ΑΛΙΚΗ ΤΣΙΑΤΑ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΚΑΣΤΙΚΟ ΑΛΙΚΗ ΤΣΙΑΤΑ
Όταν το μαξιλάρι σου έχει λόγο, μπορεί να πει πολλά. Άκουσέ το.
Καλά, μην νομίζεις ότι είσαι και η μόνη στον κόσμο που προβληματίζεται. Και ο προβληματισμός είναι καλό πράγμα, άκου κι εμένα, αλλά με μέτρο για να μην φτάσεις στο σημείο να κυκλοφορείς σαν ζόμπι. Ο προβληματισμός, λοιπόν, δείχνει ενδιαφέρον, δείχνει ότι δεν αφήνεις τα πράγματα στη μοίρα τους και ότι προσπαθείς να ερμηνεύσεις και να λύσεις προβλήματα. Καλά τα λέω μέχρι εδώ;
Εσύ τώρα στριφογυρίζεις σαν το αρνί στη σούβλα και μπερδεύεσαι μέσα στα σεντόνια, γιατί για άλλη μια φορά σε προβληματίζουν οι σχέσεις. Άκου, δεν μου αρέσει να επαναλαμβάνομαι. Όμως, αφού η επανάληψη είναι αρχή της μαθήσεως, θα τα ξαναπώ και ας ξημερώσουμε.
Οι σχέσεις, αγάπη μου, οι οποιεσδήποτε σχέσεις, χτίζονται και θέλουν τον χρόνο τους. Και στο «γιαπί», πρέπει να δουλέψουν σκληρά κι οι δυο. Δεν θα κουβαλάει ο ένας τα τούβλα και ο άλλος θα ρεμβάζει.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Τι έλεγε, και κυρίως τι έκανε ο Μικρός Πρίγκιπας για το τριαντάφυλλό του; Το πότιζε και το περιποιόταν και ανέπτυξε δεσμούς ικανούς να τον κρατήσουν κοντά του. Ε, κάπως έτσι έχουν τα πράγματα συνήθως, ή μήπως όχι;
Έχεις δίκιο. Ας μην μπερδεύουμε τα παραμύθια με την πραγματικότητα. Και σου λέω εγώ τώρα, ο Μικρός Πρίγκιπας έκανε ό,τι έκανε, παραστράτησε για λίγο και γύρισε στο τριαντάφυλλο. Κάπου εκεί ο συγγραφέας τελειώνει και την ιστορία του αλλά εγώ θα σου την πάω λίγο παραπέρα, με τα σημερινά δεδομένα. Το τριαντάφυλλο ήταν εκεί και τον περίμενε; Κι αν είχε βαρεθεί να περιμένει και την είχε κάνει με μικρά πηδηματάκια με κάποιον άλλο πρίγκιπα;
Εσύ τώρα δεν ξέρεις με ποιον να ταυτιστείς, το βλέπω, με τον Πρίγκιπα ή με το τριαντάφυλλο; Με κανέναν! Εγώ σου τα είπα όλα αυτά για να βάλω λίγο σασπένς στους προβληματισμούς σου. Ίσως για να σου πω ότι και ο Πρίγκιπας και το τριαντάφυλλο, νόμιζαν ότι ήξεραν καλά ο ένας τον άλλο. Αμ, δε…
Καλά-καλά δεν ξέρεις τι κρύβει στα βάθη του ο δικός σου εαυτός, πώς να ψάξεις στα βάθη του άλλου;
Συναντάς κάποιον και αρχίζεις να τον γνωρίζεις σιγά-σιγά και αναπτύσσεται μια σχέση. Όμως δεν ξέρεις τίποτα για το παρελθόν του, μόνο όσα βλέπεις από τη στιγμή της γνωριμίας και μετά ή όσα εκείνος θέλει να σου πει. Και από αυτά που βλέπεις και ακούς, εσύ βγάζεις τα συμπεράσματά σου που συνήθως είναι λάθος. Το σπουδαιότερο είναι ότι καλά-καλά δεν ξέρεις τι κρύβει στα βάθη του ο δικός σου εαυτός, πώς να ψάξεις στα βάθη του άλλου;
Κακά τα ψέματα, όλοι κουβαλάμε μέσα μας ένα σωρό θέματα, κάτι σαν ανοιχτές επιταγές που δεν ξέρεις ποια μέρα θα λήξουν και θα εμφανιστούν μπροστά σου για την πληρωμή. Αν είναι να πληρώσεις εσύ την επιταγή, έχει καλώς, αλλά συνήθως πληρώνουν και οι άλλοι γύρω σου. Και τότε εμφανίζεται ένας άλλος εαυτός σου που ούτε εσύ τον αναγνωρίζεις. Πώς να μη προβληματίζεσαι με όλα αυτά;
Επειδή τα πράγματα συνήθως ξεφεύγουν και οι προβληματισμοί δεν βοηθάνε, μόνον ένας τρόπος υπάρχει για να ξεκινήσει μια σχέση ομαλά και με πάσα ειλικρίνεια. Η ψυχανάλυση.
Α… όχι, μην μου πεις ότι υπερβάλλω, γιατί στους καιρούς που ζούμε η μία επιταγή σκάει μετά την άλλη. Έχεις λοιπόν το χαρτί του ψυχαναλυτή στο πορτοφόλι σου, ναι, μαζί με την ταυτότητα, και όταν γνωρίζεις κάποιον, το βάζεις πάνω στο τραπέζι, βάζει κι εκείνος το δικό του χαρτί δίπλα και βλέπετε ότι δεν υπάρχουν επιταγές σε εκκρεμότητα. Τότε σκέφτεσαι ότι ίσως -λέω, ίσως- αυτή η σχέση μπορεί να περπατήσει χωρίς προβληματισμούς.
Ναι, ένα άλλο θέμα προκύπτει. Πού θα βρεθεί άντρας να παραδεχθεί ότι κουβαλάει προβλήματα και θα πάει σε ψυχαναλυτή; Συνήθως λένε την κλασσική φράση «εγώ τα έχω βρει με τον εαυτό μου». Και άντε εσύ να καταλάβεις τι εννοεί…
Και οι προβληματισμοί συνεχίζονται κι εσύ απ’ ότι βλέπω έχεις πάρει τον πρώτο ύπνο κι εγώ τόση ώρα μιλούσα στον εαυτό μου. Στον βρόντο πήγαν τα λόγια μου;