JOHN DOE
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΑΡΒΑΝΙΤΟΠΟΥΛΟΥ
Πανηγύρια σαδισμού είναι εύκολο να κάνει κανείς. Ο σαδισμός σου θα συναντήσει κάπου τον σαδισμό του άλλου, και κάποιον θα βρείτε πού σας εμποδίζει, κάποιος θα μπει στη σούβλα για γύρισμα. Είμαστε θηλαστικά και το «καταβροχθίζω» το ξέρουμε φυλογενετικά, χωρίς να κουραστούμε.
Κάθε πισώπλατο κατηγορώ είναι πραξικόπημα, μια εισβολή που στερεί τους χώρους. Κάθε κατηγορώ είναι μια μορφή επιθετικότητας, ένας φόνος σε επίπεδο ψυχής. Κάθε συμπέρασμα σκοτώνει την ερώτηση, κλείνει τον χώρο, στριμώχνει πνίγει, αφανίζει.
Από την άλλη, κάθε ερώτηση, ανοίγει πόρτες, ανοίγει διάλογο, εκφράζει ενδιαφέρον προς τον άλλον, του δίνει θέση, του δίνει χώρο ύπαρξης. Κάθε διερεύνηση, ανοίγει παράθυρο, κάνει διάλογο με το φως. Τι όμορφο να απλώνουμε αληθινά το χέρι!
Είναι εύκολο να αφήσεις την ναρκισσιστική παντοδυναμία σου να σκοτώσει ό,τι ενοχλεί την εξουσία της, να αντικαταστήσεις το ερωτηματικό από την τελεία, να αποφασίζεις αντί να αναρωτιέσαι, να υποτιμάς και να κλέβεις την υπόληψη του άλλου, αντί να ξεβολεύεσαι από τον καναπέ της θέσης σου και να λαμβάνεις νέες λήψεις αντίκρυ σου, δηλαδή να «αντιλαμβάνεσαι» τον άλλον.
Μην μιλάς να σε χαρώ για τους αυταρχικούς, όταν η δικτατορία είναι μόλις εντός σου, όταν η μονομέρειά σου στήνει ικριώματα, όταν δεν αντέχεις τον διάλογο, την πρόσκληση, «το ανοιχτό», και προτιμάς τον φασισμό του κουτσομπολιού.
Και είναι εύκολο να ντύσεις τη ναρκισσιστική παντοδυναμία σου με το τσίτι τού «όλοι μαζί συμπορευόμαστε». Και να που πάλι, πίσω από τις ωραίες λέξεις, πίσω από τις μεγάλες ιδέες, κρέμονται τα κουρέλια τού «ακολουθείτε αυλικοί» και δοξάστε με, στην ανάγκη θα σας επαινέσω λίγο για να σας ενθαρρύνω να ταϊσετε το εγώ μου, δηλαδή να με παραδεχτείτε. Αν θες λοιπόν τη μαύρη αλήθεια, συχνά το πανό των μεγάλων ιδεών το στηρίζει το κοντάρι του ναρκισσισμού σου. Αυτό υψώνεις κι ας βάζεις μπροστά τα κεφαλαία γράμματα μιας ωραίας λέξης. Δεν έχεις μεγάλη διαφορά από την κυριούλα που γεμίζει το χρονολόγιό της με selfies, απλά τα πέντε παραπάνω γράμματα που έμαθες, σε βοηθούν να ντύνεις λίγο το γυμνό καλώδιο της μεγαλομανίας σου πιο έξυπνα.
Μην μιλάς για ανθρωπισμό, τέχνη και μεγάλες αξίες -δηθενιά- όταν τον άλλον προκειμένου να τον ξεφορτωθεί η ματαιοδοξία σου, τον χώνεις στα κόκκινα λασπόνερα πέντε τόνους αργότερα από τη στιγμή που του έδινες το χέρι…
Πρέπει πρώτα να αντέχεις την πραγματικότητα του διπλανού σου, να μη βιάζεσαι να κανιβαλίσεις την αξία του και να καταβάλεις τον χώρο του, να μην τον κατηγορήσεις ή να μην τον αντιγράψεις παράνομα, να αντέξεις δηλαδή να υπάρχει δίπλα σου ακέραια, κι έπειτα να προφασιστείς ότι οραματίζεσαι να «αλλάξεις» και να «ομορφύνεις» τον κόσμο.
Αγγελική Αρβανιτοπούλου
MA Clinical Psychology
Αναλύτρια Ομάδας, Ατομική Ψυχοθεραπεία
Τηλ: 690 68 96 684
Site : https://angelikawingysprin.wixsite.com/happy-fellows