ΘΑΝΑΣΗΣ ΞΑΝΘΟΣ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΑΝΑΣΗ ΞΑΝΘΟ
Πόσο δύσκολο είναι να γράψεις ένα αστυνομικό μυθιστόρημα που δεν μιλάει απλά για δολοφόνο, αλλά έχει και πολλές κοινωνικές και πολιτικές πτυχές; Κι όμως, φαίνεται πως ο αεικίνητος συγγραφέας Δημήτρης Τσουκνιδής, τα κατάφερε μια χαρά στο πρώτο του αστυνομικό βιβλίο. «Η ψυχίατρος με την έκτη αίσθηση» από τις εκδόσεις Αρμός, έχει ξεκινήσει το ταξίδι της και ο συγγραφέας της, μας ξεδιπλώνει τις σκέψεις του, με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου.
«Η ψυχίατρος με την έκτη αίσθηση» από τις εκδόσεις Αρμός. Γιατί αστυνομικό μυθιστόρημα το πρώτο σας βιβλίο;
Αγαπώ τα φιλμ νουάρ, τον Χίτσκοκ, την αστυνομική λογοτεχνία και οτιδήποτε περιέχει σασπένς, αγωνία και μυστήριο. Συνεπώς έγραψα ένα βιβλίο που αρέσει πρώτα απ’ όλα στον “μυστηριώδη” εαυτό μου. Βεβαίως, η “Ψυχίατρος με την έκτη αίσθηση” – ευτυχώς – δεν αγαπήθηκε μόνο από μένα. Από την πρώτη στιγμή που βγήκε απ’ το συρτάρι μου, κατάλαβα πως έχει “άστρο”. Από το γραφείο του εκδότη μου που “κατάλαβε” το βιβλίο, μέχρι τον Μιχάλη Ρέππα που το εκτίμησε και το προλόγισε.
Αν σας σταματήσει κάποιος στον δρόμο και σας ρωτήσει γιατί αξίζει να διαβάσει κανείς το συγκεκριμένο βιβλίο, τι θα του απαντήσετε;
Αν θέλει να διαβάσει κάτι στο οποίο κυριολεκτικά κάθε λεπτό γίνεται και μια καινούργια ανατροπή, μέσα σ’ ένα κλίμα αγωνίας και πυκνής πλοκής, τότε μπορεί να το επιλέξει. Αν θέλει κάτι αργό και ανιαρό με στερεοτυπικούς χαρακτήρες, τότε καλύτερα να επιλέξει κάτι άλλο.
Πόσο Δημήτρη Τσουκνιδή, κρύβουν οι σελίδες του βιβλίου σας;
Εξαιρετικό ερώτημα και ακραία δύσκολο να απαντηθεί, διότι όπως έγραψε και ο Μιχάλης Ρέππας στον πρόλογο “η προσωπική μας αλήθεια και οι κάθε λογής ετεροπροσδιορισμοί, που έχουμε ενδοβάλει από παιδιά, είναι ένα κουβάρι που δύσκολα ξεμπερδεύεται”. Παρ’ όλα αυτά, θα τολμήσω να πω πως έχω στοιχεία από όλους τους χαρακτήρες μου, και από τους “φωτεινότερους” και από τους πιο “σκοτεινούς”.
Τι είναι αυτό που σας δυσκόλεψε πιο πολύ στην συγγραφή του;
Νομίζω η διαχείριση της πυκνής του πλοκής ήταν ένα από τα δυσκολότερα σημεία. Επειδή διαδραματίζονται πολλές ανατροπές σε παράλληλη δράση, ένιωθα πολλές φορές σαν εκείνον τον ταχυδακτυλουργό που πετά τα μπαλάκια στον αέρα και προσπαθεί να τα πιάσει όλα, χωρίς να πέσει κανένα στο έδαφος.
Πιστεύετε ότι υπάρχουν γνήσιοι υποστηρικτές του αστυνομικού μυθιστορήματος στην Ελλάδα;
Και ναι και όχι. Ας γίνω λίγο πιο σαφής. Δεν θεωρώ οποιονδήποτε συγγραφέα αστυνομικού μυθιστορήματος γνήσιο υποστηρικτή του είδους. Άλλωστε παρατηρώ πως Έλληνες συγγραφείς απλώς αντιγράφουν ξένους συγγραφείς, όπως για παράδειγμα τον Νέσμπο. Αυτή όμως η στείρα αντιγραφή δεν παράγει ελληνική αστυνομική λογοτεχνία, αλλά μια “μεταφρασμένη” ελληνική διασκευή. Πάντως γνήσιος υποστηρικτής του είδους είναι αναμφίβολα ο Μάρκαρης, καθώς έχει “ρουφήξει” την ελληνική κοινωνία και ακριβώς γι’ αυτό παράγει γνήσιο ελληνικό αστυνομικό μυθιστόρημα.
