ΕΥΑ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ - ΛΙΑΝΟΥ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΚΑΙ ΠΟΙΗΤΡΙΑ ΕΥΑ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ-ΛΙΑΝΟΥ
Στους κήπους σε εκείνα τα περβόλια
Από το παραθύρι ζητούσε ένα παιδί
Να τα δει, να τα μυρίσει
Μανταρινιές κι ελιές
Μικρό παιδί εξέλειψε
Ανέβηκε να πιάσει
Να φάει αυτά
Εκείνα που του παιδιού επιθυμία θες
Ήταν να γίνουν
Η γνώση των πεντάμορφων πριγκιπισσών
Μα δε θέλησε η τύχη
Ούτε εκείνη μάνα δόλια
Πέφτοντας από το δέντρο
Το άσπρο
Το μεγάλο
Άνοιξε τα μάτια
Τότες
Έλαμψε ένα αστέρι φωτεινό
Πρωτοφανέρωτο απεκρίθει
«καλημερούδια»
Του έγνεψε
Αγγέλου φτερά τον σήκωσαν
Από τα περβόλια
Εκείνους τους κήπους
Που πάντα ήθελε να τους μυρίσει…
Σαν επιθυμία παιδιού…
🌿🌿🌿🌿
Τίποτα
Και
Κανείς δεν είναι δεδομένος
Να πολεμάς με αγάπη, για τους ανθρώπους
Να τους λες μια όμορφη κουβέντα
Να τους νοιάζεσαι
Βαθιά… Με ψυχή και αποσιωπητικά
Μα μην τους πάρεις για δεδομενους
Θα πληγωθουν
Θα ανασυνταχθουν
Θα φύγουν μακρυά