ΑΛΙΚΗ ΤΣΙΑΤΑ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΙΚΗ ΤΣΙΑΤΑ
Και να ‘μαι πάλι εδώ, να προσπαθώ όλη μέρα να φτιάξω τη λίστα της νέας χρονιάς. Ναι, είναι η λίστα που κάνω με όλα τα θέλω, τους στόχους και τις επιθυμίες μου που θα μου δώσουν δύναμη να πορευτώ για άλλον ένα χρόνο. Κοιτάζω το χαρτί μπροστά μου και είναι άδειο, όπως το άδειο μου μυαλό. Μα πού πήγε η αισιοδοξία μου; Αυτά τα όνειρα που κάνω κάθε χρόνο τέτοια μέρα, γιατί τώρα δεν λένε να εμφανιστούν;
Το μάτι μου πέφτει στη λίστα των επιθυμιών μου που είχα γράψει πριν από έναν ακριβώς χρόνο και που είχα κολλήσει με ένα μαγνητάκι στο ψυγείο. Τρομάζω με αυτά που διαβάζω και με τον απολογισμό που αυτόματα κάνω.
Έγραφα τότε…
Θέλω να είμαι όσο πιο κοντά γίνεται με την οικογένειά μου.
Θέλω να έχω γύρω μου τους φίλους μου και να απολαμβάνω τη συντροφιά τους.
Θέλω να κάνω πολλά ταξίδια.
Θέλω να έχω την υγεία μου.
Ναι, είχα βάλει την υγεία τελευταία. «Εύχομαι υγεία» λέγαμε οι περισσότεροι αλλά δεν το λέγαμε από την καρδιά μας, ίσως γιατί τη θεωρούσαμε δεδομένη. Και να που μέσα σε ένα χρόνο, η λέξη αυτή απέκτησε άλλο νόημα. Έγινε σκοπός και πολύτιμο αγαθό. Μέσα σε ένα χρόνο όλες οι προηγούμενες επιθυμίες μου γκρεμίστηκαν.
Πόσο κοντά είμαι στην οικογένειά μου; Δέκα λεπτά δρόμος είναι, όμως δεν μπορώ να τους δω. Πρέπει να μένω κλεισμένη στους τέσσερις τοίχους, «για το καλό μου», που λέει και το τραγούδι. Και όσο και να προσπαθεί να μου προσφέρει λύση η τεχνολογία, δεν μπορεί να αναπληρώσει την αγκαλιά και το φιλί των παιδιών μου.
Πού πήγαν οι φίλοι μου; Που είναι η συντροφιά τους με καφέ στην πλατεία; Πού είναι οι βόλτες στο Θησείο και τα γέλια μας με σουβλάκια στο σαλόνι μου; Κι εδώ η τεχνολογία ήρθε να βοηθήσει και να ανταλλάσσουμε μια ξερή καλημέρα μέσω facebook… «για το καλό μου».
Εκείνο το ταξίδι που είχα προγραμματίσει, ακυρώθηκε. Ας είναι καλά η Aegean που μου επέστρεψε τα χρήματα. Όμως κανένας δεν λέει να μου επιστρέψει τα όνειρα που είχα κάνει γιατί πρέπει να μείνω στον τόπο μου… «για το καλό μου».
Μα πού πήγε η ελευθερία μου να βγω στο δρόμο, να πιαστώ χέρι-χέρι με τους ανθρώπους και να τους αγκαλιάσω; Γιατί για φιλί δεν γίνεται συζήτηση… Τώρα πρέπει να συμπληρώνω δηλώσεις και να στέλνω μηνύματα κάθε φορά που θέλω να βγάλω τον σκύλο βόλτα.
Χάθηκε η υγεία και χάσαμε τη γη κάτω από τα πόδια μας. Γι’ αυτό κι εγώ το πήρα απόφαση. Η λίστα μου για τον καινούργιο χρόνο δεν θα είναι λίστα. Όχι, δεν θα μπω ξανά του χρόνου τέτοια μέρα, στο τρυπάκι να μελαγχολώ για ότι δεν έγινε ή δεν πήγε καλά.
Σκύβω πάνω από το άδειο χαρτί και γράφω με μεγάλα κεφαλαία γράμματα, σαν να θέλω να φωνάξω: ΘΕΛΩ ΥΓΕΙΑ. Το στερεώνω με το ίδιο μαγνητάκι στο ψυγείο… ενώ βάζω στο YouTube το τραγούδι «για το καλό μου» και σκέφτομαι ότι πρέπει να διαφυλάξω το μυαλό μου.
Καλή Χρονιά!