ΣΤΙΓΜΗ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΩΑΝΝΑ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ

Έβλεπε
Στο τσιγάρο της τα άστρα
Στο ποτήρι της τη Θάλασσα
Στο τασάκι το Φεγγάρι
Και μια φιγούρα στα σκοτεινά

Ο Θάνατος είναι μονάχα μια στιγμή
Η Ζωή είναι Όλα μέχρι εκεί
Μια ατέρμονη συνάντηση
Με όργανα παράτονα
και αν βρεθεί ο τόνος
ο κοινός…

Ο κόσμος δεν είναι κλεψύδρα
Άσε το χρόνο να τρέχει
και μην τον κυνηγάς
Το άπιαστο της στιγμής
τα πάντα διαφεντεύει
Βούτα στο Άπειρο και χάσου

Και μη ζητήσεις να’ρθει πίσω
η στιγμή. Δε μπορεί.
Την έχει ήδη διαδεχτεί
μια άλλη.
Διάδοχος του χρόνου
Μόνο ο Χρόνος
Κι εσύ υπήκοος
της άχρονης στιγμής.

Με νου κενό
χτίζονται τα όνειρα.

Φεβρουάριος 2019