ΝΙΚΟΣ ΡΑΦΑΗΛΙΔΗΣ
ΠΟΙΗΜΑ ΚΑΙ ΣΚΙΤΣΟ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΡΑΦΑΗΛΙΔΗ
«Ας πάμε κι όπου μας βγάλει»
«Απόλυτη παραίτηση της χώρας να βοηθήσει, τα φώτα που μας έδωσε, τα έχει όλα σβήσει»…
Θα είσαι μόνο χρήσιμος να πας για να ψηφίσεις, χωρίς όμως αιτήματα, μην έχεις απαιτήσεις
Δεν θα ‘χεις πια το σύστημα, δεν θα ‘χεις ούτε υγεία, θα χάσεις τα υπάρχοντα, θα ζεις στην αδικία
Κι αν κάπου δεις πως έγινε μια νέα τραγωδία, εσύ κοιμήσου ήρεμος μέσα στη δυσωδία…
Το βλέπουμε το πρόβλημα θα πάμε κι όπου βγει, μα σήμερα συνάνθρωποι δεν είδαν την αυγή
Κλειδιά που δεν ακούστηκαν να ανοίγουνε τις πόρτες, μηνύματα δεν στάλθηκαν περνώντας και οι ώρες
Κανάλια που καλύψανε το νέο γεγονός σαν να ‘τανε ένας άτυχος τυχαίος οιωνός
Αδίκημα που ξέρανε, μα κάνουν πως δεν βλέπουν, ευθύνες δεν ανέλαβαν και θα τις αποφεύγουν
Μακάρι να σταμάταγε ο χρόνος να τους πει, τι έπεται στο μέλλον τους , να γίνει ανατροπή
Χάθηκε το αίσθημα, δεν έχω εμπιστοσύνη, δεν ξέρω καν αν νοιάζομαι για ό,τι είναι να γίνει…
Η φλόγα της ελπίδας μου κοντεύει για να σβήσει κι όσα λάθη έπραξα το σκότος τα θυμίζει
Φοβούνται όλα τα πρόσωπα πως αν χαμογελάσουν, θα έρθει κάτι άσχημο που θα τους το χαλάσουν…
Στην τύχη θα αφήσουμε ολόκληρη βλέπουν, δελτίο που το παίξαμε χωρίς να κερδηθεί…
Το θάρρος είναι άφαντο σε κάθε μία πορεία, καρδιά που δεν ακούστηκε, την ‘βαλαν τιμωρία
Το τρένο δεν ξεκίνησε, θα μείνουμε εδώ
Στη γυάλα που μας φύλαξε από το τρομερό…
Προσέχουμε για να ‘χουμε, μας λέγαν οι παλιοί και η μοίρα χαμογέλασε σαν μια άλλη σπουδή
Εκείνη που ίσως άλλαξες, αυτή που όλο φέρνει, εκείνη που καθόρισε, αυτή που επιμένει
Κουκίδες είναι οι άνθρωποι σαν άμμο μες στο σύμπαν, πετάνε και στροβιλίζονται, να πούνε ότι είδαν
Δεν ξέρω τι άλλο γράφτηκε, μπορεί κι εγώ να γράψω, με μια θερμή παράκληση τον πόνο να ξεγράψω
Να νιώσω λίγη ασφάλεια μέσα στην ηρεμία, καρδιά να ‘ναι χαρούμενη χωρίς τη δυστυχία
Είναι γνωστό της φύσης μας να μπλέκουμε συνέχεια, χαθήκαν τα αποθέματα, είμαστε στην ανέχεια
Λιγάκι να φορτώσουμε ξανά τις μπαταρίες, νικώντας τα δυσάρεστα που φέρνουν τρικυμίες.
*Γράφτηκε έναν χρόνο πριν και είναι πάντα επίκαιρο…