ΜΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΙΡΗ ΓΚΑΖΙΑΝΗ

Γιώτα Κλουτσούνη-Παπαδάκη: «Η ποίηση είναι τέχνη. Είναι ψήγματα ψυχής. Της δικής σου ψυχής. Μοιράζεσαι κομμάτια της ψυχής σου με όλον τον κόσμο. Απλώνεις τα συναισθήματά σου σε ένα χαρτί. Γυρεύοντας κάπου ν’ ακουμπήσουν. Κάποια καρδιά να αγγίξουν. Και κάποιος να τα κάνει δικά του διαβάζοντάς τα…»

ΦΕΓΓΑΡΙ

Φεγγάρι…
Χρώμα κερασί.
Σαν το κραγιόν στα χείλη.
Φεγγάρι…
Βραδινή πνοή.
Μια νύχτα του Απρίλη.
Φεγγάρι…
Χρυσοκέντητο.
Του Οδυσσέα ταίρι.
Που ψάχνει την Ιθάκη του,
να βρει εκεί λημέρι.
Φεγγάρι…
Δες την Καλυψώ.
Μάγια του έχει κάνει.
Κι ο δόλιος Οδυσσέας της,
τα λογικά του, χάνει.
Φεγγάρι…
Με τα χάδια της,
τον έχει αιχμαλωτίσει.
Και την καλή του την καρδιά,
την έχει κατακτήσει.
Φεγγάρι…
Απόψε ο έρωτας…
Κόκκινο χρώμα έχει.
Το κερασί του φεγγαριού.
Στα μάτια δάκρυ τρέχει.
Φεγγάρι…
Ρίξε μια βροχή,
να πλύνεις τις πληγές μας…
Να βγούμε πάλι δυνατοί,
εμείς κι οι αντοχές μας…

 

«Ανθολόγιο Ποιήσεως», Εκδόσεις Όστρια, Καλοκαίρι 2017

Books and Style

Books and Style