ΕΝΑ ΔΙΗΓΗΜΑ ΤΗΣ ΦΑΙΗΣ ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΙΟΥ
«Πάψε πια! Βούλωσέ το! Μ’ ακούς; Δεν θέλω να ακούσω ούτε μία σου λέξη ακόμα!», ούρλιαξε κλαίγοντας και η φωνή της ράγισε τη...
ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ ΘΑΝΑΣΗ ΞΑΝΘΟ
Γράφω για τους φίλους, περίεργο μου φαίνεται. Συνήθως μιλώ γι’ αυτούς και πολύ περισσότερο με αυτούς. Δεν συνηθίζω να γράφω γ...
ΓΡΑΦΕΙ Η ΕΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΑΛΙΚΗ ΤΣΙΑΤΑ
Φέρνω στο μυαλό μου την εικόνα της γιαγιάς μου όταν ήμουνα παιδί.
Ήταν μια μικροκαμωμένη γυναίκα με πολλές ρυτίδες, που αν ...
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑ ΖΑΧΑΡΗ
Αααχχχ! Πού ’ναι τα χρόνια εκείνα τα παλιά! Τότε που με μια κίνηση, σου έχτιζα παλάτια! Τώρα, τίποτα. Κουνάω το χεράκι μου, τίποτα. Σκέφτομα...
ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΚΑΙ ΣΚΙΤΣΟΓΡΑΦΟ ΝΙΚΟ ΡΑΦΑΗΛΙΔΗ
Αν η ζωή μας είναι ένα κουκλοθέατρο και εμείς οι κούκλες, τότε υπάρχουν πολλοί καλοθελητές που με χάρη και σθέ...
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΙΚΗ ΤΣΙΑΤΑ
Λοιπόν, εδώ που καθόμουν όλη μέρα μέσα στη μοναξιά μου, τι νομίζεις ότι συνέβη; Άρχισα ν’ ακούω περίεργους ήχους. Πετάχτηκα από το φόβο μο...
ΕΝΑ ΔΙΗΓΗΜΑ ΤΗΣ ΦΑΙΗΣ ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΙΟΥ
Ήξερα τι άφηνα πίσω μου. Άφηνα χρόνια, ελπίδες και όνειρα. Δεν ξέρω τώρα πια, τώρα που πέρασαν τόσα χρόνια από εκείνο το πρ...
ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΝΟ ΜΥΡΜΙΓΓΙΔΗ
Είχε τελειώσει ένα κολέγιο. Απ’ τα πολύ γνωστά και με πολύ καλό βαθμό.
Είχαν περάσει 5 χρόνια περίπου από τότε που πήρε το χαρτί στα...
ΤΗΣ ΦΑΙΗΣ ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΙΟΥ
Κοίτα με. Κοίταξέ με! Μα με τι μάτια να με κοιτάξεις πια; Δεν μπορείς. Θα έπρεπε να ντρέπεσαι. Με κράτησες στα χέρια σου. Ένιωσα τους χ...
ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΜΑΙΡΗ ΓΚΑΖΙΑΝΗ
«Και τώρα, τι;» αναρωτήθηκα.
Η διάθεσή μου είχε χαλάσει για τα καλά. Άλλα περίμενα κι άλλα ήρθαν να με συναντήσουν. Ήμουν πο...
