ΑΛΙΚΗ ΝΑΣΣΗ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΙΚΗ ΝΑΣΣΗ
Αξιότιμη κυρία υπουργέ Παιδείας,
θα μου επιτρέψετε καταρχάς να σας εκφράσω τα θερμά μου συγχαρητήρια.
Λειτουργήσατε και συνεχίζετε να λειτουργείτε ως επικεφαλής του ευαίσθητου χώρου της Παιδείας μας και υπό αυτές τις δύσκολες συνθήκες, με την δέουσα αγάπη και τον απαραίτητο σεβασμό προς κάθε μαθητή και εκπαιδευτικό.
Ήτοι, άμα τη αναλήψει των καθηκόντων σας, μειώσατε τον αριθμό των μαθητών ανά τμήμα με ανώτατο όριο τους 15, όπως οφείλατε να πράξετε, όχι μόνο σε περίπτωση πανδημίας, αλλά και υπό κανονικές συνθήκες. Οι φήμες δε περί του αντιθέτου δεν είναι παρά ανυπόστατες και αισχρές συκοφαντίες των εχθρών σας.
Τα σχολεία Α/θμιας και Β/θμιας Εκπαίδευσης λειτούργησαν ήδη από τον Σεπτέμβριο με τον ανωτέρω αριθμό ανά τμήμα, αφού με δική σας πρωτοβουλία αξιοποιήσατε τις αίθουσες των σχολικών συγκροτημάτων και των δύο βαθμίδων και επιλέξατε την εκ περιτροπής διά ζώσης διδασκαλία και για τις δύο βαθμίδες, με συνεχή τεστ για εκπαιδευτικούς και μαθητές και εμβολιασμούς των εκπαιδευτικών μας κατά προτεραιότητα.
Ιδιαίτερα αξιέπαινη δε υπήρξε η αποφασιστικότητα με την οποία εισηγηθήκατε την μείωση αυτή προς τον ΠΘγό της χώρας και η πειθώ με την οποία αντιμετωπίσατε τους τυχόν ενδοιασμούς του ως προς το κόστος της αναγκαίας πρόσληψης επιπλέον αναπληρωτών, για τους οποίους είχατε ήδη μεριμνήσει κατά τις θερινές διακοπές, προλαμβάνοντας και όχι θεραπεύοντας. Οι φήμες δε ότι τον Σεπτέμβριο αντί να ασχολείστε με την προετοιμασία των σχολικών μονάδων και τη λήψη των απαραίτητων προς τον σκοπό αυτό μέτρων, εσείς κάνατε μαθήματα χορού με τις μαζορέτες, επιδεικνύοντας υπερβάλλοντα ζήλο ως προς την διασκέδαση των μαθητών μας, είναι σκόπιμες και δάκτυλος της αντιπολίτευσης, αφού εσείς τις μεν μαζορέτες δεν τις φέρατε τελικά στα σχολειά μας, απαρνηθείσα με πόνον καρδίας το ευγενές όραμά σας, ενώ επιτύχατε να μην υπάρξει ούτε ένα κρούσμα κορωνοϊού σε μαθητές και δασκάλους και όσα παρακολουθούμε στα ΜΜΕ είναι και πάλι ανυπόστατα και ασύστολα ψεύδη των εχθρών σας.
Θα παραβλέψω την αναλγησία σας τον Σεπτέμβριο, ούσα απησχολημένη με τον θεσμό των μαζορετών, στην καθυστέρηση της υπογραφής των αποσπάσεων και δή των κατά προτεραιότητα εκπαιδευτικών εν μέσω πανδημίας, αλλά θα επισημάνω τον επίσης υπερβάλλοντα ζήλο σας για τη λειτουργία διά ζώσης των σχολείων σε περίοδο έξαρσης της πανδημίας, όπως αυτή που διανύουμε, δύο εβδομάδες προ του Πάσχα, κόντρα στην μεγάλη-ανεπίσημα- πλειοψηφία των λοιμωξιολόγων, χωρίς να έχετε φροντίσει να εμβολιασθούν όλοι οι εκπαιδευτικοί κατά προτεραιότητα, να έχει μειωθεί ο αριθμός των μαθητών ανά τάξη και να περιοριστεί η διδασκαλία στα βασικά μαθήματα, και την εκ περιτροπής (διά ζώσης ορισμένες ημέρες και τηλεκπαίδευση τις υπόλοιπες εντός της εβδομάδας), όπως έπραξαν και συνεχίζουν να πράττουν η Γερμανία και άλλες χώρες της Ευρώπης. Φυσικά και δεν θα ακολουθήσω εκείνους οι οποίοι αυτόν τον ζήλο τον χαρακτήρισαν εμμονή, διότι αυτό είναι θέμα το οποίο χρήζει περαιτέρω επιστημονικής έρευνας και δεν είμαι εγώ η ειδικός.
