ΤΗΣ ΦΑΙΗΣ ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΙΟΥ
Κοίτα με. Κοίταξέ με! Μα με τι μάτια να με κοιτάξεις πια; Δεν μπορείς. Θα έπρεπε να ντρέπεσαι. Με κράτησες στα χέρια σου. Ένιωσα τους χ...
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΚΑΣΤΙΚΟ ΑΛΙΚΗ ΤΣΙΑΤΑ
Ένα μαξιλάρι αφουγκράζεται τις σκέψεις, τα λόγια και τις πράξεις της κατόχου του και… μονολογεί -ενίοτε της δίνει και χρήσιμες σ...
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΚΑΣΤΙΚΟ ΑΛΙΚΗ ΤΣΙΑΤΑ
Σου το είχα πει να προσέχεις σ’ αυτή την πολυκατοικία που ήρθες.
Δεν τους ξέρεις και κυρίως δεν σε ξέρουν. Μπορούν να βγάλουν...
ΓΡΑΦΕΙ Η ΑΝΑ ΖΑΧΑΡΗ
Νησιά κι ακρογιάλια διάσπαρτα στο θαλασσινό ατλάζι. Κι οι φάροι τους μονάχοι, σιωπηλοί, στημένοι σε κάποιον μακρινό βράχο, μόλις πέφτει το ...
ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΑΙΗ ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΙΟΥ
Το ήξερε, πάντα το ήξερε πως κάτι την έδενε με τη θάλασσα.
Απέραντη ήταν, όπως και η ψυχή της. Είχε μια δύναμη, εκείνο το πλάσμα,...
ΕΝΑ ΔΙΗΓΗΜΑ ΤΗΣ ΦΑΙΗΣ ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΙΟΥ
«Πάψε πια! Βούλωσέ το! Μ’ ακούς; Δεν θέλω να ακούσω ούτε μία σου λέξη ακόμα!», ούρλιαξε κλαίγοντας και η φωνή της ράγισε τη...
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΙΚΗ ΤΣΙΑΤΑ
Διακρίνω ένα χαμόγελο στο πρόσωπό σου απόψε, ή μου φαίνεται; Ναι, ναι, χαμογελάς και φωτίζεις όλο το δωμάτιο. Έλα, γύρε πάνω μου και πες τ...
ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΦΑΙΗ ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΙΟΥ
Εκείνο το τραπεζάκι ήταν το πιο ταλαιπωρημένο από όλα. Βρισκόταν στην άκρη του μικρού καφενέ και είχε ρόλο μάλλον βοηθητικό...
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΙΚΗ ΤΣΙΑΤΑ, ΕΙΚΑΣΤΙΚΟΣ, ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
Όταν το μαξιλάρι σου έχει λόγο, μπορεί να πει πολλά. Άκουσέ το. Μπορεί να είναι οι ίδιες σου οι σκέψεις, μπορεί να...
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΙΚΗ ΝΑΣΣΗ
(Αφήγηση: Βασιλική Παπαζήση-Νικολάου, Καστρί Πρέβεζας)
«Πίσω στα χρόνια τα παλιά και κάθε Χριστούγεννα τις άγιες μέρες, έβγαιναν οι Παγα...
