ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΚΑΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΑΛΙΚΗ ΝΑΣΣΗ

Δεν είναι λίγες οι φορές που ο πρωθυπουργός της χώρας μας αποδεικνύεται κατώτερος των περιστάσεων και ιδιαίτερα επιπόλαιος με τη στάση του σε σοβαρά εθνικά μας ζητήματα με τα εφηβικά «ευφυολογήματά» του.

Αδυνατώ, ωστόσο, να πιστέψω ότι ο διάλογος που φέρεται να διημείφθη μεταξύ αυτού και του βουλευτή της Ν.Δ., Τζαβάρα, είναι πραγματικός, διότι σε αυτήν την περίπτωση θα ήταν τουλάχιστον απαράδεκτο ο υπεύθυνος ηγέτης της χώρας μας να περνάει αυτό το μήνυμα στα παιδιά μας.

Αναδημοσιέυω αυτόν τον διάλογο, όπως δημοσιοποιήθηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης:

«Ηταν η στιγμή που γινόταν λόγος για τον νόμο για την Παιδεία και πόσο αυτός είναι καταστροφικός, όταν ο κ. Τζαβάρας φώναξε στον Πρωθυπουργό: «Τι είδους έρευνα γίνεται στα πανεπιστήμια; Το μόνο που γίνεται εκεί είναι να κατασκευάζουν μολότοφ». Άκουσε τη λέξη μολότοφ ο κ. Τσίπρας και αποφάσισε να απαντήσει με αστειάκι στον κ. Τζαβάρα: «Και τι κακό έχουν οι μολότοφ;». Ο κ. Τζαβάρας απάντησε αμέσως: «Τι κακό; Καίνε κόσμο». Ο κ. Τσίπρας θα πρέπει να επιστράτευσε όλο το χιούμορ του, για να του απαντήσει: «Εξαρτάται σε ποια μεριά είσαι, όταν πέφτουν οι μολότοφ. Εκεί που τις ρίχνουν ή εκεί που πέφτουν;»

Πράγματι, κύριε Τσίπρα, έχει μία διαφορά. Είναι κάτι σαν το παιδομάζωμα και τις παιδουπόλεις της Φρειδερίκης, τα στρατόπεδα Γκούλαγκ και το Νταχάου, τους αγανακτισμένους αριστερούς και τους ακροδεξιούς. Εξαρτάται από ποια μεριά το βλέπεις και με ποιον είσαι, έτσι δεν είναι; Λυπάμαι…

Και σαν το κερασάκι στην τούρτα ήλθε η πρόταση των Σκοπίων για την ονομασία «Μακεδονία του Ίλιντεν». Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας δεν γνωρίζει τι σημαίνει για τη χώρα του το όνομα Ίλιντεν, αγνοεί την Ιστορία, αποδέχεται την ονομασία αυτή κατ’αρχήν και την θέτει ως πρόταση και στους αργηγούς των άλλων κομμάτων, αναμένων την θετική απάντησή τους. Και φυσικά οι άλλοι, πιο διαβασμένοι, την αρνήθηκαν κατηγορηματικά, ως όφειλαν άλλωστε και να πράξουν.

Το να μην γνωρίζει ο πρωθυπουργός την Ιστορία της γειτονικής χώρας, θα προσπαθήσω να το καταλάβω και να το δικαιολογήσω-δεν είναι δα και ιστορικός. Όταν, όμως, αυτή αφορά και τη χώρα μας, είναι υποχρεωμένος να το γνωρίζει και, αν όχι, να ρωτά για να μάθει. Το ότι δεν το έπραξε αποτελεί ένα ακόμη δείγμα της δικής του επιπολαιότητας. Εκτός και αν έπεσε θύμα συμβούλων ιδεοληπτικών, οίτινες και τον παραπληροφόρησαν. Αλλά και πάλι δεν είναι δικαιολογημένος, διότι όφειλε, ως υπεύθυνος αρχηγός κράτους, να αναζητήσει και μόνος την ιστορική αλήθεια…

Και έρχομαι στο θέμα της βίας που ασκήθηκε εναντίον του δημάρχου της Θεσσαλονίκης. Ενός δημάρχου ο οποίος συχνά προκαλεί το κοινό αίσθημα και με ενέργειες και με λόγια. Τελευταίο μεγάλο ατόπημα η φράση του «Δεν δίνω δεκάρα για τις σφαγές των Ελλήνων ή όποιου άλλου από τους Νεότουρκους του Κεμάλ»…

Όμως όποια και να είναι η συμπεριφορά του κυρίου Μπουτάρη, αυτός που θα την κρίνει είναι ο λαός της Θεσσαλονίκης στις επόμενες εκλογές. Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να χειροδικήσει και να ασκήσει βία εναντίον του.

