ΠΑΝΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: ΠΑΝΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: PETER TAMAS
Ήταν μια ηλιόλουστη Κυριακή του Οκτωβρίου, όταν ο φακός του Books and Style βρέθηκε στον φιλόξενο πολυχώρο «Μάνος Λοΐζος» στη Νίκαια, που γέμισε από εκατοντάδες σκυλάκια ράτσας Shih Tzu, παρέα με τους… κηδεμόνες τους!
Μιλήσαμε με την ιδρύτρια και υπεύθυνη της Ομάδας Κηδεμόνων Shih Tzu – Σιχ Τσουδοπαρεούλα στο Facebook, κυρία Ειρήνη Μπράτσικα, σχετικά με τους σκοπούς της Ομάδας, αλλά και για τον κοινωνικό αντίκτυπό της στην αρωγή υπέρ των αστέγων συνανθρώπων μας.
ΠΑΝΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Τι σας ενέπνευσε ή ποιο γεγονός, ποια εικόνα στάθηκαν η αφορμή για να δημιουργήσετε την «Ομάδα Κηδεμόνων Shih Tzu – Σιχ Τσουδοπαρεούλα» στο Facebook;
ΕΙΡΗΝΗ ΜΠΡΑΤΣΙΚΑ: Στις 8 Φεβρουαρίου του 2012, ήρθε στη ζωή μας η Cookie και έγινε το πέμπτο μέλος της οικογένειάς μας. Στις βόλτες μας, πολλοί ήταν εκείνοι που με πλησίαζαν για να με ρωτήσουν «τι ράτσα είναι;» και τότε ήταν που συνειδητοποίησα ότι τα Shih Tzu δεν ήταν ευρέως γνωστά. Έτσι μου γεννήθηκε η ιδέα να δημιουργήσω μια ομάδα στο Facebook, αποκλειστικά γι’ αυτή την ράτσα, προκειμένου να μάθω πόσα ΣιχΤζουδάκια υπάρχουν στην Ελλάδα. Λίγους μήνες μετά και συγκεκριμένα στις 18 Απριλίου του 2012, δημιούργησα την Ομάδα «Cookie η ομάδα των Shih Tzu», ωστόσο δεν είχα ασχοληθεί ιδιαίτερα.
Τον Μάρτιο του 2014 γνώρισα την Στέλλα, η οποία είχε και εκείνη ένα πανέμορφο σιχτζουδάκι, τον Ρόμπι και την ίδια επιθυμία με εμένα. Αυτό που θέλαμε, ήταν να γνωρίσουμε και άλλους ΣιχΤζουδοΚηδεμόνες, να βοηθήσουμε τα ΣιχΤζουδάκια μας να κοινωνικοποιηθούν και να κάνουμε γνωστή αυτή την ράτσα. Από την αρχή το όνειρό μου ήταν να φέρω όλα τα μέλη κοντά. Να φτιάξω όχι απλά μία ομάδα, αλλά σχέσεις βασισμένες στην εμπιστοσύνη, στην αγάπη και στην κατανόηση. Με λίγα λόγια, να δημιουργήσω ένα οικογενειακό κλίμα. Λίγους μήνες μετά – και αφού τα μέλη είχαν αρχίσει να αυξάνονται – αποφασίσαμε να αλλάξουμε το όνομα σε «Shih Tzu ΣιχΤζουδοπαρεούλα», ούτως ώστε να παραπέμπει σε κάτι πιο ομαδικό.
Τον Ιούλιο του 2015 μετά την αποχώρηση της Στέλλας για προσωπικούς της λόγους, ανέλαβα τη διαχείριση της Ομάδας και με τη στήριξη του συζύγου μου Φώτη Συμεωνίδη, κατάφερα να την συνεχίσω. Και το όνειρο έγινε πραγματικότητα. Μέρα με τη μέρα, η παρεούλα μας μεγάλωνε, έχοντας νέα μέλη από όλη την Ελλάδα. Στην πρώτη μας ΣιχΤζουδοσυνάντηση (Μαΐος 2014) ήμασταν εννέα άτομα και πέντε ΣιχΤζουδάκια. Στις 8 οκτωβρίου του 2017, μαζευτήκαμε 450 άτομα και 250 Σιχτζού!
