ΣΤΕΛΙΟΣ Δ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ ΚΑΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΣΤΕΛΙΟ Δ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ
Στα τρία προηγούμενα θέματα για την Ιερή Καμπαλά, παράθεσα όσο πιο σύντομα και κατανοητά την όλη φιλοσοφία της παραθέτοντας:
-την Δογματική ή Θεωρητική Καμπαλά, που περιέχει τις φιλοσοφικές ιδέες που αντιστοιχούν στη Θεότητα, στους Αρχαγγέλους και στις οντότητες που είναι πιο πνευματικές από τον άνθρωπο. Επίσης αναφέρεται στην ψυχή και στις διάφορες όψεις της, στην προ-ύπαρξη, στη μετενσάρκωση και στους διάφορους κόσμους, αυτούς που αποκαλούμε στη μεταφυσική «πεδία ύπαρξης».
-την Πρακτική Καμπαλά, που μας δίνει μια αλληγορική και μυστικιστική ερμηνεία της Παλαιάς Διαθήκης, μελετώντας κάθε φράση και κάθε γράμμα. Μας διδάσκει τη σχέση μεταξύ των γραμμάτων και των αριθμών και τον τρόπο της αλληλοσχέτισής τους. Μας δίνει τις αρχές της Γκεμάτρια, του Νοτάρικον και της Τεμουρά. Τον σχηματισμό και τις χρήσεις των θείων κι αγγελικών ονομάτων σαν φυλακτών. Επίσης τον σχηματισμό των Μαγικών Τετραγώνων, όπως κι ένα πλήθος διδασκαλιών που αποτελούν τη βάση της Μαγείας.
Επίσης θα μπορούσαμε να πούμε ότι υπάρχει και η Καμπαλά του Διαλογισμού, όμως σ’ αυτό το θέμα δεν θα αναφερθώ αφού ο διαλογισμός είναι προσωπική υπόθεση του καθενός μας.
Σ’ αυτό το τελευταίο θέμα, θα προσπαθήσω εν συντομία να παραθέσω μετά το Θεό, τους Αγγέλους και τον κόσμο, τι μας διδάσκει η Καμπαλά για τον άνθρωπο και την ανθρώπινη ψυχή ή το Εγώ.
Όπως έχω πει και προσπάθησα να εξηγήσω στα προηγούμενα κεφάλαια-θέματα, το Δόγμα των εκπορεύσεων δέχεται πάντα την εκδήλωση του Υπέρτατου Πνεύματος σε διαδοχικά στάδια θεωρώντας ότι το Υπέρτατο Πνεύμα, ο ΘΕΟΣ που όλοι πιστεύουμε, υφίσταται και υπάρχει σε όλα τα Πεδία. Οι Δέκα Σεφιρώθ συμπυκνώνουν τις ενέργειές τους σε ένα Τετραμερές σύνολο Πεδίων, που αποτελείται από Τρία Πνευματικά Πεδία και ένα Πεδίο Αντικειμενικότητας ή όπως καλύτερα θα έλεγα, το Πεδίο της Ύλης. Η κάθε μία από τις Δέκα Σεφιρώθ και το κάθε ένα από τα Τέσσερα Πεδία, συνεισφέρουν μόα ουσία, όπου η κάθε ουσία στο σύνολό της κι όλες μαζί σε διαφορετικές αναλογίες αποτελούν τον Άνθρωπο. Στην αρχή να αναφέρω αυτό που διδάσκει η επιστήμη ως τον «Αρχέτυπο Άνθρωπο», που οι Καμπαλιστές αποκαλούν «ΑΔΑΜ ΚΑΔΜΟ», που είναι ο Πρωταρχικός Άνθρωπος. Τα διαδοχικά στάδια της ύπαρξης αυτού του τύπου Ανθρώπου, διασχίζουν τις εποχές μέσω μιας καθοδικής κλίμακας, προσφέροντας στο άτομο κάθε είδους εμπειριών και στη συνέχεια περνούν μια ανοδική πλέον κλίμακα μιας καινούργιας ανάπτυξης, μέχρι να κατορθωθεί η ανθρώπινη τελείωση και η τελευταία ένωσή του με το Θείο, που είναι πλέον ο καρπός της εξαγνισμένης Ψυχής που έχει πια τελειώσει το ταξίδι της.