Γιατί η βία είναι καταδικαστέα σε όποια της μορφή. Ψυχολογική, λεκτική, σωματική.

Είναι ο πλέον επαίσχυντος τρόπος επιβολής εξουσίας, ιδεολογίας, συμπεριφοράς, συνετισμού, σωφρονισμού και απορριπτέα από όπου και αν προέρχεται και σε όποιον και αν απευθύνεται.

Διότι:

Βία ασκεί ο ανασφαλής και αποτυχημένος.

Βία ασκεί ο σεξιστής, μειονεκτώντας απέναντι στο «ασθενές» φύλο.

Βία ασκεί ο ρατσιστής στον πνευματικά καθυστερημένο ή ανάπηρο συνάνθρωπό του, στον αλλόφυλο και αλλόθρησκο, για να θρέψει το άρρωστο «εγώ» και να χαϊδέψει τις αμφιβολίες του.

Βία ασκεί ο γονιός στο παιδί του, γιατί το παράδειγμά του έρχεται σε αντίθεση με τις εντολές του και ο λόγος του δεν πείθει.

Βία ασκεί ο δάσκαλος, διότι αδυνατεί να προσελκύσει το ενδιαφέρον του μαθητή, να τον κερδίσει, να τον μαγέψει με το λόγο και την προσωπικότητά του.

Βια ασκεί ο υπάνθρωπος στο ανυπεράσπιστο ζώο, για να νιώσει «δυνατός» μέσα στην ασημαντότητά του.

Βία ασκεί ο αλαζόνας και δυνάστης ηγέτης, για να υπερασπισθεί την αδικία και τη δική του ανικανότητα.

Βία ασκεί ο «ιδεολόγος», για να επιβάλει όσα δεν πείθουν με τα σαθρά επιχειρήματά του.

Βία ασκεί ο αναρχικός, γιατί επιλέγει την εύκολη λύση, να μην υπακούει σε κανόνες.

Βία ασκεί ο τρομοκράτης, για να τρομοκρατήσει τον ίδιο του το φόβο για το δικαίωμα στη ζωή και την αντίθετη άποψη.

Βία ασκεί ο δυνατός στον αδύναμο, γιατί μόνο αυτή έχει να επιδείξει.

Όμως,

Ο δυνατός δεν χτυπά. Ο δυνατός προστατεύει. Αυτό είναι δύναμη. Αυτό είναι αγάπη.

Όλα τα άλλα είναι η χειρότερη μορφή αυτοεξευτελισμού από τους χειρότερους οπαδούς του μίσους γα τον άνθρωπο.

Διασκορπισμένοι σε όλο το κομματικό φάσμα, ενδεδυμένοι και τον μανδύα της δημοκρατίας, ορισμένοι ενδέχεται να βρίσκονται γύρω μας.

Μια ανάσα κοντά σε μας και τα παιδιά μας.

Δάσκαλοι, γονείς, φίλοι, στελέχη κομματικά, πολιτικοί, άτομα υπεράνω πάσης υποψίας, «ευπόληπτοι» συμπολίτες μας…

Όλοι αυτοί που λησμονούν ότι καμία «ιδεολογία» δεν επιβάλλεται με τη βία, καμία εξουσία με τον φόβο, κανένας σωφρονισμός με τον πόνο, σε όσους προσβάλλουν τη χώρα και τον πολιτισμό μας, φρόνιμο θα ήταν να αναθεωρήσουν και ιδέες και συμπεριφορές, τιμώντας πρωτίστως τον ίδιο τον εαυτό τους…

Books and Style

Books and Style