Π.Π.: Ποιες είναι οι δραστηριότητές της;
Ε.Μ.: Σε αυτή την Ομάδα, τα μέλη της έχουν τη δυνατότητα να ενημερώνονται για διάφορα δρώμενα, για τη σωστή ανάπτυξη των σκυλιών τους, αλλά και για την αρμονική συνύπαρξή τους. Με γνώμονα πάντα την αγάπη μας για αυτά τα υπέροχα πλάσματα, ανταλλάσσουμε απόψεις, προβληματισμούς κι εμπειρίες. Για την κοινωνικοποίηση των μικρών μας φίλων διοργανώνουμε συναντήσεις, οι οποίες βασίζονται στον εθελοντισμό και έχουν φιλοζωικό ή φιλανθρωπικό σκοπό. Σ’ αυτές συγκεντρώνουμε τρόφιμα, φάρμακα και ρουχισμό και τα στέλνουμε σε διάφορα ιδρύματα τα οποία επιλέγονται μετά από ψηφοφορία των μελών μας. Επίσης, διοργανώνουμε δωρεάν επιμορφωτικά σεμινάρια για τα μέλη, με διεθνώς αναγνωρισμένους ομιλητές, κτηνιάτρους, γκρούμερ, κ.ά.. Μέχρι σήμερα έχουν γίνει εννέα συναντήσεις στην Αθήνα, τρεις στη Θεσσαλονίκη και μία στο Βόλο.
Π.Π.: Περιγράψτε μας, σας παρακαλώ, την πιο πρόσφατη συνάντησή σας με τα μέλη και τους φίλους της Ομάδας.
Ε.Μ.: Η τελευταία μας συνάντηση έγινε την Κυριακή 8 Οκτωβρίου στον πολυχώρο «Μάνος Λοΐζος» στην Νίκαια και, όπως σας προανέφερα, η ανταπόκριση του κόσμου ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Εκεί, τα μέλη απόλαυσαν τον καφέ τους σε ένα μεγάλο χώρο, γνώρισαν καινούργιους ανθρώπους με τα σκυλάκια τους και γενικά περάσαμε ένα καταπληκτικό κυριακάτικο απόγευμα. Όμως ο σκοπός αυτής της συνάντησης δεν ήταν αποκλειστικά φιλοζωικός, αλλά και φιλανθρωπικός. Σε συνεργασία με το περιοδικό «Σχεδία», καταφέραμε να συγκεντρώσουμε χρήματα για τους άστεγους συνανθρώπους μας.
Π.Π.: Και ποια είναι τα μελλοντικά σχέδιά σας, σχετικά με τις δραστηριότητες της Ομάδας σας;
Ε.Μ.: Στα άμεσα σχέδιά μου, είναι να φτιάξω τον δικό μου χώρο, για να μπορώ να φιλοξενώ τα μέλη της ομάδας και τα σκυλάκια τους. Έχω φανταστεί ένα κτίριο το οποίο θα έχει και υπαίθρια έκταση. Εκεί, τα μέλη της ομάδας θα έχουν την ευκαιρία να επικοινωνήσουν τις απόψεις τους, τις εμπειρίες του, να συζητούν και να επιλύουν τα προβλήματα που προκύπτουν, αλλά και να βοηθούν τα σκυλάκια να κοινωνικοποιηθούν μέσα από διάφορες δραστηριότητες, παιχνίδια, agility κ.λπ. Επίσης, στο χώρο αυτό, θα υπάρχει κτηνίατρος αλλά και εκπαιδευτές για τα σιχτζουδάκια που αντιμετωπίζουν προβλήματα συμπεριφοράς.
