ΑΛΙΚΗ ΝΑΣΣΗ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΙΚΗ ΝΑΣΣΗ
Έχουν πάρει θέσεις.
Γύρω από την λαιμητόμο, γυναίκες, άνδρες και μικρά παιδιά, αδημονούν να δουν τη λεπίδα να πέφτει. Το κεφάλι να κυλιέται στο χώμα, το ακέφαλο σώμα να σπαρταρά μπροστά στα πόδια τους, για να το κλωτσήσουν, όπως το σκοτωμένο φίδι.
Ουρλιάζει ο όχλος κάτω από το ικρίωμα. Περιμένουν να δουν τα πόδια να τινάζονται στον αέρα, την ψυχή να παραδίδεται στον Θεό που επικαλούνται, για να δικαιολογήσουν το έγκλημά τους και την συνενοχή τους σ’ αυτό.
Ωρύεται το πλήθος στις κερκίδες των σταδίων, στις μονομαχίες και τις ταυρομαχίες του αίσχους. Περιμένουν κι αυτοί να δουν το δάχτυλο να δείχνει το χώμα, να καμαρώσουν τον οπλισμένο ήρωα απέναντι σε ένα άοπλο, ανυπεράσπιστο ζώο.
Κλεισμένοι στα ζεστά τους σπίτια, οι σύγχρονοι Κόμοδοι ακούν τα ποπ κορν να κροτούν σαν τις οβίδες και τις βόμβες που χτυπούν ανελέητα πόλεις και αμάχους και χειροκροτούν με ενθουσιασμό μπροστά στις τηλεοράσεις τους.
Με τον ίδιο ενθουσιασμό που χειροκροτούσαν, όταν σε παγκόσμια προβολή παρακολουθούσαν τον απαγχονισμό του Σαντάμ Χουσείν και το λυντσάρισμα του Καντάφι…
Βλέπουν τις μητέρες με τα μωρά στην αγκαλιά μέσα στο κρύο, το κύμα της προσφυγιάς, και νιώθουν τη χαιρεκακία της εκδίκησης για την προσφυγιά των δικών τους λαών.
Ανυπομονούν τόσες μέρες να δουν το τέλος του έργου.
Εξοργίζονται με τους ελεύθερους πολιορκημένους και την αντίστασή τους.
Βιάζονται να ξεδιψάσουν τις αποτυχημένες άδειες ζωές τους, με το αίμα μικρών παιδιών και ενός λαού που πράττει το αυτονόητο, να υπερασπίζεται την πατρίδα και την ελευθερία του.
Επικαλούνται την ειρήνη προσχηματικά, όχι, όταν εισέβαλε το ίνδαλμά τους, αλλά με τους δικούς του όρους, όταν ο λαός αντιστέκεται- πώς τολμά άλλωστε;
Και πώς τολμούν να θέλουν κάποιοι να τους στερήσουν αυτή τη χαρά, να καμαρώσουν τον «ηγέτη» τους «νικητή» των αδυνάμων!
Είναι η μόνη, άλλωστε, ικανοποίηση και χαρά στην θλιβερή ύπαρξή τους.
Βρυκόλακες της ανθρωπότητας, ζόμπι της Ιστορίας και του 21ου αιώνα, οι ήρωες σας χαιρετούν και ετοιμάζονται να σας χαρίσουν το αιματοβαμμένο τέλος που με τόση ανυπομονησία περιμένετε.
Το αίμα θα ρέει άφθονο, θα πιείτε και θα χορτάσετε, γιατί αυτό είναι η δύναμή σας, για να συνεχίσετε τις πεθαμένες ζωές σας…
Χαίρε της ανθρωπότητας το απύθμενο τέλμα…