Δεν θα παραλείψω δε να αναφερθώ και σε έναν ακόμη ζήλο σας, για τον οποίο αξίζετε τα πιο θερμά μου συγχαρητήρια. Την αυτοαξιολόγηση των σχολικών μονάδων και πάλι εν μέσω κορωνοϊού και την αξιολόγηση των ήδη και πολλαπλώς αξιολογηθέντων εκπαιδευτικών μας, απαξιώνοντας τα πτυχία τους από τα ανώτερα και ανώτατα εκπαιδευτικά Ιδρύματά μας, για των οποίων τη λειτουργία (εισαγωγή μαθητών με 8 λχ ή μη κατάλληλη προετοιμασία για την άσκηση του λειτουργήματός μας) ευθύνεστε και πάλιν εσείς και οι προκάτοχοί σας. Εμμονή το είπαν πάλι οι κακόβουλοι επικριτές σας, αλλά εσείς συνεχίστε ακάθεκτη, μην τους δίνετε καμία σημασία, όπως και πράττετε, άλλωστε, με εκείνο το σαρδόνιο χαμόγελο της αυτοπεποίθησής και της έλλειψης αυτογνωσίας σας.
Αγαπητή μου κυρία Κεραμέως, πολύ φοβάμαι πως όλα αυτά εσάς δεν σας αγγίζουν καν. Εκείνο δε που με προβληματίζει ακόμη περισσότερο είναι ότι εξακολουθείτε να βρίσκεστε σε αυτή τη θέση και ότι ίσως και ο ΠΘγός της χώρας μας συμφωνεί μαζί σας, ενώ θα έπρεπε ήδη να σας είχε απαλλάξει των καθηκόντων σας, πριν στρέψει και εναντίον του τη δική μας οργή για την αποδεδειγμένη πλέον ανικανότητα και εμπάθειά σας.
Το να σας συμβουλεύσω ή να προσλάβετε στο υπουργείο σας συμβούλους κατέχοντες τα της Εκπαίδευσης και, αν τους έχετε ήδη, να κάνετε μία προσπάθεια και να τους ακούσετε, θα ήταν ουτοπία.
Έχετε, ως φαίνεται εκ των ενεργειών σας και διαδόσεις «εχθρών» σας, αποφασίσει να επιμένετε να ενεργείτε αυθαίρετα, με κριτήριο τις δικές σας προσωπικές εμμονές και τις εικόνες που ίσως εσείς έχετε στο μυαλό σας για το τι σημαίνει σχολείο και δή δημόσιο, στο οποίο πολύ αμφιβάλλω, αν έχετε ποτέ φοιτήσει.
Παρόλα αυτά θα κάνω μία τελευταία προσπάθεια να σας υπενθυμίσω ότι δεν ηγείσθε ενός οποιουδήποτε Υπουργείου, χωρίς να θέλω να μειώσω τους συναδέλφους σας, αλλά του ευαίσθητου τομέα της Παιδείας των Ελληνοπαίδων, του οποίου οι δυστυχείς λειτουργοί, εκτός από μεταδότες γνώσεων, καλούνται, και μάλιστα χωρίς καμία βοήθεια, να ασκήσουν και τον παιδαγωγικό τους ρόλο με τεράστια αποθέματα αγάπης και σεβασμού προς τα παιδιά μας και αφοσίωση στην εκπαιδευτική διαδικασία, αν δεν το έχετε αντιληφθεί. Και τον καλείτε με τα αυτοτέστ κατ’ οίκον και όχι από υπεύθυνο συνεργείο, χωρίς εμβολιασμούς, χωρίς μείωση μαθητών, να δηλώσει και να είναι παρών, θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή του και της οικογένειάς του, εκτελών το καθήκον του απέναντι στην συνείδησιακή του τάξη και τους μαθητές του.
