ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΙΚΗ ΝΑΣΣΗ
Με 153 ψήφους υπέρ η ελληνική Βουλή κύρωσε την συμφωνία των Πρεσπών.
Με την αυθαίρετη ψήφο «Ελλήνων» βουλευτών, αξιοθρήνητων γυρολόγων της ελληνικής πολιτικής σκηνής, αναξίων εκπροσώπων των ψηφοφόρων τους, ένα κράτος βαπτίσθηκε «Βόρεια Μακεδονία» και η δική μας Μακεδονία έλαβε ανεπισήμως τον εξευτελιστικό για την Ιστορία της προσδιορισμό «Νότια».
153 «Εθνοπατέρες» για λόγους καθαρά προσωπικούς και όχι με γνώμονα το εθνικόν όφελος, όπως εν τη σαλακωνεία, συγχύσει αλλά και ιδιοτελεία των διατείνονται γαυριώντες, επέλεξαν να ρίψουν το ύδωρ στον μύλο του αλυτρωτισμού, σε μία χώρα στην οποία η παιδεία της, εδώ και τρεις τουλάχιστον γενιές, έχει ως βασικό άξονα την ύπαρξη μακεδονικού έθνους και την βαθιά πεποίθηση ότι οι Μακεδόνες και του ελλαδικού χώρου ουδεμία σχέση με τους Έλληνες έχουν.
Με την κύρωση της συμφωνίας των Πρεσπών επισήμως πλέον οι Έλληνες αποδέχθηκαν και την ύπαρξη «μακεδονικής» γλώσσας, την οποία δήθεν μεταχειριζόταν ο μέγας στρατηλάτης και οι στρατιώτες του. Αγνοούν ή παραβλέπουν δολίως το ιστορικό γεγονός ότι η γλώσσα των Μακεδόνων, κατά την περίοδο αυτή, υπήρξε ένα πελασγοελληνικό ιδίωμα, ουδεμία σχέση με το μεταγενέστερο σλαβοβουλγάρικο ιδίωμα έχον, ενώ ο ίδιος ο μέγας στρατηλάτης ομιλούσε την εξευγενισμένη και εξελιγμένη ελληνική γλώσσα, ως γιος Έλληνα Μακεδόνα βασιλιά, γιος Ηπειρώτισσας πριγκίπισσας και μαθητής του Αριστοτέλη.
Απόρροια της συμφωνίας αυτής η αποδοχή και της ύπαρξης «μακεδονικής»…εθνικής μειονότητας εντός του ελλαδικού χώρου και η δικαίωση των μακροχρόνιων αγώνων τους για την διδασκαλία αυτού του ξένου προς την ελληνική γλώσσα ιδιώματος, εντός των ελληνικών σχολείων…
Η προσπάθεια των υποστηρικτών αυτής της συμφωνίας, πολιτικών ή και απλών πολιτών, να αναζητούν ερείσματα στο παρελθόν είναι τουλάχιστον αστεία. Άπαντες γνωρίζουμε πως, εάν είχε γίνει αποδεκτό το όνομα από οποιαδήποτε προηγούμενη κυβέρνηση της χώρας και είχε νομική ισχύ η αναγνώρισή του από άλλες χώρες, δεν θα ήταν ο κύριος Τσίπρας εκείνος ο οποίος θα έφερε το βάρος της υπογραφής αυτής της συμφωνίας, προκαλώντας και τον επικινδύνως υποβόσκοντα, προς το παρόν, εθνικό διχασμό.
Θεωρώ απρέπεια να χαρακτηρίζουν ορισμένοι όσους ψηφοφόρους του Σύριζα στήριξαν τη συμφωνία αυτή και τον αρχηγός τους ως προδότες.
Ο απλός λαός έχει δικαίωμα στο λάθος.
Οι 153 όμως βουλευτές και ο κύριος Τσίπρας φέρουν ακέραια την ευθύνη γι’ αυτή την προσβολή κατά της χώρας, της Ιστορίας και του πολιτισμού μας.