Όπως μας διδάσκει η Παλαιά Διαθήκη, ο Άνθρωπος ήταν η τελευταία λέξη της Δημιουργίας. Ο Άνθρωπος ήταν σταδιακά η σύνθεση όλων των μορφών, γι’ αυτό και ξεπέρασε σε ικανότητες ακόμα και τους Αγγέλους. Αυτός ο πρώτος άνθρωπος δεν είχε σώμα, ούτε υλικό περίβλημα. Ο Αδάμ και η Εύα ήταν ντυμένοι με αιθερικές μορφές και επ’ ουδενί δεν υπόκεινταν σε ορέξεις και πάθη. Κατοικούσαν μέσα στο Φως, στον κήπο Αϊντίν, ή όπως αποκαλούμε πλέον αυτό τον χώρο, «Κήπο της Εδέμ», ένα χώρο ευδαιμονίας και ειρήνης. Ο άνδρας και η γυναίκα δημιουργήθηκαν ως ένα «Ανδρόγυνο» πριν την κάθοδό τους στον κόσμο… Καθώς όμως ενσαρκώθηκαν, διαχωρίστηκαν σε φύλα μετά την ανυπακοή τους στην πρώτη εντολή και τότε ο Δημιουργός τους ενέδυσε με δερμάτινους χιτώνες. Δηλαδή τους έδωσε υλικά σώματα, όπου με αυτά ένιωσαν την ανάγκη για τροφή και πάθη, όπου τα πάθη τους οδήγησαν σε «επαφή», με αποτέλεσμα τη δημιουργία μια ολόκληρης σειράς από γήινα σώματα.
Ο άνθρωπος όμως και στην υλική του πλέον μορφή, δεν έπαψε ποτέ να είναι το αντίγραφο του Θεού επί της γης και η μορφή του σχετίζεται με το Τετραγράμματο του Ιεχωβά (IHVH), κι αν δούμε ένα διάγραμμα των ψηφίων στα Εβραϊκά, το ΓΙΟΝΤ αντιπροσωπεύει το κεφάλι. Το ΧΕ τα χέρια. Το ΒΑΟΥ το σώμα. Και το τελικό ΧΕ, τα κάτω άκρα. (Ζοχάρ ΙΙ 42). Το πρώτο ζευγάρι, μας διδάσκει η Παλαιά Διαθήκη, μπήκε στον πειρασμό από τον Σαμαήλ (την κατώτερη αλληγορική προσωπικότητα των κατωτέρων τάσεων), που δίνει στον άνθρωπο την επιθυμία να δοκιμάσει τη γήινη ζωή, όπου αυτή η γήινη-υλική ζωή παίζει ένα ρόλο στις συνεχείς αλλαγές της δύναμης και της μορφής. Η αλήθεια είναι ότι ενέδωσαν σε αυτόν τον πειρασμό, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι διακινδυνεύουν την καθαρά Ψυχική τους ύπαρξη κι έτσι βυθίστηκαν με τη δική τους θέληση σε υλικές μορφές μπαίνοντας στη χονδροειδή κατάσταση του ΜΑΛΚΟΥΤ.
