ΕΝΑ ΠΕΡΑΣΜΑ (ΑΠΟ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΣΤΟ ΦΩΣ)

Θα συνεχίσει η ζωή
Να βγάζει τσάρκα την ψυχή
Να τη στολίζει με χαμόγελο και δάκρυ

Κι εσύ ανάμνηση εκεί
Σε ένα πέρασμα πιο κει
Θα ζεις στην πιο ζεστή γωνιά και άκρη

Έγινε ο ήλιος συννεφιά
Η μέρα δύσκολα πια φεύγει
Ο ουρανός πήρε φωτιά πρώτη Σεπτέμβρη

Όνειρα που έμειναν μισά
Σε καλντερίμια σκοτεινιά
Χέρια που αγκαλιά πια δεν την φτάνουν

Οι σχέσεις έγιναν καρφιά
Κι αιμορραγούν τα δειλινά
Ψεύτικα λόγια σε παράσταση θεάτρου

Καίει στα στήθη μια φωτιά
Δακρύζει πάλι η καρδιά
Δεν έχει μια αγκαλιά να ησυχάσει

Μα έχει πιο πέρα η ζωή
Κάθε χαμόγελου στιγμή
Θα σε κρατά εκείνη απ’ το χέρι

Κι εσύ ανάμνηση εκεί
Μες στην καρδιά θα ζεις κρυφά
Σε ένα πέρασμα φιλιού και χάδι όπως παλιά