Ακέραια την ευθύνη για το στα βόρεια σύνορά μας ψευδομακεδονικό κρατίδιο, αναγνωρισμένο επισήμως πλέον από την Βουλή με αντισυνταγματικό και αντιδημοκρατικό τρόπο με το όνομα «Βόρεια Μακεδονία», σπινθήρα ανάφλεξης του αλυτρωτισμού εις βάρος της πατρίδας και των εθνικών μας συμφερόντων, όταν τα Σκόπια με την συνεχιζόμενη στα σχολεία και στην λαϊκή παράδοση προπαγάνδα θα αναζητήσει σε βάθος χρόνου την ένωση ή την υποταγή της Νότιας Μακεδονίας και των εδαφών του… Σκοπιανού Αλέξανδρού τους.
Και στο αντεπιχείρημα των… αφελών ότι τα Σκόπια είναι ανίσχυρο κράτος, ώστε να αποτελέσει σοβαρό κίνδυνο για την ισχυρότερη Ελλάδα, τους υπενθυμίζουμε ότι η χώρα αυτή, όπως και το Κοσσυφοπέδιο, θα μεταβληθούν ή μάλλον έχουν ήδη μεταβληθεί σε πεδίο δράσης των ΗΠΑ και των συμφερόντων τους στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων με τις βραδυφλεγείς βόμβες του εθνικισμού έτοιμες και το φυτίλι πυροδότησής τους στα δικά τους επιτήδεια χέρια.
Οι 152 βουλευτές και ο κύριος Τσίπρας έπαιξαν το παιγνίδι τους, σε βάρος των εθνικών συμφερόντων και υπέρ της προσωπικής και πολιτικής τους επιβίωσης ή των μικροκομματικών επιλογών, αδιαφορώντας για την βούληση της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, μη προκηρύσσοντας το δημοψήφισμα, ως είθισται σε εθνικά θέματα, επιδεικνύοντες υπερβολική και αδικαιολόγητη σπουδή και προκαλώντας την κοινή γνώμη αλλά και την καχυποψία ακόμη και οπαδών τους για την αδιανόητη για Έλληνες βουλευτές στάση τους…
Είναι απολύτως δικαιολογημένη η αντίδραση του κόσμου και το γεγονός ότι και μετά την ψήφισή της αυτή η συμφωνία προκαλεί ακόμη πιο έντονες αντιδράσεις και είναι πλέον μία ωκυφλεγής βόμβα στα θεμέλια της δημοκρατίας και της ενότητας του ελληνικού λαού.
Με τον άκριτο διαχωρισμό των Ελλήνων σε δικούς μας «δημοκράτες» και σε «ακραίους εθνικιστές» από τα επίσημα χείλη του Έλληνα πρωθυπουργού, την αυταρχική αντιμετώπιση των συλλαλητηρίων και την απαξίωση της αντίθετης γνώμης, μόνον δεινά προοιωνίζονται για τον τόπο.
Ο σοφός ελληνικός λαός θα κληθεί σε λίγους μήνες να αποφασίσει αν θα τιμωρήσει ή θα ανταμείψει τους 153 ακριβούς αναδόχους των Σκοπίων.
Αν η περίπτωση της Μακεδονίας θα προστεθεί στις μαύρες σελίδες της Ιστορίας μας ως μία ακόμη εθνική ήττα, σαν αυτές της Κύπρου και της Β Ηπείρου μας.
Και αν οι προεκλογικές υποσχέσεις και παροχές θα καταφέρουν να δράσουν κατασταλτικά στο εθνικό και πατριωτικό φρόνημα των Ελλήνων που πιστεύουν βαθιά πως ουδείς δικαιούται να φέρει το όνομα Μακεδόνας με οποιονδήποτε προσδιορισμό, εάν δεν έχει ελληνική συνείδηση, και ότι το τρίπτυχο «όνομα, γλώσσα και εθνότητα» είναι αδιαπραγμάτευτα και κανένας δεν τόλμησε ούτε και θα τολμήσει να τα απαξιώσει ατιμωρητί στο πέρασμα των αιώνων και της Ιστορίας…