Δεν θα αναφερθώ στην άθλια κατάσταση πολλών εκ των σχολικών μας συγκροτημάτων, την έλλειψη πολυμέσων, υποδομών, θέρμανσης, καθαριότητας, που αποτελούν παράγοντες αρνητικούς στην καλή ψυχολογία και την υγεία τόσο των εκπαιδευτικών όσο και των μαθητών, για τον απλούστατο λόγο ότι η δική μας γενιά μεγάλωσε σε ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες, αλλά τα γράμματα τα έμαθε και τα έμαθε καλύτερα από τα δικά μας μεγαλωμένα σε ανέσεις παιδιά. Με μία διαφορά.
Ότι δεν είχε να αντιμετωπίσει τους δικούς σας συνεχείς πειραματισμούς και των προκατόχων σας και φυσικά την πανδημία.
Θα σας συμβούλευα να φροντίσετε όσο είναι καιρός να ενημερωθείτε επί των θεμάτων της Παιδείας μας, διότι η γνώση αποκτάται και από υπουργούς προερχόμενους από χώρους εκτός εκπαιδευτικής διαδικασίας, εάν πράγματι το επιθυμούν και δεν παριστάνουν τον παντογνώστη.
Ωστόσο, και επειδή η επιτυχία στο αξίωμα αυτό δεν εξαρτάται μονάχα από τη γνώση, πολύ φοβάμαι ότι είναι πολύ αργά πλέον για σας.
Διότι για να επιτύχεις στο έργο αυτό, κυρία Υπουργέ μας, απαραίτητη προϋπόθεση είναι κάθε σου ενέργεια να έχει ως κίνητρο την αγάπη προς τα παιδιά και τον σεβασμό προς τους γονείς τους, την στοργή, την ενσυναίσθηση και τη συναδελφική αλληλεγγύη. Το τελευταίο, όπως αντιλαμβάνεσθε, δεν πωλείται ούτε διδάσκεται, το αποκτάς βιώνοντας καθημερινά και επί πολλά χρόνια την αγωνία στα μάτια των συναδέλφων και των γονέων, την κραυγαλέα σιωπή στα μάτια των παιδιών μας.
Πολύ φοβάμαι λοιπόν πως ανήκετε κι εσείς στην κατηγορία εκείνων εκ των προκατόχων σας, οι οποίοι αντιμετωπίζουν το σχολείο ως τον χώρο της εφηβικών τους παιγνιδιών και απωθημένων και αυτό εξηγεί και την παταγώδη αποτυχία τους και την εφαρμογή αποτυχημένων επίσης μεταρρυθμίσεων στου κασίδη το κεφάλι.
Από εσάς δεν αναμένω καμία κίνηση εντιμότητας και αξιοπρέπειας.
Ο ΠΘγός της χώρας ήλθε η ώρα να αποφασίσει τι πρέπει και καλείται ως υπεύθυνος αρχηγός αυτού του κράτους να πράξει, θέτοντας υπεράνω των προσωπικών του επιλογών και συμπαθειών την Παιδεία της χώρας και τους εκπαιδευτικούς που σήμερα προσφέρουν με τον τρόπο που εκείνοι έχουν αποδείξει ότι καλά γνωρίζουν τις γνώσεις τους στα παιδιά μας με ευσυνειδησία και σοβαρότητα, αλλά κυρίως αγάπη για τους μαθητές τους.
Όσο για την επί δυο εβδομάδες διά ζώσης λειτουργία με τα κρούσματα να βρίσκονται στο ζενίθ και τους σοβαρούς λοιμωξιολόγους να είναι αποτρεπτικοί, χωρίς εμβολιασμούς και μέτρα, ένα έχω να σας πω.
Αν θέλετε να παίξετε, εγγραφείτε σε σύλλογο μαζορετών και προσκαλέστε μας να έλθουμε να σας καμαρώσουμε.
Με τις ζωές των παιδιών και των εκπαιδευτικών μας δεν έπαιξε ούτε και θα έπρεπε η ΟΛΜΕ και οι εκπαιδευτικοί να επιτρέψουν να παίξει κανένας σας…