ΚΡΙΤΙΚΗ ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΜΠΛΕΤΑ
Ο Κώστας Γραμματικόπουλος είναι ένας συγγραφέας δοκιμασμένος στο ηθογραφικό και πολιτικό ύφος. Παράγει δημιουργήματα, που η εξαιρετική ποιότητα του αισθητικού αποτελέσματος είναι αντίστοιχη αυτής της ιδεολογικής τους φυσιογνωμίας.
Ιδεολογικά αγαθά όπως η ελευθερία, η ισότητα, η κοινωνική δικαιοσύνη και η ειρήνη, βρίσκουν στέγη στα κείμενά του και η έλλειψή τους αναρριχάται στη σκέψη του αναγνώστη, σαν αντανάκλαση της παθητικής θέσης του ανθρώπου στην κοινωνία.
Στην θαυμαστή κουλτούρα της κοπαδοποίησης των «κανονικών ανθρώπων», ο Γραμματικόπουλος επιχειρεί να εισάγει ανατρεπτικά βιταλιστικά πρότυπα που βασίζουν την αρμονική κοινωνική συνύπαρξη επάνω στη διαφορετικότητα.
Στο θεατρικό του έργο «ΖΗΤΩ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ», αναλύει την αποσύνθεση της οργανωμένης κοινωνίας, μέσα από το πρίσμα των οικονομικών κρίσεων, των ολοκληρωτικών πολέμων, της μονιμοποιημένης επανάστασης.
Τέσσερις ήρωες και μία Μαγδαληνή μπαίνουν στη μηχανή του χρόνου για να συναντηθούν όχι σε μία σύνοδο κορυφής, αλλά σε ένα κρυφό σχολειό επαναθεμελίωσης των αποθεμελιωμένων αξιών.
Τέσσερις επαναστάτες και μία ερωμένη συμφιλιώνουν την ανάγκη για τη συντήρηση της ζωής με την ανάγκη της καταστροφής που κυρίαρχο σκοπό έχει να ξαναφέρει οτιδήποτε ζωντανό στην αρχέγονη του μορφή.
Ο bon sauvage, ο ευγενής άγριος, αποκτά σάρκα και οστά για να γεννήσει πάλι τον Θεό που βρίσκεται μέσα του.
Ο Χριστός καταγγέλλει τον αιώνα που σκότωσε τον άνθρωπο.
Ο Τζίμυ Χέντριξ τον πολιτισμένο άνθρωπο που δημιούργησε τον αιώνα των φονιάδων.
Ο Τσε Γκεβάρα καταγγέλλει τις θεότητες της ανισότητας, της αδικίας, της φτώχειας και της εξαθλίωσης του ανθρώπου.
Ο Ντοστογιέφσκι καταγγέλλει το προκρούστειο δέσιμο του ανθρώπου από την ίδια του τη ζωή.
Και η Σκιά, αυτός ο αόρατος νους, δοκιμάζει την αλήθεια τους, την αυθεντικότητά τους, καθώς η κοινωνική εξέλιξη τούς κάνει να μοιάζουν με μνήματα γεμάτα ξεπερασμένες αλήθειες και ξεπερασμένες αξίες.
Βλέπεις, η αριθμητική πρόοδος, που δεν υπακούει στους νόμους της Πανανθρώπινης Ανάπτυξης, ρευστοποιεί είτε Θεό είτε Άνθρωπο σε αξία προβληματική και απροσδιόριστη.
Η ιστορική ζωή του ανθρώπου τεκμηριώνεται μόνο μέσα από την ελευθερία του και τα δράματα που προσελκύει για να την εξασφαλίζει.
Μοναδική πηγή αξιών, είναι η δύναμη της ελευθερίας που επιτρέπει στην ανθρώπινη ύπαρξη να αμφισβητεί αυτό που την υπερβαίνει, και έτσι να ξεπερνά τον εαυτό της.
Ο θάνατος του Θεού έρχεται για να την γονιμοποιήσει να τον γεννήσει πάλι, μέσα στα μάτια και τ’ αυτιά ενός εμπορικού κόσμου που παραδόθηκε στη φθορά των αριθμών.
Αυτή είναι και η κεντρική αντίσταση του έργου του συγγραφέα, απέναντι στο παραμορφωτικό δίκαιο που επιβάλλει το παράνομο συμφέρον των λίγων στην κοινή μάζα, που δεν αποτελεί τίποτε άλλο παρά ένα παθητικό άθροισμα πολλών…
Αυτός είναι ο Χριστιανισμός του Ντοστογιέφσκι, που γεμάτος Αγάπη και Γνώση από τα παθήματα έρχεται να ανασύρει τον Άνθρωπο από το Μηδέν στο οποίο έχει επιστρέψει και να τον ενεργοποιήσει να χτίσει τη γέφυρα από την Κάθαρση στην Αναγέννηση, στο Μέλλον, στο «ΖΗΤΩ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ».
Το έργο «ΖΗΤΩ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ», θεωρώ ότι είναι ένα πολύ σημαντικό θεατρικό δημιούργημα, που στόχο έχει να μεταφέρει την πολιτική φιλοσοφία σε απλό διάλογο χαρακτήρων, προκειμένου οι πιο αιματηρές αυταπαρνήσεις και επαναστάσεις να αποτελέσουν αντικείμενο προβληματισμού και συζήτησης για τη βελτίωση της κοινωνικής πραγματικότητας μέσα στην οποία ζούμε και αναπνέουμε.
Παναγιώτα Μπλέτα – Συγγραφέας/Διανοήτρια