ΑΝΘΗ ΠΑΓΚΑΛΗΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΘΗ ΠΑΓΚΑΛΗ
Ο Καζιμίρ Μάλεβιτς, επινοητής του Σουπρεμισμού, εξυμνεί στο Μανιφέστο του κινήματος, το 1915, την καθαρή καλλιτεχνική δημιουργία απαλλαγμένη από την προσπάθεια αντικειμενικότητας και απεικόνισης του φυσικού κόσμου. Η τέχνη δεν χρειάζεται πια το αντικείμενό της, γίνεται η ίδια το αντικείμενο και το μόνο που την ενδιαφέρει είναι η «καθαρή αίσθηση» αποκομμένη από το κοινωνικό, θρησκευτικό και πολιτικό περιβάλλον.
Ως ένα τέτοιο αντικείμενο, το project που αποτελεί το αποτέλεσμα της συνεργασίας του εικαστικού Julian Rosefeldt με τη βραβευμένη ηθοποιό Cate Blanchet και έχει το όνομα Manifesto, θα βρίσκεται για λίγες ημέρες ακόμα, μέχρι τις 20 Ιουλίου, στον Χώρο Α της Πειραιώς 260 και μας… προκαλεί να το ανακαλύψουμε. Πρόκειται για μία κινηματογραφική εγκατάσταση στην οποία δώδεκα δεκάλεπτες ταινίες και μία τετράλεπτη εισαγωγή προβάλλονται σε δεκατρείς τεράστιες οθόνες δίνοντας στον θεατή τη θέση εντός και εκτός του αντικειμένου της τέχνης την ίδια στιγμή.
Μέσα από ένα πλέγμα αντικρουόμενων εικόνων, ιδεών και προσώπων η Cate Blanchet «συνομιλεί» και σε περιπτώσεις «μονολογεί» με τα σημαντικότερα καλλιτεχνικά κινήματα του εικοστού αιώνα, ενώ παράλληλα προτρέπει τον θεατή να αμφισβητήσει τις προκαθορισμένες αντιλήψεις του για τη φύση, τον χαρακτήρα και τον σκοπό της τέχνης. Η δημιουργία αυτή καθαυτή, το ίδιο το αντικείμενο, ακόμα κι όταν αυτοαναιρείται, γίνεται ο τελικός σκοπός της τέχνης.
Η Blanchet παίζει 13 διαφορετικούς ρόλους, ενσαρκώνοντας χαρακτήρες που δεν έχουν κανένα κοινό μεταξύ τους και παρόλα αυτά δημιουργούν μία γραμμική συνέχεια, σαν μια αδιάκοπη ροή των καλλιτεχνικών μανιφέστων του 20ου αιώνα. Τη μια στιγμή κηρύττει το Δόγμα του ’95 και την ανάγκη της επαναφοράς της καθαρότητας στην τέχνη του κινηματογράφου, την επόμενη είναι μια δασκάλα δημοτικού σχολείου που αναπαράγει τους «Χρυσούς Κανόνες της Κινηματογράφησης» του Jim Jarmusch και προτρέπει τους μαθητές της να «κλέψουν από οπουδήποτε τους γεμίζει έμπνευση και τροφοδοτεί τη φαντασία τους».
Στη συνέχεια, γίνεται διαδοχικά ένας άστεγος άνδρας, μία χορογράφος, μία συντηρητική χρηματίστρια και μία εργάτρια αποδίδοντας σε κινηματογραφική μορφή στις θέσεις ρευμάτων όπως ο Φουτουρισμός, το Νταντά, η Ποπ Αρτ και το Fluxus. Στο τέλος, η Blanchet εγκαταλείπει καθένα από τα πρόσωπα στα οποία κατοικεί και απευθύνεται στον θεατή, δίνοντας τη θέση του δημιουργού του έργου για την τέχνη και τον σκοπό της ο οποίος δεν είναι η απεικόνιση της πραγματικότητας, αλλά το άνοιγμά της για να χωρέσει όσο το δυνατόν περισσότερους κόσμους.
ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Αίθουσα Α Πειραιώς 260, Ταύρος, 210 9282900
Καθημερινά: 19:00-23:00 Εισιτήριο: 5 ευρώ
Έως 20 Ιουλίου 2017