Τον πρόλογο του βιβλίου, υπογράφει ένας εξαίρετος συγγραφέας, μεγάλων τηλεοπτικών, θεατρικών και κινηματογραφικών επιτυχιών. Πώς προέκυψε η συνεργασία σας;
Θα τολμήσω να πω πως ο Μιχάλης Ρέππας, ο πολυγραφότερος Έλληνας σεναριογράφος και θεατρικός συγγραφέας, αποτελεί κατά κάποιον τρόπο τον συγγραφικό μου μέντορα, υπό την έννοια ότι έχω ενδοβάλει από παιδί τα συγγραφικά του δρώμενα. Η συνεργασία μας αποτέλεσε για μένα μια εμπειρία ζωής, καθώς ο Μιχάλης είναι ένας πολυσχιδής άνθρωπος τεράστιας ευρυμάθειας. Αυτός λοιπόν ο συγγραφέας, κάτι είδε μέσα στο έργο μου και αποφάσισε να το προλογίσει. Τιμή μου.
Το βιβλίο σας είναι αμιγώς αστυνομικό ή έχει κι άλλες πτυχές; Κι αν ναι, ποιες;
Όπως έγραψε στην κριτική της η δημοσιογράφος Ελένη Γκίκα, η “Ψυχίατρος με την έκτη αίσθηση” δεν μοιάζει με κανένα άλλο αστυνομικό. Αυτό συμβαίνει διότι ναι μεν το βιβλίο ξεκινά με τον φόνο της Στέλλας Γιαμπουρά, αλλά ο φόνος δεν αποτελεί ένα συμβάν αποκομμένο από το κοινωνικό πλέγμα, όπως οι φόνοι στα κλασικά αστυνομικά μυθιστορήματα της Αγκάθα Κρίστι. Αντιθέτως, με αφορμή τη δολοφονία, διεισδύουμε στα άδυτα της ελληνικής κοινωνίας, εκεί όπου υπάρχουν άνθρωποι που προσπαθούν να κολυμπήσουν σ’ έναν κόσμο διαφθοράς και πτώσης. Κάπως έτσι, στην ιστορία μας εμπλέκονται ηθοποιοί, σκηνοθέτες, δημοσιογράφοι και πολιτικοί με αποτέλεσμα να δημιουργείται η ατμόσφαιρα ενός θρίλερ που αποκαλύπτει τη σκοτεινή πλευρά πίσω από όσα μας κρύβουν τα λαμπερά φώτα του θεάτρου και της τηλεόρασης.
Πώς φαντάζεστε την «Ψυχίατρο με την έκτη αίσθηση» στο μέλλον;
Κατ’ αρχάς να αποκαλύψουμε πως ετοιμάζεται το δεύτερο μέρος της Ψυχιάτρου, καθώς εάν κάποιος διαβάσει το βιβλίο θα καταλάβει πως τελειώνει, αφήνοντας ένα βασικό ερώτημα ανοικτό. Αυτό θα απαντηθεί στο δεύτερο βιβλίο της σειράς. Παράλληλα, εκπονούνται συζητήσεις για να κάνει η «Νεφέλη Στάη» τα πρώτα της βήματα και στη μικρή οθόνη. Ας της ευχηθούμε το καλύτερο!
Πώς συνδυάσατε την επιστήμη σας, με τη συγγραφή βιβλίων και πώς αυτό το οραματίζεστε και στο μέλλον;
Ως Φιλόσοφος και Υπνοθεραπευτής έχω το πλεονέκτημα να έρχομαι σε επαφή με πολλούς ανθρώπους τους οποίους “ψυχαναλύω” φιλοσοφικά. Όλη αυτή η διαδικασία με βοηθά να δημιουργώ ενδιαφέροντες και αληθινούς χαρακτήρες στα κείμενά μου. Με τον τρόπο αυτό η επαγγελματική μου ζωή τροφοδοτεί τη συγγραφική μου δραστηριότητα. Νομίζω πως στο μέλλον θα δημιουργήσω κι άλλες ιστορίες με ανθρώπους της “διπλανής πόρτας”.
Τι είναι αυτό που σας ενοχλεί στην εποχή μας και ποια η δική σας άμυνα στον φόβο;
Για να είμαι ειλικρινής, έχω αφομοιώσει τόσο βαθιά μέσα μου τα διδάγματα της Στωικής φιλοσοφίας, που είναι αρκετά δύσκολο πλέον να ενοχληθώ έντονα από κάτι που θα δω και θα ακούσω. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν θυμώνω ή δεν στενοχωριέμαι, αλλά βιώνω τα συναισθήματα αυτά στον βαθμό που θεωρώ ότι τους αρμόζει να βιωθούν. Η άμυνα μου απέναντι στον φόβο είναι η μεγάλη αγαπημένη μου, η Φιλοσοφία. Και φυσικά, η σύντροφός μου και οι φίλοι μου.
Αναζητήστε το βιβλίο σε όλα τα βιβλιοπωλεία αλλά και μέσα από το site των εκδόσεων (https://armosbooks.gr/shop/recently-published/recently-published-ad/ekti-aisthisi/ )