ΑΛΙΚΗ ΤΣΙΑΤΑ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΚΑΣΤΙΚΟ ΑΛΙΚΗ ΤΣΙΑΤΑ
Σου το είχα πει να προσέχεις σ’ αυτή την πολυκατοικία που ήρθες.
Δεν τους ξέρεις και κυρίως δεν σε ξέρουν. Μπορούν να βγάλουν εύκολα τα συμπεράσματα που θέλουν για να ταΐσουν την άρρωστη περιέργειά τους και να σου κολλήσουν και μια ταμπελίτσα διόλου κολακευτική, έτσι, για να σε μειώσουν προκειμένου να αισθανθούν εκείνοι ανώτεροι. Και όλα αυτά μπορούν να τα κάνουν χωρίς να τους δώσεις το παραμικρό δικαίωμα, πόσο μάλλον αν κάνεις το λάθος και τους δώσεις μια στάλα τροφή. Ε, λοιπόν, εσύ τους την έδωσες!
Μπορώ να σε ρωτήσω γιατί ο κύριος στον τέταρτο σε κοίταξε… λιγωμένος τις προάλλες; Ο άλλος κύριος, από τον πρώτο, γιατί σου είπε ότι είναι στη διάθεσή σου «για κάθε μαστόρεμα στο σπίτι»; Σήμερα στο ασανσέρ, γιατί η κυρία Σούλα γύρισε την πλάτη στην καλημέρα σου και έκανε ότι έφτιαχνε τα μαλλιά της στον καθρέφτη χωρίς να σου δώσει σημασία; Γιατί όλοι αυτοί οι γείτονες που σε υποδέχθηκαν με χαμόγελα και ευγένεια, μέσα σε λίγο διάστημα άλλαξαν συμπεριφορά, έγιναν απόμακροι ή και ενοχλητικοί αφήνοντας πονηρά υπονοούμενα;
Θα σου πω. Φταίει ο Μήτσος.
Ναι, αυτό το όμορφο και μαλλιαρό σκυλάκι που υιοθέτησες πριν δύο μήνες, είναι η πέτρα του σκανδάλου. Δεν λέω, είναι χαρτωμένος, παιχνιδιάρης, δεν κάνει ζημιές όταν λείπεις και παίζει ήσυχος με τα παιχνίδια του. Έκανες πολύ καλά που τον πήρες γιατί, κακά τα ψέματα, είναι πολύ καλύτερη συντροφιά από κάποιους ανθρώπους και όταν σε κοιτάζει στα μάτια, εσύ με το δίκιο σου λιώνεις από συναισθήματα αγάπης. Γιατί λοιπόν να φταίει ο Μήτσος για την αλλαγή συμπεριφοράς των συγκατοίκων σου στην πολυκατοικία;
Γιατί τον λένε Μήτσο. Χάθηκε να τον ονομάσεις Ρεξ, Αζόρ ή κάτι παρόμοιο τέλος πάντων; Πώς σου ήρθε και τον ονόμασες Μήτσο… απορώ!
Για να μην σε κουράζω με σκέψεις που το φτωχό σου το μυαλό αδυνατεί να κάνει, σου εξηγώ.
Βάζεις τον Μήτσο στην μπανιέρα για να τον πλύνεις. Εκείνος δεν είναι και τόσο πρόθυμος γι’ αυτήν τη διαδικασία. Χοροπηδάει ή αρχίζει τα παιχνίδια και τις χαρές. Εσύ δεν έχεις δώσει σημασία στο ανοιχτό παράθυρο του μπάνιου που βλέπει στον φωταγωγό και μιλάς στον Μήτσο. Έχεις προσέξει τι φράσεις του λες και μάλιστα με δυνατή φωνή;
Μήτσο, κάτσε φρόνιμος…
Μήτσο, μη με πιτσιλάς…
Μήτσο, σταμάτα σε παρακαλώ…
Μήτσο, μη με γλύφεις…
Και στο τέλος συμπληρώνεις ενώ τον σκουπίζεις με την πετσέτα του: «Πώς μοσχομυρίζει το αγόρι μου!»
Σκέψου, λοιπόν, ν’ ακούνε αυτά τα λόγια από τον φωταγωγό, διαμερίσματα σε πέντε ορόφους. Τι περιμένεις να σκεφτούν οι άνθρωποι; Όχι, πες μου, εσύ αν ήσουνα στη θέση τους, τι θα σκεφτόσουν;
Να λοιπόν πώς σου βγαίνει το όνομα και αρχίζουν να κάνουν ανήθικα όνειρα τα αρσενικά πέντε ορόφων. Οι δε οι γυναίκες τους, με το δίκιο τους θέλουν να σε ξεμαλλιάσουν.
Αν θέλεις να αποκατασταθεί το καλό σου όνομα φρόντισε να μάθουν όλοι εδώ μέσα ότι ο Μήτσος είναι ο σκύλος σου. Σκέψου με ποιον τρόπο θα το κάνεις αυτό και σύντομα, γιατί όπου να ʼναι δεν θα μπορείς να μπεις με ασφάλεια στο ασανσέρ και θα σου χτυπάνε την πόρτα κάποιοι παραμελημένοι σύζυγοι για να σου προσφέρουν τη συντροφιά τους. Άντε να δούμε μετά πώς θα ξεμπερδέψεις.
Γιατί, στον κόσμο που ζούμε αγάπη μου, το μόνο που μας έχει απομείνει είναι το καλό μας όνομα στην κοινωνία. Ε, μην το χαλάσουμε ΚΑΙ αυτό!
Το άρθρο πρωτοδημοσιεύθηκε στις 28/11/2018.