Έτσι διαχωρίστηκαν από το Σεφιρωθικό Δένδρο, από τις Ανώτερες Δυνατότητες οι οποίες δεν είχαν ούτε ίχνος ύλης… Όπως λοιπόν το κάθε υλικό αλλάζει συνεχώς τη μορφή του, έτσι και τα σώματά τους θα έπρεπε να αλλάξουν. Τα σώματά τους πέθαναν όπως και όλα τα σώματα των ενσαρκωμένων ΨΥΧΩΝ ή ΕΓΩ. Πρέπει να είναι γνωστό σε όλους μας ότι στον θάνατο, η προσωπικότητα περνάει σε μια κατάσταση αδράνειας και στη συνέχεια μια πρόσθετη εμπειρία ζωής ή σε μια σφαίρα τιμωρίας ή σε μια περιοχή ευδαιμονίας. Έτσι, με τις γήινες μορφές τους οι άνθρωποι γέννησαν σώματα σαν τα δικά τους κι ο Θεός έστειλε άλλες ψυχές να ενοικήσουν σε αυτά για να δοκιμάσουν τη γήινη ζωή και να περάσουν μια δοκιμασία εξαιτίας της οποίας θα μπορούσαν να ξεπέσουν κι αυτής ή να ανέβουν για να κερδίσουν την αρχική χαμένη κατάσταση του ανθρώπου και να ανυψωθούν μέσω των Σεφιρώθ και να ενωθούν ξανά με τη Θεία Ουσία. Ας δούμε ξανά στα πρώρτ τρία θέματα πώς σχηματίστηκαν πρώτα το Σεφιρωθικό Στέμμα κι έπειτα η Χόκμαχ, η αρσενική Δυναμική Αρχή, και στη συνέχεια η Μπίναχ, η Θηλυκή Δυναμική Αρχή. Από την ένωσή τους πρόβαλε το δημιουργημένο Σύμπαν των Αγγέλων και των Ανθρώπων της γης… Αλλά όμως, «όπως επάνω, έτσι και κάτω». Έτσι διαβάζοντας στη Γένεση, βλέπουμε να δημιουργείται πρώτα ο άνδρας, έπειτα η γυναίκα κι απ’ αυτούς, όλοι οι άλλοι. Στη Γένεση θα δούμε με αλληγορικό τρόπο, ότι στον Ουρανό υπάρχει ένα θησαυροφυλάκιο που ονομάζεται ΓΚΩΦ όπου το Άγιο Ον τοποθέτησε όλες τις αρχικές δημιουργημένες Ψυχές ή Εγώ και που συνέχεια θα έρχονται στον κόσμο, μέσα στα έμβρυα που είναι ακόμα στη μήτρα. Έτσι η Ψυχή αναγκάζεται να ενσαρκωθεί και να βυθιστεί στο υλικό πεδίο καταλαμβάνοντας υλικό – γήινο σώμα.
Η Καμπαλά, λοιπόν, μας αποκαλύπτει και μας διδάσκει, ότι τα ΕΓΩ ή ΨΥΧΕΣ έχουν προέλθει από την Πνευματική Πηγή κι ενσαρκώνονται επαναληπτικά μέχρις ότου αποκτήσουν εμπειρία και τελειοποιηθούν για να ενωθούν ξανά με τη Θεία Πηγή: «… Πριν σε μορφώσω εν τη κοιλία σε εγνώρισα και πριν εξέλθης εκ της μήτρας σε ήγιασα. Προφήτην εις τα Έθνη σε κατέστησα» – (Ιερεμίας Α΄ 5).
Τέλος αυτής της πολύ συνοπτικής παράθεσης, πιστεύω ότι έδωσα όσο πιο απλά και κατανοητά το θέμα άνθρωπος, Ψυχή ή Εγώ. Προτρέπω όμως όσοι ενδιαφέρεστε γι’ αυτές τις αλήθειες της Βίβλου, να μελετήσετε προσεκτικά και με τα μάτια της ψυχής σας την Παλαιά Διαθήκη όπου θα ανακαλύψετε όλες τις αλληγορίες της Ιερής Καμπαλά. Οι μεγάλοι Καμπαλιστές της αρχαιότητας δεν έριχναν «τας μαργαρίτας εις τους χοίρους», όπως δίδαξε και ο Ιησούς Χριστός κι εννοούσαν πώς δεν ήταν δυνατόν να δώσουν και να αντιληφθούν οι αμαθείς και οι κακόβουλοι τα μαργαριτάρια της σοφίας, κι ούτε άφηναν ή επέτρεπαν στους βέβηλους να εισέρχονται στον Ναό της Σοφίας, στα Άδυτα των Αδύτων… Ευελπιστώ και εύχομαι ολόψυχα στην έντονη προσπάθεια των σοβαρών μελετητών να μπορέσουν να εισέλθουν στην ανώτερη ζωή του αληθινού Αποκρυφισμού για να μπορέσουν να εισέλθουν και στη Βασιλεία των Ουρανών.
Σημείωση: Εφιστώ την προσοχή όλων στην επικινδυνότητα πειραματισμών σε όσα αναφέρω. Τα παραπάνω καθώς και τα άρθρα που θα ακολουθήσουν, παρουσιάζονται μόνο για ενημερωτικούς σκοπούς. Τα θέματα που παρουσιάζω, είναι αποτέλεσμα μακροχρόνιας μελέτης μου μέσα από πολλά επιστημονικά και μεταφυσικά συγγράμματα και πειραματισμών μου, που συστήνω βέβαια στους αναγνώστες μόνο μελέτη.
*Πρώτη δημοσίευση στο Books and Style: 23/7/2018