ΠΟΙΗΜΑ ΚΑΙ ΣΚΙΤΣΟ: ΝΙΚΟΣ ΡΑΦΑΗΛΙΔΗΣ
Τον δρόμο μου τον έκλεισα, μην έρθεις να με δεις,
σαν φτάσεις στα διόδια κλεισμένα θα τα βρεις
Κι αν είχες περιθώριο μ,...
ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΙΩΤΑ ΚΛΟΥΤΣΟΥΝΗ
Νοιώθω να χάνω το βήμα μου.
Λες και περπατώ σε κινούμενη άμμο.
Θα πέσω...
Φοβάμαι.
Πάλι θα πέσω.
Και θα γελούν γύρω μου.
Θα με κ...
ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΚΑΤΣΙΚΟΓΙΑΝΝΗ-ΜΠΑΣΤΑ
Φώλιασαν τ’ αηδόνια στο μπαλκόνι μου,
ήχοι γλυκόλαλοι τραγουδούν μια καινούργια εποχή.
Κλώνοι τείνουν στον ουρανό τη φυλλ...
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΜΠΑΣΤΑ
Ας αφήσουμε τις ανάσες μας
να κοιμηθούν στα πούπουλα του πόθου
που σφυρίζει και μας αγκαλιάζει
και του ιδρώτα που τρέχει μυρωμένος
...
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΜΠΑΣΤΑ
Θέλω να μιλήσω για μιαν άνοιξη.
Μιαν άνοιξη που μας πλήγωσε και πληγώσαμε.
Για έναν καμβά από μυρωδιές, υπέροχα χρώματα και φως, π...
ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΜΠΑΣΤΑ
Έδωσα τις μάχες του κόσμου,
της καρδιάς, της ψυχής
Πολέμησα όλες τις θάλασσες,
φιλιώθηκα με τ’ απανέμι,
για να πάω ψη...
ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΙΚΟΛ ΚΟΥΡΟΜΙΧΕΛΑΚΗ
Επιστρέφω
στον κόσμο των παιδιών.
Εκεί βρίσκω
την χαμένη ζωντάνια.
Λαμπερά τα βλέφαρα
και η καρδιά,
καθώς λιγοστά
το μούχρ...
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΚΑΤΣΙΚΟΓΙΑΝΝΗ-ΜΠΑΣΤΑ
Σε μιαν εποχή παραισθήσεων, μέσα από τις κρύπτες ενός άρρωστου νου, το συναίσθημα σε κάνει άνθρωπο, σε κάνει να ζεις, το...
ΠΟΙΗΜΑ ΚΑΙ ΣΚΙΤΣΟ: ΝΙΚΟΣ ΡΑΦΑΗΛΙΔΗΣ
Πώς να μπορέσω να στο πω
αυτό που έχω νιώσει,
μοιάζει σαν πλάσμα του μυαλού
που με έχει πια στοιχειώσει.
Στα χρόνια π...
ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΙΩΤΑ ΚΛΟΥΤΣΟΥΝΗ
Κι αυτές οι αγκαλιές μας...
Ποιος τις ζήλεψε;
Πίσω από τις οθόνες πια μιλάμε.
Μοιράζουμε ελπίδες για ένα μέλλον.
Στ' αγκάθια όλο ξ...
