ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΜΠΛΑΣΤΡΟΠΟΥΛΟΥ
ΓΡΑΦΕΙ Η ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΜΠΛΑΣΤΡΟΠΟΥΛΟΥ
«Ω! αδιάφορε θεατή περαστικέ κρίνε με επιείκεια τούτο το έργο
που με Ποίηση ανομοιοκατάληκτη μοιάζει».
Έχει σημασία ο χρόνος δημιουργίας του;
Αδαής περί της δύναμης της ηφαιστειακής ανάσας, πλησίασα.
Έκρηξη… από πού άντλησε την έμπνευση;
Με αυστηρή κριτική ματιά και διάθεση…
για την ικανότητα του καλλιτέχνη.
Αιχμηρά τρίγωνα, αμφίσημες πυραμίδες,
άναρχα σχήματα, ανυπάκουα χρώματα,
τόσο τακτικά, όμορφα δομημένα αγγίζονται με το χαρτί.
Πνευματικός οίστρος σε έκρηξη χρωμάτων,
αυθάδικα με τραβά σε μαγικές διαδρομές
των θεών και των δαιμόνων της μυθολογίας.
Το έντονο που αποπνέει ο πίνακας καταφέρνει
να μεταφέρει συναισθήματα μυστηρίου,
αναζήτησης και βαθιάς ενδοσκόπησης.
Πόσο αχανής είναι η γυναικεία σκέψη,
ένας λαβύρινθος γοητείας…
και τρέλας.
Κινείται σαν το κύμα, ξεχύνεται σαν λάβα…
Οι αισθήσεις σε συνεργασία προκαλούν διέγερση
και ωραίες σκέψεις.
Πώς έσμιξαν τα τρίγωνα, τα χρώματα, στη δίνη του Χρόνου
σαν ερωτευμένα βλέμματα;
Ζωγραφική σύνθεση που έχει θεατρική μορφή με υπόθεση
και δράση χωρισμένη σε σκηνές… εποχές…
Πρόσωπα; Τι λες; Λείπουν τα πρόσωπα;
Μην ξεχνάς ότι η επεξεργασία της οπτικής εικόνας γίνεται
στον εγκέφαλο. Άρα;
Ο εγκέφαλος αποφασίζει τι είναι αυτό που βλέπεις.
Άκαιρος εντυπωσιασμός;
Τι δουλειά έχω εγώ με τον πίνακα αυτόν;
Αντιστέκομαι.. Απαρνιέμαι τη δύναμή του..
πριν στην γοητεία του υποκύψω…
«Στάσου! Μην Φεύγεις!»
Οι ματιές μου πανικόβλητες γύρισαν σε αυτόν…
Συναντήθηκαν με εκείνη την έκκληση της λάβας
που γοργοπόδισε ξεφεύγοντας απ’ της Ψυχής
τ’ ανήλιαγα τα βάθη και με λαγνεία περισσή
εποίκησε την Ψυχή μου.
Μηρυκάζω χρώματα, σχήματα,
Μνήμες αρχέγονων ερώτων,
Λαξεύω λέξεις…
Αποστάζω νοήματα.
Η Λάβα θύμωνε – ηρεμούσε
σε μια ηδονική ροή, ελκυστικές οι καμπύλες,
ελευθεριακής επιλογής ως κραυγή αγωνίας
ίσως και απόγνωσης.
Πτώση των θεών!
Κάποιες φορές, νομίζεις πως υπάρχουν στιγμές….
Στιγμές που τις σπαταλάς με απατηλή ασφάλεια….
Και βάφεις με χρώματα, με προθυμία και μεγάλη ευελιξία
την εξεγερμένη Ψυχή, την εξαπατημένη..
τα θεμέλια του στερεώματος….
Έκρηξη
Έμπνευση
Εμπειρία
Ερμηνεία
Ζωγραφική
Ω! Καλλιτέχνη…
Μην καυχηθείς για την ευκολία της κατάκτησής σου.
Ήμουν χαρούμενη γιατί ταίριαξε απόλυτα
με την έκρηξη των συλλογισμών μου.
Και τι είναι η Τέχνη;
Ένας οργασμός δίχως τέλος…
Μία προσωπική εξέλιξη μέσα από τα μάτια των άλλων…
Μία δημιουργία….
Μία λαχτάρα πνευματική όσο και σωματική…
Ο ενθουσιασμός που αγγίζει τα όρια της παράνοιας…
Μην είναι Έρωτας;
Έρωτας Ψυχών…
Μια αμοιβαία Λύτρωση…
Fragmenta από το κείμενο «Έκρηξη»
Εμπνευσθέν από το έργο του Dimitris Talaganis
*Πρώτη δημοσίευση στο Books and Style: 12/1/2020