότερο αποτέλεσμα εδώ και δεκαετίες. Η ιδεολογική παράκρουση που βίωσε, ειδικότερα με την ποινικοποίηση του αυτονομιστικού κινήματος, οδήγησε στον διαμοιρασμό της εκλογικής του δύναμης στους Ciudadianos και το Vox.
– Την επέλαση του φρανκικού ακροδεξιού κόμματος Vox. Ακόμη ένα ακροδεξιό κόμμα εισέρχεται στο Κοινοβούλιο ευρωπαϊκού κράτους και μάλιστα με αξιώσεις της τάξης του 10%.
Οι κρίσεις έρχονται αλλεπάλληλες, παρότι οι Σοσιαλιστές φαίνονται νικητές. Και αυτό συμβαίνει, γιατί κανείς δεν μπορεί να αποτελέσει πραγματική αμφισβήτηση, απέναντι στην επικυριαρχία του οικονομικού ζυγού που έχει επιβληθεί.
Θα βρει ο Σάντσεθ εκείνη την κοινοβουλευτική ισορροπία, που θα του επιτρέπει να μην επιδέχεται εκβιασμούς, ή θα δημιουργήσει μια ακόμη συστημική κυβέρνηση;
Η κοινωνική διαμαρτυρία ως εκλογική έκφραση, προορισμένη για διακυβέρνηση, θα πρέπει να έρχεται σε ρίξεις όπου αυτό χρειάζεται, προκειμένου να αποδώσει καρπούς πρακτικά για τη χώρα, για το λαό, αλλιώς δεν έχει κανένα νόημα.Αλλιώς ανακυκλώνεται και φθείρεται μέχρι να χάσει τελείως τη δύναμη της.
ΕΝΑ ΤΕΤΟΙΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ, ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΑ, ΑΛΛΑ ΟΠΟΥΔΗΠΟΤΕ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΥΑΛΩΤΟ ΣΤΗΝ ΑΚΡΟΔΕΞΙΑ.
Και τότε θα έρθει η στιγμή που θα πρέπει να διαλέξεις ανάμεσα στη λιμοκτονία της «οικονομικής ανάπτυξης» και στο φασισμό του ρατσισμού, του σεξισμού και όλων των –ισμών και άιντε να δω τι θα διαλέξεις…
ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΜΠΛΕΤΑ – ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ/ΔΙΑΝΟΗΤΡΙΑ
Email: bletas.p1@gmail.com
Facebook/Twitter: Panagiota Bletas