ΔΥΟ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΜΑΙΡΗΣ ΓΚΑΖΙΑΝΗ

ΑΓΑΠΗ

Γιατί αγάπη μου
όταν εσύ πήρες το χέρι μου στη χούφτα σου
οδήγησες τα βήματα μου
εκεί που η αγωνία ντύνεται τον μανδύα της ευτυχίας
που οι λέξεις καταπίνουν τον ήχο της ανάμνησης
που το χαμόγελο ανιχνεύει τη δροσιά της ανάσας
που οι πεταλούδες περιφέρονται στον αιώνα της γύρης
που τα μύρα λούζουν τα φτερά των αγγέλων
που τα δέντρα καρπίζουν στο θρόισμα των φύλλων
που ο ήλιος δεν στερεύει τις πηγές της άνοιξης
που οι θάλασσες δεν πνίγουν τα όνειρα των ναυαγών
που οι στιγμές δεν καταπίνουν τις στιγμές της μυσταγωγίας
που οι μουσικές δεν χρειάζονται τις νότες του πενταγράμμου
που τα λουλούδια δεν μαραίνονται στην αγκαλιά της νύχτας
που τα βλέμματα εξιστορούν την αλήθεια της ματιάς τους
Εκεί… παράδεισο το λένε…
Ψυχή μου…

ΠΡΟΔΟΣΙΑ
Αν η προδοσία έχει λάμψη είσαι ο ήλιος της
αν η προδοσία έχει ηχώ είσαι η συμφωνία της
αν η προδοσία έχει όσφρηση είσαι το άρωμά της
αν η προδοσία έχει αφή είσαι το βελούδο της
αν η προδοσία έχει γεύση είσαι το νέκταρ της
Εισχώρησε σε κάθε κύτταρό σου
Απόλαυσέ την
Γι’ αυτήν γεννήθηκες
σ’ αυτήν τάχθηκες
από αυτήν δεν θα γλυτώσεις…
θα προδοθείς κι εσύ
Με χαρακίρι της ψυχής
Ψυχή μου…

Books and Style

Books and Style